استقلال لندن
استقلال لندن[1] اشاره به اعتقاد به طرفداری از استقلال یا تجزیهٔ شهر لندن دارد. هدف از آن خودمختاری بیشتر برای لندن به عنوان یک کشور جداگانه از انگلیس (هم ارز با ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی) یا استقلال کامل به عنوان یک دولت‌شهر جدا از پادشاهی متحده است. گاهی اوقات از دومی به عنوان یک هدف دراز مدت یاد می‌شود.
.svg.png.webp)
لندن وضعیت آرا اکثریت نواحی در رای‌گیری برای برگزیت. آبی: ترک. نارنجی: بقا
افکار عمومی
دو نظر سنجی انجام شده توسط شرکت نظرسنجی YouGov در لندن چنین است.
| تاریخ انجام |
رای‌گیری سازمان/مخاطب | حجم نمونه | وضع موجود (شورای شهر) | پارلمان لندن | لغو مجمع | لندن مستقل | بلاتکلیف |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱–۶ ژوئیه ۲۰۱۶ | YouGov/Evening Standard | ۱٬۰۶۱ | ۳۲٪ | ۲۳٪ | ۷٪ | ۱۱٪ | ۲۸٪ |
| ۸–۱۳ اکتبر ۲۰۱۴ | YouGov/Evening Standard | ۳۰٪ | ۳۰٪ | ۶٪ | ۵٪ | ۲۹٪ |
در سپتامبر ۲۰۱۴ یافتند که ۱۹٫۹ درصد از اهالی لندن می‌خواستند این شهر به استقلال رسد، حمایت از این جنبش بیشتر در میان رده سنی ۲۵–۳۴ بود.[2]
جستارهای وابسته
- استقلال اسکاتلند
- تجزیه شهری
- شورای شهر لندن
منابع
- "'Londependence' May Be a Dream, but More Autonomy for the City Is Not". The New York Times. 28 June 2016.
- Moore-Bridger, Benedict (10 September 2014). "'One in five Londoners want the capital to become independent'". Evening Standard. Retrieved 31 March 2017.
19.9 per cent of the 2,001 people surveyed agree[d] it [London] would be better off as its own country.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.