استخوان چکشی

استخوان چکشی (نام علمی: Malleus) یکی از استخوانچه‌های سه‌گانهٔ گوش میانی است. این استخوان چه‌ها از نوع متراکم هستند و فاقد حفره مغز استخوان می‌باشند. استخوان سندانی در عقب استخوانچه چکشی قرار دارد. قسمت خلفی استخوانچه چکشی دارای سطح کاو کوچکی است که با سندانی مفصل می‌شود.[2]

استخوان چکشی
Left malleus. A. From behind. B. From within.
The right پرده صماخ with the hammer and the chorda tympani، viewed from within, from behind, and from above. (Malleus visible at center.)
جزئیات
ساخته از1st branchial arch[1]
شناسه‌ها
لاتینMalleus
MeSHD008307
TA98A15.3.02.043
TA2881
FMA52753

a پرده صماخ (tympanic membrane) (قرمز)
b چکشی (Malleus)
c استخوان سندانی (Incus)
d استخوان رکابی(Stapes)
e گوش میانی (Auris media)
بخش‌های گوش: ۱-جمجمه ۲-مجرای گوش ۳-لاله ۴-پرده ۵-دریچهٔ بیضی ۶-استخوانچه چکشی ۷-استخوان سندانی ۸-استخوان رکابی ۹-دالان ۱۰-حلزون ۱۱- عصب شنوایی ۱۲-لوله استاش.

نام‌گذاری این استخوانچه به خاطر شباهت ظاهری آن با چکش صورت گرفته‌است.

استخوان چکشی ۸ تا ۹ میلی‌متر طول و ۲۵ میلی‌گرم وزن دارد. دسته ی(manubrium) آن محکم میان دو غشای موکوزی و فیبروزی eardrum جای گرفته و اتصال خارجی ossicular chain را شکل داده است. گردن استخوانچهٔ malleus تنگ شدگی میان دسته و سر آن می‌باشد. زائدهٔ خارجی آن برآمدگی روی eardrum ایجاد کرده‌است که اغلب در اتوسکوپی قابل رویت می‌باشد. یک زائدهٔ قدامی نیز در نزدیکی محل اتصال گردن(neck) و دسته (manubrium) وجود دارد. سر استخوان malleus با جسم استخوان incus به وسیله مفصل diarthrodial یا double-saddle joint به هم متصل شده‌اند "مفصل incudomallear" به این ترتیب که دو استخوان به عنوان یک واحد با هم حرکت می‌کنند.

عملکرد

پرده گوش قسمتی از پوست نازکی است که مثل طبل محکم گسترده شده‌است و به اولین استخوانچه چسبیده‌است این استخوان کوچک استخوان چکشی نامیده می‌شود. استخوان چکشی به وسیله رباط‌های ریزی به استخوان کوچک دیگری چسبیده‌است که به آن سندانی گفته می‌شود؛ به‌طوری که با حرکت استخوانچه چکشی، استخوانچه سندانی هم همراه آن حرکت خواهد کرد. انتهای دیگر استخوانچه سندانی به تنه کوچکترین استخوان در بدن متصل است که به آن رکابی می‌گویند.[3] حرکت لرزش استخوان سندانی، رکابی را در هنگامی که به داخل و خارج حلزون در سوراخ بیضی حرکت می‌کند به نوسان وامی‌دارد.

استخوانچه‌های گوش میانی به وسیله رباط‌ها طوری آویزان شده‌اند که مجموع استخوانچه‌های چکشی و سندانی به صورت یک اهرم واحد عمل خواهند کرد و نقطه اتکای این اهرم تقریباً در لبه پرده صماخ قرار گرفته‌است.[4]

هنگامی که امواج صوتی وارد گوش می‌شوند و به پرده گوش (پرده صماخ) می‌رسند و پرده گوش را به لرزش درمی‌آورند، ارتعاشات صوتی وارد سه استخوانچه گوش میانی می‌شوند و به این طریق از گوش میانی عبور می‌کنند و وارد گوش داخلی می‌شوند. به این خاطر، دررفتگی استخوان سندانی یا چسبیدگی استخوانچه‌ها به هم باعث کاهش شنوایی می‌شود.

مقایسه استخوانچه‌های سه‌گانه جانوران آبزی مانند نهنگ با جانوران خشکی نشان می‌دهد که وزن و چگالی این استخوانچه‌ها در آبزیان بسیار بیشتر از خشکی‌زیان است به گونه‌ای که وزن این استخوانچه‌ها در وال ۲۰۰ برابر و چگالی آن‌ها ۱۰ درصد بیشتر از انسان است.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. hednk-023 — Embryo Images at University of North Carolina
  2. دانشگاه چمران اهواز. بازدید: ژوئن ۲۰۱۱. پی‌دی‌اف.
  3. گایتون، آرتور؛ فیزیولوژی پزشکی، حوری سپهری، تهران، اندیشه رفیع ۱۳۸۷، چاپ سوم، ص ۶۵۰.
  4. گایتون، آرتور؛ فیزیولوژی پزشکی، حوری سپهری، تهران، اندیشه رفیع، ۱۳۸۷، چاپ سوم، ص ۶۵۰.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استخوان چکشی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.