بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶

المپیک تابستانی ۱۸۹۶ (به یونانی: Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες ۱۸۹۶) که به‌طور رسمی با عنوان بازی‌های المپیاد I شناخته می‌شود نخستین نسخه از بازی‌های المپیک در تاریخ مدرن می‌باشد. این بازی‌ها توسط کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) که توسط پیر دو کوبرتن ایجاد شده بود، سازماندهی گردیده و از ۶ تا ۱۵ آوریل ۱۸۹۶ در آتن، یونان به انجام رسید.

بازی‌های I المپیک

شهر میزبان	آتن، یونان
کشورهای شرکت‌ کننده	۱۴[1]
تعداد ورزشکاران	۲۴۱ (همگی مرد)[2]
رویدادها	۴۳ در ۹ ورزش
افتتاحیه	۶ آوریل
اختتامیه	۱۵ آوریل
افتتاح کننده	شاه جرج یکم[3]
ورزشگاه	ورزشگاه پاناتینایکو
پاریس ۱۹۰۰ ←

۱۴ کشور و ۲۴۱ ورزشکار (همگی مرد) در این رقابت‌ها شرکت کردند. به جز تیم ایالات متحده آمریکا، همۀ شرکت کنندگان اروپایی بودند یا در اروپا زندگی می‌کردند. به ورزشکاران قهرمان مدال نقره و نایب قهرمان مدال مس اعطا می‌شد، که این مدال‌ها توسط کمیته بین‌المللی المپیک به مدال طلا برای مقام نخست، نقره برای مقام دوم و برنز برای مقام سوم تبدیل شد. از ۱۴ کشور شرکت کننده، ۱۰ کشور موفق به کسب مدال شدند. آمریکا با ۱۱ مدال طلا صاحب بیشترین تعداد مدال طلا شد و میزبان بازی‌ها، یونان با ۴۶ مدال بیشترین تعداد مدال را کسب کرد. نکتۀ حائز اهمیت برای یونانی‌ها پیروزی هموطنشان اسپریدون لوئیس در بخش ماراتن بود. موفق‌ترین ورزشکار این دوره کارل شومان از کشور آلمان بود که موفق به کسب ۴ مدال طلا در دو رشتۀ ژیمناستیک و کشتی فرنگی شد. ۶۵٪ ورزشکاران شرکت کننده از یونانی بودند.

آتن به عنوان میزبان نخستین المپیک مدرن به اتفاق آرا برگزیده نشد، بلکه در نشستی در پاریس در ۲۳ ژوئن ۱۸۹۴ همزمان با تاسیس کمیته بین‌المللی المپیک توسط پیر دو کوبرتن به عنوان میزبان انتخاب شد، از آنجا که آتن محل تولد بازی‌های المپیک باستان بود.

میزبان اصلی این بازی‌ها ورزشگاه پاناتینایکو بود، محلی که مسابقات دو میدانی و کشتی در آن برگزار شد؛ پیست نئو فالیرون نیز میزبان رقابت‌های دوچرخه‌سواری و زاپیون میزبان رویداد شمشیربازی بود. مراسم افتتاحیه در ورزشگاه پاناتینایکو در ۶ آوریل ۱۸۹۶ با حضور ورزشکاران رقیب که در گروه‌هایی بر اساس ملیت گرد هم آمده بودند برگزار شد. پس از سخنرانی ولیعهد وقت یونان کنستانتین یکم بازی‌های المپیک توسط پدرش شاه جرج یکم افتتاح شد. پس از آن سرود المپیک که توسط اسپیریدون ساماراس و کلمات شاعر یونانی، کوسپیس پالاماس خلق شده بود توسط ارکستر و گروه کر ۱۵۰ نفری اجرا شد.

برگزاری المپیک ۱۹۸۶ موفقیت بزرگی به حساب می‌آمد. این بازی‌ها بیشترین شرکت کنندگان بین‌المللی در یک رویداد ورزشی را تا آن تاریخ به ثبت رسانده بود. ورزشگاه پاناتینایکو مملو از جمعیتی شد که بیشترین تعداد تماشاگران یک رویداد ورزشی تا آن زمان را به ثبت رسانده بودند. پس از بازی‌ها، بسیاری از چهره‌های شاخص از جمله شاه جرج و برخی از شرکت کنندگان آمریکایی از کوبرتن و IOC خواستند تا بازی‌های آینده در آتن برگزار شود. با این حال، پیش از این برگزاری بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۰۰ در پاریس برنامه‌ریزی شده بود و به جز بازی‌های المپیک ۱۹۰۶، المپیک تا المپیک تابستانی ۲۰۰۴، ۱۰۸ سال بعد، به یونان بازنگشت.

مکان‌های میزبان

نمایی از ورزشگاه پاناتینایکو

هفت مکان برای میزبانی بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶ استفاده شد.

مکان	ورزش‌ها	ظرفیت	منبع.
باشگاه تنیس چمن آتن	تنیس	فهرست نشده.	[4]
خلیج زی	شنا	فهرست نشده.	[5]
کالیته‌آ	تیراندازی	فهرست نشده.	[6]
ماراتن (شهر)	دو و میدانی (ماراتن)، دوچرخه‌سواری (رقابت جاده مردان).	فهرست نشده.	[7]
پیست نئو فالیرون	دوچرخه‌سواری (پیست)	فهرست نشده.	[8]
ورزشگاه پاناتینایکو	دو و میدانی، ژیمناستیک، وزنه‌برداری، و کشتی	۸۰٬۰۰۰	[9]
زاپیون	شمشیربازی	فهرست نشده.	[10]

تقویم

اف

مراسم افتتاحیه

●

رویدادهای مقدماتی

۱

رویدادهای پایانی

اخ

مراسم اختتامیه

آوریل	۶ دو	۷ سه	۸ چهار	۹ پنج	۱۰ آدینه	۱۱ شنبه	۱۲ یک	۱۳ دو	۱۴ سه	۱۵ چهار	رویدادها
‡ مراسم‌ها	اف									اخ	ن/م
دو و میدانی	۲	۴		۱	۵						۱۲
دوچرخه‌سواری			۱			۳	۱	۱			۶
شمشیربازی		۲		۱							۳
ژیمناستیک				۵	۲						۷
تیراندازی			●	۱	۱	۳	۱				۶
شنا						۴					۴
تنیس			●	●	●	۲					۲
وزنه‌برداری		۲									۲
کشتی					●	۱					۱
مدال روزانهٔ رویدادها	۳	۸	۱	۸	۷	۱۳	۲	۱	۰	۰	۴۳
مجموع کلی	۳	۱۱	۱۲	۲۰	۲۷	۴۰	۴۲	۴۳	۴۳	۴۳
آوریل	۶ دو	۷ سه	۸ چهار	۹ پنج	۱۰ آدینه	۱۱ شنبه	۱۲ یک	۱۳ دو	۱۴ سه	۱۵ چهار	مجموع رویدادها

ورزش‌ها

• دو و میدانی (۱۲)
• دوچرخه‌سواری
  • جاده (۱)
  • پیست (۵)
• شمشیربازی (۳)
• ژیمناستیک (۸)
• قایقرانی بادبانی (۰) (لغو شد)
• تیراندازی (۵)
• شنا (۴)
• تنیس (۲)
• وزنه‌برداری (۲)
• کشتی (۱)

کشورهای شرکت کننده

کشورهای شرکت کننده

• استرالیا (۱)
• اتریش (۳)
• بلغارستان (۱)
• شیلی (۱)
• دانمارک (۳)
• فرانسه (۱۳)
• آلمان (۱۹)
• بریتانیای کبیر (۱۰)
• یونان (۱۶۹)
• مجارستان (۱)
• سوئد (۱)
• سوئیس (۳)
• ایالات متحده آمریکا (۱۴)
• تیم متحد

شمار ورزشکاران با کمیته‌های ملی المپیک

کمیته‌های ملی المپیک هنوز وجود نداشتند. بیش از ۶۵٪ از کل ورزشکاران یونانی بودند.

IOC	کشور	ورزشکاران
GRE	یونان	۱۶۹
GER	آلمان	۱۹
USA	ایالات متحده آمریکا	۱۴
FRA	فرانسه	۱۲
GBR	بریتانیای کبیر	۱۰
HUN	مجارستان	۷
AUT	اتریش	۳
DEN	دانمارک	۳
SUI	سوئیس	۲/۳ [11]
AUS	استرالیا	۱
ITA	ایتالیا	۱
CHI	شیلی	۱
SWE	سوئد	۱
BUL	بلغارستان	۰/۱
مجموع	۲۴۳

جدول مدال

جیمز برندان کانلی از ایالات متحده آمریکا برندۀ رویداد پرش سه گام در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶ شد.

۱۰ کشور از چهارده کشور شرکت کننده توانستند مدال به دست بیاورند، همچنین تیم متحد که از ورزشکاران چند کشور تشکیل شده بود نیز سه مدال طلا، نقره و برنز کسب کرد. ایالات متحده بیشترین مدال‌های طلا را کسب کرد (۱۱)، در حالی که کشور میزبان، یونان بیشترین تعداد مدال مجموع (۴۶)، نقره (۱۷) و برنز (۱۹) را کسب کرد و با به دست آوردن یک مدال طلای کمتر از ایالات متحده آمریکا، و با ۱۵۵ ورزشکار بیشتر از ایالات متحده در مکان دوم ایستاد.

      کشور میزبان (یونان)

رتبه	کشور	طلا	نقره	برنز	مجموع
۱	ایالات متحده آمریکا	۱۱	۷	۲	۲۰
۲	یونان *	۱۰	۱۷	۱۹	۴۶
۳	آلمان	۶	۵	۲	۱۳
۴	فرانسه	۵	۴	۲	۱۱
۵	بریتانیای کبیر	۲	۳	۲	۷
۶	مجارستان	۲	۱	۳	۶
۷	اتریش	۲	۱	۲	۵
۸	استرالیا	۲	۰	۰	۲
۹	دانمارک	۱	۲	۳	۶
۱۰	سوئیس	۱	۲	۰	۳
۱۱	تیم متحد	۱	۱	۱	۳
مجموع (۱۱ کشور)		۴۳	۴۳	۳۶	۱۲۲

نگارخانه

• 
  مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶
• 
  مدال نقره بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶
• 
  مدال نقره بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶
• 
  مدال نقره بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶
• 
  کارل شومن و گئورگیوس سیتاس فینال مسابقات کشتی
• 
  لوئنستون الیوت قهرمان اولین مدال وزنه‌برداری
• 
  آلفرد هایوش قهرمان اولین مدال شنا
• 
  قهرمانان ژیمناستیک اهل آلمان
• 
  لئونیداس پیرگوس اولین قهرمان شمشیربازی اهل یونان
• 
  لئون فلامنگ (چپ) و پل ماسون (راست)

منابع

1. The number, given by the International Olympic Committee, is open to interpretation and could be as few as 10 and as many as 15. There are numerous reasons for the disparity: National teams hardly existed at the time, and most athletes represented themselves or their clubs. In addition, countries were not always as well-defined as they are today. The number of countries here reflects the number used by most modern sources. See the relevant section for further details.
2. This number of competitors is according to the International Olympic Committee. The identities of 179 competitors are known. Mallon & Widlund calculate 245 athletes, while De Wael finds 246.
3. "Factsheet - Opening Ceremony of the Games f the Olympiad" (PDF) (Press release). International Olympic Committee. September 13, 2013. Archived from the original (PDF) on 14 August 2016. Retrieved 22 December 2018.
4. History of the Athens Lawn Tennis Club. بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine (in English and Greek) - accessed 3 October 2010.
5. Wallechinsky, David and Jaime Loucky (2008). "Swimming (Men): 100-Meter Freestyle". In The Complete Book of the Olympics: 2008 Edition. London: Aurum Press Limited. pp. 897-8.
6. 1896 Summer Olympic official report. بایگانی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Volume 2. pp. 83-4. Accessed 3 October 2010.
7. 1896 Summer Olympics official report. بایگانی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Volume 2. pp. 86-90, 100-2. Accessed 3 October 2010.
8. 1896 Summer Olympics official report. بایگانی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Volume 2. pp. 74-75, 97-99. Accessed 3 October 2010.
9. 1896 Summer Olympics official report. بایگانی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Volume 2. pp. 31-49. Accessed 3 October 2010.
10. Zappeion history. بایگانی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine - accessed 3 October 2010.
11. شارل شامپو را می‌توان ورزشکاری برای سوئیس یا بلغارستان در نظر گرفت.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶ موجود است.

• "Athens 1896". Olympic.org. International Olympic Committee.
• "All the Medallists since 1896". Olympic.org. International Olympic Committee.
• 1896 Olympic Games Programme - UK Parliament Living Heritage
• "Almanac of the 18 June". Almanac of the Day. کمیته بین‌المللی المپیک. Retrieved 16 June 2008.
• "Athens 1896". کمیته المپیک بلغارستان. Archived from the original on 2013-10-29. Retrieved 7 July 2008.
• Bijkerk, Anthony T. (2004). "Pierre de Coubertin". In John E. Findling, Kimberly D. Pelle. Encyclopedia of the Modern Olympic Movement. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-32278-3. OCLC 52418065.
• Coubertin, Pierre De; Hambidge, Jay (November 1896). "The Olympic Games of 1896". The Century Magazine. LIII (1). Retrieved 28 June 2008.
• Coubertin, Pierre De; Timoleon J. Philemon, N.G. Politis and Charalambos Anninos (1897). The Olympic Games: BC 776 – AD 1896 (PDF). The Olympic Games in 1896 – Second Part. Athens: Charles Beck. Archived from the original (PDF) on 27 May 2008. Retrieved 25 July 2008.
• Darling, Janina K. (2004). "Panathenaic Stadium, Athens". Architecture of Greece. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-32152-3. OCLC 54500822. Retrieved 2016-04-09.
• De Wael, Herman. "Herman's Top Athina 1896 Olympians". Archived from the original on 2007-11-30. Retrieved 3 July 2008.
• "George Averoff Dead" (PDF). The New York Times. 4 August 1899. Retrieved 31 July 2008.
• Gillmeister, Heiner (1998). Tennis: a Cultural History (PDF). Continuum International Publishing Group. ISBN 0-7185-0195-0. OCLC 67496016. Retrieved 2016-04-09.
• Gillmeister, Heiner (Winter 1995). "Olympic Tennis: Some Afterthoughts" (PDF). Citius, Altius, Fortius. 3 (1): 23–25. Archived from the original (PDF) on 24 January 2012. Retrieved 25 July 2008.
• Guttmann, Allen (1994). Games and Empires: Modern Sports and Cultural Imperialism. Columbia University Press. ISBN 0-231-10042-6. OCLC 231638134. Retrieved 2016-04-09.
• "La Presencia de Chile en los Juegos Olimpicos" (به Spanish). Olympic Committee of Chile. Archived from the original on 2 July 2008. Retrieved 3 July 2008.
• Lennartz, Karl; Wassong, Stephen (2004). "Athens 1896". In John E. Findling, Kimberly D. Pelle. Encyclopedia of the Modern Olympic Movement. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-32278-3. OCLC 52418065. Retrieved 2016-04-09.
• Martin, David E.; Gynn, Roger W. H. (2000). "The Olympic Marathon". Running through the Ages. Human Kinetics. ISBN 0-88011-969-1. OCLC 42823784. Retrieved 2016-04-09.
• Matthews, George R. (2005). "The Ghost of Plato". America's First Olympics: The St. Louis Games Of 1904. University of Missouri Press. ISBN 0-8262-1588-2. OCLC 58468164. Retrieved 2016-04-09.
• McGehee, Richard V. (2000). "The Impact of Imported Sports on the Popular Culture of Nineteenth- and Early Twentieth-Century Mexico and Central America". In Ingrid Elizabeth Fey, Karen Racine. Strange Pilgrimages: Exile, Travel, and National Identity in Latin America (PDF). Rowman & Littlefield. ISBN 0-8420-2694-0. OCLC 237382448. Archived from the original (PDF) on 27 May 2008. Retrieved 25 July 2008.
• Mullins, Samuel P. "Pierre de Coubertin and the Wenlock Olympian Games". Proceedings of the International Olympic Academy–Selected 1980s Proceedings. University of Leeds. Archived from the original on 18 February 2011. Retrieved 11 July 2008.
• "Professionals and Amateurs". From Ancient Olympia to Athens of 1896. Foundation of the Hellenic World. Retrieved 18 July 2008.
• Sears, Edward S. (2001). "The Revival of the Olympic Games". Running through the Ages. McFarland. ISBN 0-7864-0971-1. OCLC 46650949. Retrieved 2016-04-09.
• Toohey, Kristine (2007). The Olympic Games: A Social Sciences Perspective. CABI. ISBN 1-84593-355-9.
• Young, David C. (1996). The Modern Olympics: A Struggle for Revival. Baltimore: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-7207-3.
• Young, David C. (2004). "The Modern Olympic Games". A Brief History of the Olympic Games. Oxford: Blackwell. ISBN 1-4051-1130-5. OCLC 54111254. Retrieved 2016-04-09.
• Zarnowski, C. Frank (Summer 1992). "A Look at Olympic Costs" (PDF). Citius, Altius, Fortius. 1 (1): 16–32. Archived from the original (PDF) on 28 May 2008. Retrieved 24 March 2007.