امامزاده ذوالفقار
بنای امامزاده ذوالفقار مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان آرادان، دهستان حسین آباد کردها، و در روستای امامزاده ذوالفقار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۲۴۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. روستای امامزاده ذوالفقار دارای آب و هوایی خنک تر از مناطق دیگر آرادان به دلیل زمینهای کشاورزی و باغات است همچنین از محصولات اصلی کشاورزی این روستا، گندم، پنبه، خربزه و یونجه را میتوان نام برد. اکثر قریب به اتفاق اهالی و جوانان این روستا دارای تحصیلات عالی میباشند و در ادارات کشور مشغول به فعالیت هستند.[1] اهالی امامزاده ذوالفقار از اقوام مومنی، و بخش دیگری از از آنها ایل الیکایی هستند و به گویش الیکایی صحبت می کنند.[2]
| امامزاده ذوالفقار | |
|---|---|
| نام | امامزاده ذوالفقار |
| کشور | ایران |
| استان | استان سمنان |
| شهرستان | شهرستان آرادان |
| اطلاعات اثر | |
| نامهای دیگر | حاجیآباد سهرابخانی |
| کاربری | مذهبی |
| دیرینگی | دوره قاجار |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۲۰۲۴۳ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۷ آبان ۱۳۸۶ |
| اطلاعات بازدید | |
| وبگاه | www.ezolfaghar.ir |
جستارهای وابسته
منابع
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- گویش الیکایی، علیرضا شاه حسینی، انتشارات بوستان اندیشه، سمنان، 1384
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.