اتوی دوم
اتوی دوم(به آلمانی: Otto II) (۹۵۵ میلادی - ۹۸۳ میلادی) ملقب به سرخ، دومین امپراتور مقدس روم از ۹۷۳ میلادی تا هنگام مرگش در سال ۹۸۳ میلادی بود.
اتوی دوم | |
---|---|
امپراتور مقدس روم | |
![]() | |
امپراتور مقدس روم | |
سلطنت | ۷ مه ۹۷۳ میلادی - ۷ دسامبر ۹۸۳ میلادی |
پیشین | اتوی یکم |
جانشین | اتوی سوم |
پادشاه ایتالیا | |
سلطنت | ۲۵ دسامبر ۹۸۰ میلادی - ۷ دسامبر ۹۸۳ میلادی |
پیشین | اتوی یکم |
جانشین | اتوی سوم |
پادشاه آلمان | |
سلطنت | ۲۶ مه ۹۶۱ میلادی - ۷ دسامبر ۹۸۳ میلادی |
پیشین | اتوی یکم |
جانشین | اتوی سوم |
زاده | ۹۵۵ میلادی زاکسن، پادشاهی آلمان |
درگذشته | ۷ دسامبر ۹۸۳ میلادی (۲۸ سال) رم، ایالات پاپی |
آرامگاه | |
همسر | تئوفانو (ا. ۹۷۲ میلادی) |
فرزند(ان) | آدلاید سوفیا ماتیلد اتوی سوم |
دودمان | اتونی |
پدر | اتوی یکم |
مادر | آدلاید |
دین و مذهب | کاتولیک رومی |
در سال ۹۶۷ میلادی پاپ ژان سیزدهم در رم، تاج امپراتوری را بر سر وی گذارد. در این زمان پدر وی همچنان زنده بود و وی به اشتراک با پدر، امپراتور شمرده شد. از همین رو عملاً قدرتی تا هنگام مرگ پدر نداشت.
سالهای نخست
اتوی دوم در ۱۴ آوریل سال ۹۷۲ میلادی در رم با تئوفانو، خواهرزاده ژان یکم، امپراتور بیزانس پیمان زناشویی بست.
امپراتوری
اتوی دوم ماه مه سال ۹۷۳ میلادی با مرگ پدرش، به حکومت رسید.
در ابتدا تلاش کرد برای پایان دادن به تهاجمات غارتگرانه اعراب مسلمان، از راه دیپلمتاتیک وارد شود. از این رو از خلیفه قرطبه خواست اعراب مستقر در مناطق جنوبی پروانس را بیرون بکشد. با عدم حصول نتیجه، قصد کرد به پناهگاه آنها در فرخشنيط[1] لشکر بکشد که این امر هیچگاه عملی نشد.[2]
ایتالیا
اتوی دوم با وجود تباری ساکسون، خود را وارث سزارها در ایتالیا میدانست. از این رو جهت سلطه بر جنوب ایتالیا سپاهی را که از اقلیمهای مختلف جمعآوری کرده بود، در اقدامی نابخردانه، تابستان سال ۹۸۲ میلادی به جنگ مسلمانان فرستاد و در ماه ژونیه شکست تحقیر آمیزی در ساحل شرقی کالابریا از آنان متحمل شد.[3]
پانویس
- Fraxinetum
- Bloch، Feudal Society، 34.
- Bloch، Feudal Society، 29.
منابع
- Bloch, Marc (1989). Feudal Society: Vol 1: The Growth and Ties of Dependence. Routledge. p. 3. ISBN 0-203-40625-7.