اشباع (مغناطیس)

اشباع (انگلیسی: Saturation‎) حالتی در اجسام فرومغناطیسی نظیر کبالت، نیکل، آهن و آلیاژهای آن است. بدین ترتیب که با افزایش شدت میدان مغناطیسی چگالی مغناطیسی نیز افزایش می‌یابد. اما در یک میزان مشخص هرچه شدت میدان افزایش می‌یابد چگالی میدان به میزان کمی افزایش می‌بابد، این حالت اشباع مغناطیسی نامیده می‌شود.

منحنی‌های مغناطیسی که نقطع اشباع ۹ ماده مغناطیسی را نشان می‌دهد ۱. ورق‌کاری، ۲. Silicon steel, 3. Cast steel, 4. Tungsten steel, 5. Magnet steel, 6. چدن، ۷. نیکل، ۸. کبالت، ۹. مگنتیت[1]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Steinmetz, Charles (1917). "fig. 42". Theory and Calculation of Electric Circuits. McGraw-Hill.

اشباع (مغناطیس)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.