امین‌الدین بلیانی
امین‌الدین بلیانی کازرونی (۶۶۸ هجری قمری، ۷۵۴ هجری قمری) از عارفان و مشایخ تصوف ناحیه فارس در سده هفتم و هشتم قمری است. وی در سال ۶۶۸ هجری قمری به دنیا آمد، پدر و اجداد پدری او همه از علماء مشایخ و عارفان زمان خود بودند. وی در سن ۷۷ سالگی و در سال ۷۵۴ ه.ق در خانقاه خویش درگذشت.[1]
| امین‌الدین بلیانی کازرونی | |
|---|---|
 آرامگاه شیخ امین‌الدین بلیانی کازرونی | |
| زادهٔ | ۶۶۸ هجری قمری کازرون، ایران |
| درگذشت | ۷۵۴ هجری قمری کازرون، ایران |
| آرامگاه | کازرون، ایران |
| محل زندگی | کازرون، ایران |
| ملیت | ایرانی |
| عنوان | شیخ |
نسب شیخ امین الدین، به ابوعلی دقّاق می‌رسد. وی در روستای بلیان در کازرون متولد شد. از خاندان بلیانی در فارس افراد سرشناسی در نسل‌های پیش و پسِ وی برخاسته‌اند که وی یکی از نامدارترین و تأثیرگذارترین آنهاست. وی از شاگردان شیخ ابواسحاق کازرونی، استاد حافظ شیرازی و مرشد مستقیم خواجوی کرمانی است.
آرامگاه
بقعه شیخ امین الدین یا خانقاه علیا در شمالی‌ترین قسمت شهر فعلی کازرون واقع شده‌است. مصالح بکار رفته و نوع معماری این بنا شباهت زیادی به معبد آناهیتای بیشاپور دارد. مرمت ضلع جنوبی، سفیدکاری، برچیدن فضاهای الحاقی از جمله اقداماتی است که بر روی بقعه در دست انجام است.[1]
اشعار
حافظ دربارهٔ وی قطعه‌ای چنین سروده‌است:
| به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق | به پنج شخص، عجب ملک فارس بود آباد | |
| نخست پادشهی همچو او ولایت بخش | که جان خویش بپرورد و داد عیش بداد | |
| دگر مربی اسلام شیخ مجدالدین | که قاضیای به از او آسمان ندارد یاد | |
| دگر بقیهی ابدال شیخ امین‌الدین | که یمن همت او کارهای بسته گشاد | |
| دگر شهنشه دانش عضد که در تصنیف | بنای کار مواقف به نام شاه نهاد | |
| دگر کریم چو حاجی قوام دریادل | که نام نیک ببرد از جهان به بخشش و داد | |
| نظیر خویش بنگذاشتند و بگذشتند | خدای عز و جل جمله را بیامرزاد |
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به امین‌الدین بلیانی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- «جهانگردی استان فارس». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۱۱.