ارتش خلافت راشدین
ارتش خلفای راشدین (به عربی: جيش الخلفاء الراشدين) یک گروه نظامی در زمان خلفای راشدین و شروع فتوحات مسلمانان در قرن هفتم میلادی بود. شمار سربازان ارتش خلفا فقط ۱۳٬۰۰۰ سرباز در سال ۱۱ه.ق /۶۳۲م بود اما با گسترش خلافت با گذشت زمان و با فرارسیدن سال ۶۵۷م این ارتش به ۱۰۰٫۰۰۰ سرباز رسید. موفق و معروفترین فرماندهٔ ارتش خلفای راشدین خالد بن ولید بود؛ به این دلیل که وی فرماندهی ارتش خلفا را در تصرف ایران و تصرف سوریه به عهده داشت. از دیگر فرماندهان مشهور ارتش راشدین عمرو عاص بود که موفق به تصرف مصر شد.
ارتش راشدین | |
---|---|
پرچم | |
فعالیت | ۶۳۲ بعد از میلاد – ۶۶۱ بعد از میلاد |
کشور | حکومت خلفای راشدین |
شاخه | نیروی زمینی |
Headquarters | مدینه (۶۵۷ ب. م - ۶۶۱ ب. م) کوفه (۶۵۷ ب. م - ۶۶۱ ب. م) |
نبردها | حمله به ایران حمله به روم شرقی حمله به مصر Arab–Khazar wars Muslim conquest of Transoxiana حمله به سند جنوب آفریقا |
فرماندهان | |
Supreme-Commander | خلافت |
Commander-in-Chiefs | خالد بن ولید ابوعبیده جراح عمرو عاص |
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Rashidun army». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ دسامبر ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.