الکترونیک زیستی

الکترونیک زیستی یک زمینه تحقیقاتی مشترک بین زیست‌شناسی و الکترونیک است.

تعاریف

در اولین کارگاه C.E.C در بروکسل در نوامبر سال ۱۹۹۱، الکترونیک زیستی «استفاده از مواد و معماری زیستی برای سیستم‌های پردازش اطلاعات و دستگاه‌های جدید» تعریف شده‌است.[1] موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) در سال ۲۰۰۹، الکترونیک زیستی را «رشته‌ای که از همگرایی زیست‌شناسی و الکترونیک حاصل می‌شود» تعریف کرده‌است.[2]:5

مواد

الکترونیک زیستی آلی کاربرد مواد الکترونیکی آلی در حوزه الکترونیک زیستی است. مواد آلی (مواد حاوی کربن) هنگامی که برای ارتباط با سیستم‌های زیستی استفاده می‌شوند، عملکرد فوق‌العاده ای از خود نشان می‌دهند.[3] کاربردهایی که هم‌اکنون توجه‌ها را در این زمینه جلب کرده‌است شامل علوم اعصاب و[4][5] و عفونت می‌شوند.[6][7]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Nicolini, C (1995). "From neural chip and engineered biomolecules to bioelectronic devices: an overview". Biosens Bioelectron. 10 (1–2): 105–27. doi:10.1016/0956-5663(95)96799-5. PMID 7734117.
  2. "A Framework for Bioelectronics: Discovery and Innovation" (PDF). National Institute of Standards and Technology. February 2009. p. 42.
  3. Owens, Róisín; Kjall, Peter; Richter-Dahlfors, Agneta; Cicoira, Fabio (September 2013). "Organic bioelectronics — Novel applications in biomedicine". Biochimica et Biophysica Acta. 1830 (9): 4283–4285. doi:10.1016/j.bbagen.2013.04.025. PMID 23623969. Retrieved 17 February 2016.
  4. Simon, Daniel; Larsson, Karin; Nilsson, David; Burström, Gustav; Galter, Dagmar; Berggren, Magnus; Richter-Dahlfors, Agneta (15 September 2015). "An organic electronic biomimetic neuron enables auto-regulated neuromodulation". Biosensors and Bioelectronics. 71: 359–64. doi:10.1016/j.bios.2015.04.058. PMID 25932795. Retrieved 17 February 2016.
  5. Jonsson, Amanda; Song, Zhiyang; Nilsson, David; Meyerson, Björn; Simon,, Daniel; Linderoth, Bengt; Berggren, Magnus (May 2015). "Therapy using implanted organic bioelectronics". Sci. Adv. 1: e1500039. doi:10.1126/sciadv.1500039. PMC 4640645. PMID 26601181.
  6. Löffler, Susanne; Libberton, Ben; Richter-Dahlfors, Agneta. "Organic bioelectronics in infection". Journal of Materials Chemistry B. 3: 4979–4992. doi:10.1039/C5TB00382B. Retrieved 17 February 2016.
  7. Löffler, Susanne; Libberton, Ben; Richter-Dahlfors, Agneta (November 2015). "Organic Bioelectronic Tools for Biomedical Applications". Electronics. 4 (4): 879–908. doi:10.3390/electronics4040879. Retrieved 17 February 2016.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.