ویلهلم دوم

ویلهلم دوم (به آلمانی: Friedrich Wilhelm Viktor Albrecht von Preußen) (۲۷ ژانویه ۱۸۵۹ – ۴ ژوئن ۱۹۴۱) آخرین قیصر آلمان و پادشاه پروس بود که از ۱۵ ژوئن ۱۸۸۸ تا ۹ نوامبر ۱۹۱۸ بر امپراتوری آلمان حکمرانی کرد. او نوه ارشد ملکه ویکتوریای بریتانیا بود و با بسیاری از پادشاهان و شاهزادگان اروپا خویشاوندی داشت.

ویلهِلم دوم
امپراتور آلمان; پادشاه پروس
سلطنت۱۵ ژوئن ۱۸۸۸ – ۹ نوامبر ۱۹۱۸ میلادی
پیشینفریدریش سوم
جانشینلغو سلطنت
زاده۲۷ ژانویهٔ ۱۸۵۹
برلین، پروس
درگذشته۵ ژوئن ۱۹۴۱ (۸۲ سال)
دورن، هلند
آرامگاه
دورن، هلند
همسرآوگوستا ویکتوریا
هرمینه رئوس
نام کامل
فردریک ویلهلم ویکتور آلبرت
خاندانهوهن‌تسولرن
پدرفریدریش سوم
مادرویکتوریا
دین و مذهبکالوینیسم
امضاء

وی در سال ۱۸۸۸ میلادی تاج‌گذاری، در سال ۱۸۹۰ میلادی اتو فون بیسمارک را برکنار و با حمایت از امپراتوری اتریش-مجارستان در بحران ژوئیه ۱۹۱۴، آلمان را وارد عصر تازه‌ای از سیاست خارجی کرد که در نهایت منجر به آغاز جنگ جهانی اول شد.

غرور و بی‌پروایی او بیشتر اوقات باعث می‌شد که دربارهٔ موضوعات حساس، بدون مشورت با وزیران، اقدام به ارائه بیانیه‌های رسمی نسنجیده کند. در خلال جنگ جهانی اول، ژنرال‌های بلندپایه وی، پاول فون هیندنبورگ و اریش لودندورف، سیاست‌های زمان جنگ را بدون هیچ‌گونه توجهی به دولت مرکزی، تعیین می‌کردند. به سبب رهبری ناکارآمد وی در خلال جنگ، وی حمایت ارتش را از دست داده، از سمت خود کناره‌گیری نموده و به هلند پناهنده شد.

زندگی

وی در ۲۷ ژانویه ۱۸۵۹ در شهر برلین زاده شد. وی از خاندان پادشاهی هوهن‌تسولرن بود. مادرش ویکتوریا شاهزاده‌ای انگلیسی بود (دختر ملکه ویکتوریا) و با خاندان پادشاهی روسیه نیز پیوند خونی نزدیکی داشت. او پسرخاله آلکساندرا فیودوروفنا همسر نیکلای دوم واپسین تزار روسیه بود و همچنین پسرعمهٔ جرج پنجم پادشاه بریتانیا بود. پدرش، فریدریش، ولیعهد قیصر ویلهلم یکم بود؛ ولی چون اندکی پس از درگذشت ویلهلم یکم بر اثر سرطان حنجره، فریدریش درگذشت، تاج و تخت آلمان به ویلهلم دوم رسید. ویلهلم به علت مشکل در زمان تولد، دچار فلج و کوتاهی مادرزادی دست چپ بود.[1] به همین جهت و برای پوشاندن این مسئله جیب کتهایشان بالاتر دوخته می‌شد و نیز در عکسها دست چپ یا در پشت یا بر روی چیزی قرار می‌گرفت.[2]

او در سال ۱۸۸۱ با آوگوستا ویکتوریا، دوشس شلسویگ هولشتاین پیمان زناشویی بست که از این پیوند هفت فرزند پدید آمد. او شیفتهٔ شکار و باستان‌شناسی بود.

او سرانجام در ۵ ژوئن ۱۹۴۱ درگذشت و در هلند به خاک سپرده شد.

در هنگام پیری ۱۹۳۳

زندگی سیاسی

پایه سیاست ویلهلم دوم بر نظامی‌گری استوار شده بود. او به سرعت بر مستعمره‌های آلمان افزود و در این راه رو در روی انگلستان ایستاد. بیسمارک نخست‌وزیر نامدار او بود و سه کشور فرانسه، روسیه و انگلیس را بازی می‌داد. ویلهلم دوم در سال ۱۸۹۰ به بهانهٔ بالا بودن سن بیسمارک او را کنار گذاشت. با آغاز جنگ جهانی اول، قیصر با امپراتوری اتریش-مجار هم‌پیمان شد و پیروزی‌های شایانی نیز به دست آورد، اما در مقابل، روز به روز از هوادارانش در آلمان کاسته می‌شد. نارضایتی مردم سرانجام به انقلاب انجامید. قیصر در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ از پادشاهی کناره‌گیری کرد و به هلند گریخت. ویلهلمینا، ملکه سلطنتی هلند نیز در برابر خواست بازپس دادن او به متفقین در جنگ سرباز زد.

یادبودها

باشگاه فوتبال ویلیام دوم در هلند به افتخار او درست شده‌است.

نگارخانه

منابع
  1. Jain, Venu; Sebire, Neil J.; Talbert, David G. (2005-01). "Kaiser Wilhelm syndrome: Obstetric trauma or placental insult in a historical case mimicking Erb's palsy". Medical Hypotheses. 65 (1): 185–191. doi:10.1016/j.mehy.2004.12.027. Check date values in: |date= (help)
  2. RSB (2017-01-27). "Kaiser Wilhelm II's Britishness (And Left Arm)". Rebecca Starr Brown. Retrieved 2020-08-16.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ویلهلم دوم موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.