استئون

استئون (انگلیسی: Osteon‎) واحد پایه ساختمانی استخوان متراکم است مشتمل بر یک کانال هاورس و تیغه‌های استخوانی هم‌مرکز اطراف آن.[1]

استئون
نمایی از یک استخوان متراکم از دید برش عرضی قشر یک استخوان دراز.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینOsteon
MeSHD006253

استئون ساختاری تقریباً استوانه‌ای دارد که درازای آن‌ها معمولاً چند میلی‌متر و قطرشان ۰٫۲ میلی‌متر است.[2] استئون‌ها در استخوان بیشتر پستانداران و برخی از از گونه‌های پرندگان و خزندگان و دوزیستان موجودند.

ماده بنیادی

مواد معدنی که قسمت اعظم ماده بنیادی (Bone matrix) استخوان را تشکیل می‌دهد شامل فسفات کلسیم، کربنات کلسیم، هیدروکسی‌آپاتایت، (Hydroxyaptite) و مواد آلی آن از گلیکوزامینوگلیکان‌ها که از انواع کندروایتین سولفات‌های ۴ و ۶ است، به صورت سیمانی همراه با رشته‌های کلاژن به یکدیگر محکم می‌شوند و ایجاد تیغه‌های استخوانی (Lamellae) را می‌نمایند، که در استحکام استخوان مؤثرند. هر تیغه استخوانی فاصله بین ردیف‌های سلول‌های استئوسیت است که توسط ماده بنیادی، مواد کلسیمی و کلاژن پر شده‌است. گلایکوپروتئین‌های استخوان (استئوکلسین و سیالوپروتئین) دارای قدرت جذب ترکیبات کلسیمی فراوان می‌باشد.

تیغه‌های استخوانی که به ضخامت ۳ تا ۷ میکرون می‌باشند، از اختصاصات بافت استخوانی بالغ می‌باشد. استخوان اسفنجی به شکل تیغه‌های نامنظم قرار دارند و در حالی که تیغه‌های آن‌ها توسط مغز استخوان از یکدیگر جدا شده‌اند، حفره حفره به نظر می‌رسند. برای نگهداری بلورهای آپاتایت یون فلوراید نیز ضروری است.

منابع
  1. فرهنگ پزشکی دورلند: دکتر ویلیام الکساندر نیومن دورلند ترجمه: دکتر محمد هوشمند ویژه، ناشر: توتیا: ویرایش دوم.
  2. Osteon," Encyclopædia Britannica Online (2009); retrieved 23 June 2009.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.