استپان باندرا

استپان اندریویچ باندِرا (به اوکراینی: Степан Андрійович Бандера‎)؛ (به لهستانی: Stepan Andrijowycz Bandera)؛ (به روسی: Степан Андреевич Бандера‎)؛ (۱ ژانویه ۱۹۰۹ – ۱۵ اکتبر ۱۹۵۹) یک فعال سیاسی و رهبر ملی و استقلال اوکراین بود.

استپان باندِرا
اطلاعات شخصی
زاده
استپان اندریویچ باندرا

۱ ژانویه ۱۹۰۹
Uhryniv Staryi, Galicia، اتریش-مجارستان
درگذشته۱۵ اکتبر ۱۹۵۹ (۵۰ سال)
پیشهفعال سیاسی
دینکلیسای کاتولیک یونانی اوکراین
خدمات نظامی
وفاداری اتریش-مجارستان
Ukraine
خدمت/شاخه OUN (۱۹۲۹—۱۹۴۰)
UPA, OUN-B (۱۹۴۰—۱۹۵۹)
جنگ‌ها/عملیات‌هاجنگ جهانی دوم

استپان باندار در دهه چهل میلادی یکی از حامیان سرسخت ملی‌گرایی در اوکراین و بنیان‌گذار ارتش شورشیان در این کشور بود. وی در میان مردم اوکراین به عنوان قهرمان مقاومت شناخته شده‌است. اما عملکرد وی در برابر دولت نازی آلمان به شدت مورد انتقاد است. باندرا و گروهش پیش از پایان جنگ جهانی دوم به یکی از متحدان آلمان تبدیل شده بودند. دولت لهستان معتقد است این ملی‌گرای اوکراینی مسئول مرگ صدهزار غیرنظامی لهستانی در جنگ جهانی دوم است.[1]

در ماه‌های اولیه جنگ جهانی دوم استپان باندرا با آلمان نازی همکاری کرد اما در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۴۱ پس از آنکه اوکراین را یک کشور مستقل اعلام کرد دستگیر شد و سپس به اردوگاه کار اجباری زاخسنهاوزن فرستاده شد.[2]

در سال ۱۹۴۴ آلمان با از دست دادن برتری خود در جنگ و پیش از پیشروی متفقین باندرا را آزاد کرد به این امید که او از پیشروی نیروهای شوروی جلوگیری کند.

استپان باندرا پس از جنگ در سال ۱۹۵۹ در مونیخ آلمان توسط کاگ‌ب (آژانس امنیت ملی شوروی سابق) ترور شد.[3]

طرفداران تیم اوکراینی فوتبال بنری حمل می‌کنند با عنوان "باندرا – قهرمان ما"
یورومیدان، کیف، ژانویه ۲۰۱۴. در مقابل ورودی یک پرتره از باندرا وجود دارد.
استپان باندرا تندیس ترنوپیل.

در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۰ ویکتور یوشچنکو، رئیس‌جمهور اوکراین، به باندرا عنوان قهرمان اوکراین اهدا کرد.[4] این جایزه توسط پارلمان اروپا محکوم شد.[5] این اظهارات خشم اکثریت روس زبان اوکراین و مدافعان حقوق بشر در اکراین را در پی داشت. در این راستا شمار زیادی از معترضان در ورشو دست به راهپیمایی زدند.[1] در آوریل ۲۰۱۰ سازمان‌های روسی، لهستانی و یهودی[6][7][8][9] در اوکراین توسط ویکتور یانوکوویچ و با رای دادگاه غیرقانونی اعلام شد. در ژانویه ۲۰۱۱ این جایزه رسماً لغو شد.[10]

باندرا در اوکراین و در سطح جهانی همچنان بحث‌برانگیز است.[11]

پانویس
  1. «اختلاف اکراین و لهستان بر سر استپان باندرا». ایراس. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۶.
  2. http://www.history.org.ua/?termin=Bandera_S
  3. Christopher Andrew and Vasili Mitrokhin, The Sword and the Shield: The Mitrokhin Archive and the Secret History of the KGB, Basic Books, 1999.
  4. اوکراینی: УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАИНЫ № 46/2010: О присвоении С.Бандере звания Герой Украины بایگانی‌شده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine. President of Ukraine. Retrieved 22 January 2010.‎
  5. http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2010-0035+0+DOC+XML+V0//EN
  6. "Russia condemns Yushchenko for declaring Bandera a Hero of Ukraine". Voice of Russia. 26 January 2010. Archived from the original on 14 November 2012. Retrieved 3 May 2012.
  7. بایگانی‌شده در ۲۹ فوریه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine, Simon Wiesenthal Center (28 January 2010)
  8. Student Union of French Jews, (1 February 2010)
  9. Narvselius, Eleonora (2012). "The 'Bandera Debate': The Contentious Legacy of World War II and Liberalization of Collective Memory in Western Ukraine". Canadian Slavonic Papers. 54 (3–4): 469–490. ISSN 0008-5006.
  10. Рішенням суду президентський указ «Про присвоєння С.
  11. Russia's Ukrainian minority under pressure, Al Jazeera English (25 April 2014)
    A ghost of World War II history haunts Ukraine’s standoff with Russia, Washington Post (25 March 2014)

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استپان باندرا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.