بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۴۸
المپیک تابستانی ۱۹۴۸ (در انگلیسی: Games of the XIV Olympiad) که بهطور رسمی با نام «بازیهای المپیاد چهاردهم» شناخته میشود، از ۲۹ ژوئیه ۱۹۴۸ تا ۱۴ اوت ۱۹۴۸ میلادی در شهر لندن در کشور انگلستان و با حضور ۴٬۰۹۹ ورزشکار زن و مرد از ۵۹ کشور جهان و در ۱۷ رشته ورزشی برگزار شد.
شهر میزبان | لندن، انگلستان |
---|---|
کشورهای شرکت کننده | ۵۹ |
تعداد ورزشکاران | ۴٬۱۰۴ (۳٬۷۱۴ مرد، ۳۹۰ زن) |
رویدادها | ۱۳۶ در ۱۷ ورزش |
افتتاحیه | ۲۹ جولای |
اختتامیه | ۱۴ آگوست |
افتتاح کننده | شاه جرج ششم[1] |
ورزشگاه | ورزشگاه ومبلی |
بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۴۸ لندن، آغازگر فصل جدیدی از رقابتهای ورزشی در میدان المپیک پس از یک وقفه ۱۲ ساله به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم و پس از بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۳۶ برلین برگزار شد.
تاریخچه
اگر جنگ جهانی دوم به وقوع نمیپیوست، لندن میبایست تا در سال ۱۹۴۴ میزبان بازیهای المپیک میشد.
در بازیهای المپیاد چهاردهم، پنجاه و نه کشور در این دوره از بازیها شرکت داشتند. در این دوره از کشورهای آلمان و ژاپن برای شرکت در بازیها دعوت نشده بود. همچنین اتحاد جماهیر شوروی نیز از آن جهت در المپیک لندن شرکت نداشت که به عضویت کمیته بینالمللی المپیک در نیامده بود.
در لندن به دلیل مسایل پس از جنگ، دهکده المپیک ساخته نشد و در عوض ورزشکاران را در سربازخانهها اسکان دادند. مسابقات در استادیوم ومبلی شهر لندن برگزار میشدند.
ستاره این دوره از بازیها فنی بلانکرس کون (Fanny Blankers-Koen) هلندی بود که توانست چهار مدال طلا کسب کند. او که مادر دو فرزند بود، «زن خانهدار پرنده» لقب گرفت. در این دوره نیز ایالات متحده آمریکا بیشترین تعداد مدالها را به دست آورد و تیمهایهای سوئد و فرانسه در ردههای بعدی جدول قهرمانی قرار گرفتند.
کاروان ورزشی ایران با ۵۲ نفر که از ورزشکاران، مربیان و سرپرستان تیم تشکیل شده بود، در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۴۸ شرکت کرد که حاصل آن یک مدال برنز جعفر سلماسی در رشته وزنهبرداری بود. بودجه اردو و سفر و اقامت کاروان ورزشی ایران را محمدرضا شاه و مجلس شورای ملی پرداختند.[2] شاه ایران نیز به دعوت پادشاه بریتانیا به لندن رفت و در برخی از بازیها به تماشا نشست.[2]
در ردهبندی تیمی، کاروان ورزشی ایران با کسب یک مدال برنز در رده سی و ششم بازیها قرار گرفت.[2]
ورزشها
|
کشورهای شرکت کننده
امریکا ایران انگلستان فرانسه سوئد ایتالیا نروژ لهستان هندوستان
جدول مدالها
فهرست زیر شامل ده کشور برتری است که بیشترین امتیاز را در جدول مدالها ازآن خود کردند. کشور انگلستان که میزبان مسابقات بود نتوانست به مقامی بهتر از ۱۲هم در جدول شمارش مدالها دست پیدا کند. تیم ورزشی بریتانیا در این مسابقات سه مدال طلا، چهارده نقره و شش برنز را از آن خود کرد.
میزبان: بریتانیا
رتبه | کشورها | طلا | نقره | برنز | مجموع |
---|---|---|---|---|---|
۱ | ایالات متحده آمریکا | ۳۸ | ۲۷ | ۱۹ | ۸۴ |
۲ | سوئد | ۱۶ | ۱۱ | ۱۷ | ۴۴ |
۳ | فرانسه | ۱۰ | ۶ | ۱۳ | ۲۹ |
۴ | مجارستان | ۱۰ | ۵ | ۱۲ | ۲۷ |
۵ | ایتالیا | ۸ | ۱۱ | ۸ | ۲۷ |
۶ | فنلاند | ۸ | ۷ | ۵ | ۲۰ |
۷ | ترکیه | ۶ | ۴ | ۲ | ۱۲ |
۸ | چکسلواکی | ۶ | ۲ | ۳ | ۱۱ |
۹ | سوئیس | ۵ | ۱۰ | ۵ | ۲۰ |
۱۰... | دانمارک | ۵ | ۷ | ۸ | ۲۰ |
۱۲ | بریتانیا | ۳ | ۱۴ | ۶ | ۲۳ |
جستارهای وابسته
منابع
- "Factsheet – Opening Ceremony of the Games f the Olympiad" (PDF) (Press release). International Olympic Committee. 13 September 2013. Archived from the original (PDF) on 14 August 2016. Retrieved 22 December 2018.
- نگاهی به تاریخچه حضور ایران در بازیهای المپیک (بیبیسی فارسی)
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۴۸ موجود است. |