امگ ۴۲
امگ ۴۲ (آلمانی: MG 42 مخفف MaschinenGewehr 42) یک مسلسل چندمنظوره بود که با کالیبر ۷٫۹۲×۵۷ مم موزر به عنوان جایگزین امگ ۳۴ توسط ورنر گرونر در آلمان طراحی و به شکل گسترده به وسیله ورماخت و وافن اساس در نیمه دوم جنگ جهانی دوم به کار برده شد.
Maschinengewehr 42 (MG 42) امگ ۴۲ | |
---|---|
نوع | مسلسل چندمنظوره |
خاستگاه | آلمان |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | ۱۹۴۲–۱۹۶۸(در آلمان) |
استفاده شده توسط | ورماخت وافن اساس |
جنگها | جنگ جهانی دوم |
تاریخ تولید | |
طراح | ورنر گرونر |
تاریخ طراحی | ۱۹۴۲ |
سازنده | موزر بنیاد ویلهلم گوستلف شتایر-دایملر-بوخ گروسفوس آلکت |
قیمت واحد | ۲۵۰ رایش مارک (۱۹۴۴) |
تاریخ تولید | ۱۹۴۲–۱۹۴۵ (در آلمان) |
تعداد تولید شده | بیش از ۴۲۳ هزار قبضه |
خصوصیات | |
وزن | ۱۱٬۶ کیلوگرم |
طول | ۱٬۲۲۰ میلیمتر |
طول لوله | ۵۳۰ میلیمتر |
فشنگ | ۵۷ × ۷٫۹۲ مم |
ریت آتش | ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ در دقیقه (با توجه به نوار تغذیه) |
سرعت سیر دهانه | ۷۵۵ متر بر ثانیه |
برد نهایی | ۴۷۰۰ متر |
سامانه تغدیه | نوار ۵۰ و ۲۵۰ فشنگی |
نشانه روی | مگسک دوربین |
امگ ۴۲ مسلسلی قابل اتکا، ارزان قیمت، با تولید و استفاده آسان و نواخت تیر بالا بود که در زمین گیر کردن نفرات دشمن به شدت مؤثر عمل میکرد به وجهی که با داشتن صدایی منحصر به فرد لقب «اره برقی هیتلر» به خود گرفت.
با این وجود این که هدف از طراحی سلاح جدید جبران گرانی و طولانی بودن فرایند تولید نمونه پیشین بود، هر دو مسلسل تا پایان جنگ تولید گردیدند.
امگ ۴۲ به صورت تحت لیسانس و کپی پس از پایان جنگ جهانی دوم نیز تولید و در سازمانهای مسلح متعددی استفاده شد. این مسلسل همچنین مبنای تولید نمونههای جدید و پیشرفته همانند امگ۳ نیز بودهاست.
کاربران
- الجزایر: جبهه آزادیبخش میهنی[1]
- اتریش[2]
- بنگلادش: جنگ استقلال[3]
- بوسنی و هرزگوین: ام۵۳[4]
- کرواسی: ام۵۳[4]
- فنلاند: صرفاً ارزیابی
- فرانسه[5]
- آلمان نازی
- مجارستان[6]
- جمهوری سوسیالیستی ایتالیا[7]
- نروژ: غنیمت گرفته شده از آلمان، فروش به سایر کشورها[8]
- پرتغال: با عنوان ام/۹۴۴,[9] جایگزینی با افان مینیمی[10]
- پادشاهی رومانی: دریافت ۴۴۰ قبضه از آلمان در سال ۱۹۴۳[11]
- سومالی[12]
- تونس: استفاده در بحران بنزرت[13]
- آلمان غربی[14][15]
- یوگسلاوی – تولید با عنوان ام۵۳[4]
- زئیر – امگ ۴۲ و ام۵۳[16]
منابع
- de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN 978-1-78096-388-4.
- "Rearming Austria: WWII weapons". wordpress.com. 14 June 2015.
- Bangladesh Liberation War 1971: Freedom's Arms, retrieved 2019-09-19
- McNab 2012, pp. ۷۲–۷۳.
- Kinard, Jeff (2010). "Machine guns". In Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. , Jr. The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. 1. A-L (2nd ed.). ABC-CLIO. p. 535. ISBN 978-1-85109-849-1.
- Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (به فرانسوی) (47): 55.
Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]
- Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN 978-1-85532-866-2.
- MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang
- Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.
- "Portuguese Army new weapons" (PDF).
- Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally: Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN 1-85409-267-7.
- "StG-44 in Africa after WWII". wordpress.com. 27 September 2015.
- Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN 978-2-7384-4286-4.
- "WWII equipment of the Bundesgrenzschutz". wordpress.com. 10 April 2016.
- McNab 2012, p. ۷۲.
- Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. Cambridge University Press. p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN 978-1-107-02691-9.
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امگ ۴۲ موجود است. |