ابوالفضل خطیبی
ابوالفضل خطیبی (زادهٔ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹ در گرمسار) نویسنده، شاهنامه‌پژوه و پژوهشگر زبان و ادب فارسی است که اکنون با درجهٔ استادیار، عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مشاور علمی گروه فرهنگ‌نویسی است.
ابوالفضل خطیبی | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹ گرمسار |
| زمینه کاری | نویسنده و شاهنامه‌پژوه |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | • کارشناسی تاریخ (دانشگاه شیراز) • کارشناسی ارشد فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) • دکتری زبان و ادبیات فارسی (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) |
| جوایز مهم | جایزهٔ حامیان نسخ خطی به خاطر مقالهٔ «اصالت کهن‌ترین نسخه: فلورانس ۶۱۴ ه. ق» |
| کتاب‌ها | ۹ جلد |
جوایز
| |
زندگی
خطیبی در سال ۱۳۳۹ خورشیدی در روستای امامزاده علی‌اکبر از توابع آرادان در شهرستان گرمسار زاده شد و دوران ابتدایی را در همان روستا و راهنمایی و دبیرستان را در آرادان سپری کرد. در سال ۱۳۵۸ در رشتهٔ تاریخ وارد دانشگاه شیراز شد و در ۱۳۶۵ مدرک کارشناسی گرفت. در سال‌های ۱۳۷۵–۱۳۷۸ دورهٔ کارشناسی ارشد را در رشتهٔ فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران در پژوهشگاه علوم انسانی گذراند و در سال‌های ۱۳۹۰–۱۳۹۴ در همان پژوهشگاه در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی دورهٔ دکتری را سپری کرد و در ۲۵ آذر ۱۳۹۴ از رسالهٔ دکتری خود باعنوان «بررسی انتقادی مهمترین قطعات و بیت‌های الحاقی شاهنامه» دفاع کرد.
از سال ۱۳۶۸ پس از اتمام دورهٔ سربازی در چند مرکز پژوهشی به فعالیت اشتغال داشت، از جمله: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (۱۳۶۸–۱۳۷۵)، مرکز نشر دانشگاهی و فرهنگستان زبان و ادب فارسی (از ۱۳۷۵ تا کنون).[1]
خطیبی عضو هیئت علمی و معاون گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون سردبیر مجلهٔ «نامه ایران باستان»، نگارندهٔ بیش از صد مقالهٔ علمی به ویژه دربارهٔ شاهنامه در دانشنامه‌ها و مجلات تخصصی ادبی بوده و در تصحیح شاهنامه با جلال خالقی مطلق در جلد هفتم همکاری داشته‌است.
او دریافت‌کنندهٔ جایزهٔ حامیان نسخ خطی در آیین بزرگداشت حامیان نسخه‌های خطی در سوم آذر ماه ۱۳۸۴ به خاطر مقالهٔ «اصالت کهن‌ترین نسخه: فلورانس ۶۱۴ ه. ق» بوده‌است.
آثار
خطیبی تاکنون در حوزه‌های تاریخ ایران، زبان و ادبیات فارسی و ایران‌شناسی ۹ کتاب، ۶۰ مقاله در مجله‌ها و مجموعه‌ها و ۱۵۶ مقاله در دانشنامه‌ها و ۲۳ نقد کتاب منتشر شده‌است. حوزهٔ تخصصی وی شاهنامهٔ فردوسی و ادبیات حماسی است و تاکنون در همایش‌های گوناگونی شرکت داشته و در آنها به ایراد سخنرانی پرداخته‌است.
کتاب‌ها
- شاهنامه، ابوالقاسم فردوسی: طبع انتقادی، به کوشش جلال خالقی مطلق و ابوالفضل خطیبی، دفتر ۷، نیویورک، بنیاد میراث ایران ۱۳۸۶/۲۰۰۷. ؛ تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، کانون فردوسی، ۱۳۸۶.
- برگزیدهٔ مقاله‌های نشر دانش دربارهٔ شاهنامه (شمارهٔ ۱۱)، ابوالفضل خطیبی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۸۶/۲۰۰۷.
- تقدیرباوری در منظومه‌های حماسی فارسی (شاهنامه و ویس‌ورامین)، هلمر رینگرن، ترجمهٔ ابوالفضل خطیبی، تهران، انتشارات هرمس، ۱۳۸۷/۲۰۰۹.
- یادداشتهای شاهنامه، بخش سوم، با همکاری جلال خالقی مطلق و محمود امیدسالار، نیویورک، بنیاد میراث ایران ۱۳۸۷/۲۰۰۸؛ تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۰.
- به فرهنگ باشد روان تندرست: مقاله‌ها و نقدهای نامهٔ فرهنگستان دربارهٔ شاهنامه، به کوشش احمد سمیعی گیلانی و ابوالفضل خطیبی، به مناسبت همایش هزارهٔ شاهنامه در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۰.
- جشن‌نامهٔ دکتر فتح‌الله مجتبائی، به کوشش علی‌اشرف صادقی و ابوالفضل خطیبی، تهران، انتشارات هرمس، ۱۳۹۳.
- فرامرزنامهٔ بزرگ، از سراینده‌ای ناشناش در اواخر قرن پنجم هجری، به کوشش ماریولین فان زوتفِن و ابوالفضل خطیبی، تهران، انتشارات سخن ۱۳۹۴.
- شبرنگ‌نامه: داستان شبرنگ پسر دیو سپید با رستم، از سراینده‌ای ناشناس احتمالاً در قرن ششم هجری، به کوشش ابوالفضل خطیبی و گابریله فان دِن بِرخ، تهران، موقوفات دکتر محمود افشار با همکاری انتشارات سخن، ۱۳۹۵.
- آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟ هجونامهٔ منسوب به فردوسی: بررسی تحلیلی، تصحیح انتقادی و شرح بیت‌ها، تهران، انتشارات پردیس دانش، ۱۳۹۵.
منابع
- حمید تقی‌آبادی (۱۹ مهر ۱۳۸۶ خورشیدی). «گفتگو با ابوالفضل خطیبی:حافظ، بازتاب ناخودآگاه جمعی ماست». روزنامه قدس. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۳۹۰ خورشیدی. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=،|تاریخ=را بررسی کنید (کمک)