انتخابات فدرال آلمان (۲۰۲۱)

انتخابات فدرال آلمان (آلمانی: Bundestagswahl 2021‎) بیستمین دوره انتخابات مجلس فدرال (بوندستاگ) آلمان است که انتظار می‌رود در روز ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱ برگزار شود.[1][2][persian-alpha 1]. در همان روز انتخابات ایالتی تورینگن و مکلنبورگ فورپومرن به همراه انتخابات سنای شهر-ایالت برلین نیز برگزار خواهد شد.[3]

انتخابات فدرال آلمان (۲۰۲۱)
۲۰۱۷ →
 ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱
همه +۵۹۸ کرسی بوندستاگ

+۳۵۵ کرسی موردنیاز اکثریت

 

رهبر آرمین لاشت (اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان)
مارکوس زودر (اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن)		اولاف شولتسیورگ مویتن
تینو شروپالا
حزب اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان حزب سوسیال دموکرات آلمان آلترناتیو برای آلمان
رهبر از ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹۱۰ اوت ۲۰۲۰۳۰ نوامبر ۲۰۱۹
حوزهٔ انتخابات رهبر –––
گورلیتس
انتخابات پیش ۲۴۶ کرسی، ۳۲/۹٪۱۵۳ کرسی، ۲۰/۵٪۹۴ کرسی، ۱۲/۶٪
 
رهبر کریستیان لیندنر جانین وسیلر
سوزانه هنیش-ولسو		 آنالنا بائربوک
حزب حزب دموکرات آزاد آلمان چپ اتحاد ۹۰/سبزها
رهبر از ۷ دسامبر ۲۰۱۳ ۲۷ فوریه ۲۰۲۱ ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸
حوزهٔ انتخابات رهبر نوردراین-وستفالن –
–		 پتسدام (list)
انتخابات پیش ۸۰ کرسی، ۱۰/۷٪ ۶۹ کرسی، ۹/۲٪ ۶۷ کرسی، ۸/۹٪

پیشینه

انتخابات پیشین فدرال آلمان در روز ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۷ برای انتخاب اعضای نوزدهمین مجلس فدرال (بوندستاگ) برگزار شد.[4][5]

بر پایهٔ نظرسنجی‌هایی که پس از انتخابات فدرال ۲۰۱۳ در آلمان انجام گرفته، ائتلاف اتحادیه دموکرات مسیحی و اتحادیه سوسیال مسیحی (CDU/CSU) به رهبری آنگلا مرکل با اختلاف دورقمی از حزب سوسیال دموکرات (SPD)جلوتر بود. البته فاصله این دو حزب در برهه زمانی کوتاهی در اوایل سال ۲۰۱۷ که مارتین شولتس به رهبری حزب سوسیال دموکرات برگزیده شده بود کمتر شده بود.[6] حزب اتحادیه دموکرات مسیحی به رهبری آنگلا مرکل بیشترین کرسی‌ها را از آن خود کرد. حزب سوسیال دموکرات که عضو دولت ائتلافی قبلی بود بدترین نتایج تاریخ خود را کسب کرد. این در حالی‌ست که حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان توانست برای اولین بار وارد پارلمان آلمان، بوندستاگ شود.[7][8][9] با توجه به ریزش شدید آرای حزب سوسیال دموکرات در انتخابات سال ۲۰۱۷، رهبر این حزب اعلام کرد که برای بازسازی پایگاه مردمی حزب، پس از ۴ سال شرکت در دولت ائتلافی، حزب خود را از آن بیرون خواهد آورد.[10] در حالی که حزب اتحادیه متعهد شده بود که با حزب آلترناتیو در تشکیل دولت ائتلافی همکاری نکند، تنها راه باقی‌مانده برای دولت، تشکیل دولت ائتلافی متشکل از حزب اتحادیه، حزب دموکرات آزاد و حزب سبز بود که به دلیل رنگ‌های حزبی به ائتلاف جامائیکا مشهور بود.[11][12] گفتگوهای فشرده بین طرفین شش هفته به طول انجامید و سرانجام حزب دموکرات آزاد اعلام کرد که به دلیل مخالفت‌های اساسی با سایر احزاب در مورد مسائلی همچون انرژی و مهاجرت، مذاکرات شرکت در ائتلاف را ترک می‌کند.[13][14] بعد از شکست مذاکرات، آنگلا مرکل با رئیس‌جمهور آلمان فرانک والتر اشتاین‌مایر دیدار و رایزنی کرد. اشتاین‌مایر از همه احزاب خواست که برای تشکیل دولت و جلوگیری از لزوم برگزاری انتخابات مجدد تلاش کنند.[15][16] متعاقب آن، مارتین شولتس رهبر حزب سوسیال دموکرات برای ورود به گفتگوهای تشکیل دولت ائتلافی اعلام آمادگی کرد.[17] کادر رهبری حزب سوسیال دموکرات در روز ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷ ورود حزب به گفتگوهای ائتلاف را تأیید کرد[18] و اکثریت نمایندگان در کنگره حزبی در ژانویه ۲۰۱۸ با ورود به گفتگوهای دولت ائتلافی موافقت کردند.[19][20] توافقنامه نهایی تشکیل دولت ائتلافی در روز ۷ فوریه ۲۰۱۸ توسط حزب سوسیال دموکرات و حزب اتحادیه تأیید شد ولی حزب سوسیال دموکرات آن را به موافقت اکثریت اعضای حزب خود مشروط کرد.[21] تعداد ۴۶۳٬۷۲۳ عضو حزب سوسیال دموکرات از روز ۲۰ فوریه تا ۲ مارس در رای‌گیری درون‌حزبی برای تأیید یا رد دولت ائتلافی شرکت کردند.[22][23] نتیجه انتخابات درون‌حزبی در روز ۴ مارس اعلام شد که در آن ۶۶/۰۲٪ آرای معتبر، شراکت دوباره حزب در دولت ائتلافی را تأیید کردند.[24] آنگلا مرکل در روز ۱۴ مارس در بوندستاگ با ۳۶۴ رای موافق، ۳۱۵ رای مخالفت و ۹ رای ممتنع به‌عنوان صدراعظم آلمان برای دوره چهارساله دیگری انتخاب شد که ۹ رای بیشتر از ۳۵۵ رای مورد نیاز برای تشکیل دولت بود[25] و به این ترتیب رسماً چهارمین دولت خود را آغاز کرد.

تغییرات در کادر رهبری حزب دموکرات مسیحی و بی‌ثباتی سیاسی

دولت جدید مرکل بعد از انتخابات سال ۲۰۱۷ در مواردی دچار بی‌ثباتی شد. اتحاد دیرینه احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی بایرن با سیاست‌های دولت مرکل در مورد بحران پناهجویان متزلزل شده بود. هورست زیهوفر بعنوان وزیر کشور و رهبر اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن تهدید کرد که مرزهای آلمان را به روی پناهجویانی که خود را در یکی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه اروپا ثبت‌نام کرده‌اند خواهد بست و با این اظهارنظر، مرکل را به چالش کشید. این شکاف که در صورت ادامه می‌توانست به سقوط دولت منجر شود، بعد از دیدار رهبران اتحادیه اروپا و اتخاد تدابیر جدید در مورد پناهندگان تا حدی ترمیم شد.[26] در کنفرانس حزبی ژانویه ۲۰۱۹ زیهوفر از رهبری اتحادیه سوسیال مسیحی کنار رفت، با این حال مقام خود را به‌عنوان وزیر کشور آلمان حفظ کرد.[27]

بعد از کسب نتایج ضعیف اتحادیه سوسیال مسیحی در انتخابات ایالتی بایرن و اتحادیه دموکرات مسیحی در انتخابات ایالتی هسن، مرکل در نشست حزبی دسامبر ۲۰۱۸ اعلام کرد که از رهبری حزب اتحادیه دموکرات مسیحی کناره‌گیری خواهد کرد و در انتخابات بعدی در سال ۲۰۲۱ نامزد پست صدارت عظمی نخواهد شد.[28][29] در انتخابات رهبری حزب اتحادیه، آنه‌گرت کرامپ کارنباوئر که نامزد مورد حمایت آنگلا مرکل بود، توانست رقبای محافظه‌کار خود را به سختی شکست داده و به مقام رهبری حزب اتحادیه دموکرات مسیحی برسد.[30] با این حال کارن‌بائور در متحد ساختن جناح‌های لیبرال و محافظه‌کار حزب موفقیتی به دست نیاورد و در فوریه ۲۰۲۰ اعلام کرد که از رهبری اتحادیه دموکرات مسیحی کناره‌گیری می‌کند و در انتخابات فدرال ۲۰۲۱ نیز نامزد نمی‌شود.[31] کنوانسیون حزبی برای تعیین رهبر جدید حزب برای آوریل ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شد اما به دلیل همه‌گیری کرونا بارها به تعویق افتاد. این انتخابات سرانجام در ژانویه ۲۰۲۱ بصورت آنلاین برگزار شد و در آن، آرمین لاشت وزیر اول ایالت نوردراین وستفالن با ۵۲/۸٪ آرای نمایندگان حزبی توانست رقیب خود فریدریش مرتس را شکست دهد و به رهبری اتحادیه دموکرات مسیحی برسد.[32]

حزب سوسیال دموکرات که شریک دولت ائتلافی بود هم دچار بحران رهبری شده بود. بعد از انتخابات ۲۰۱۷ که این حزب بدترین نتایج خود را از ۱۹۴۵ کسب کرد، مارتین شولتس از رهبری حزب کنار رفت و جای خود را به آندریا نالس داد. نالس پیش از آن نامزد رهبری گروه پارلمانی حزب سوسیال دموکرات شده بود.[33][34] با این حال او در بالا بردن پایگاه عمومی حزبش توفیق چندانی کسب نکرد و نظرسنجی‌ها همچنان از تداوم ریزش حمایت عمومی از آن حکایت داشتند، تا جایی که آرای آن در انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۹ از حزب سبز نیز کمتر شد. نالس در ۲ ژوئن ۲۰۱۹ از رهبری حزب سوسیال دموکرات کناره‌گیری کرد.[35] و در انتخابات رهبری حزب، نوربرت والتر بوریانس و ساسکیا اسکن به رهبری حزب انتخاب شدند. تغییر کادر رهبری حزب سوسیال دموکرات، احتمال خروج حزب از دولت ائتلافی، سقوط دولت و برگزاری انتخابات زودرس را افزایش داد. با این حال رویترز گزارش داده بود که حزب سوسیال دموکرات بیش از سقوط دولت، به دنبال رسیدن به توافقی با حزب اتحادیه برای افزایش هزینه‌های عمومی است و می‌خواهد با اهرم تهدید به خروج از دولت ائتلافی، طرح‌های خود را به پیش ببرد.[36] در اوت ۲۰۲۰، حزب سوسیال دموکرات اولاف شولتس را (که معاون اول مرکل در دولت ائتلافی بود) به عنوان کاندیدای مقام صدارت‌عظما برای انتخابات فدرال ۲۰۲۱ معرفی کرد؛ این در حالی بود که شولتس در انتخابات رهبری حزبی از والتر بوریانس و اسکن شکست خورده بود.[37]

در همین مدت، حزب چپ که از احزاب اپوزیسیون در بوندستاگ بود نیز تغییراتی در رهبری خود ایجاد کرد. کاتیا کیپینگ و برند ریکسینگر بعد از ۹ سال از رهبری حزب چپ کنار رفتند. در یک نشست حزبی که بطورت آنلاین در ۲۷ فوریه ۲۰۲۱ برگزار شد، یانینه ویسلر و سوزانه هنیش-ولسو بطور مشترک به رهبری حزب چپ رسیدند. گفته می‌شود که ویسلر به جناح چپ حزب چپ تعلق دارد، در حالی که ولسو از اعضای میانه‌روی حزب است. هر دوی این‌ها نیز موافق شرکت حزب چپ در یک دولت ائتلافی احتمالی با احزاب میانه‌روی چپ هستند. بخصوص که هنینش-ولسو در تشکیل دولت ائتلافی سوسیال دموکرات-چپ-سبز در ایالت تورینگن نقش مؤثری داشت.[38]

محبوبیت حزب سبز آلمان نیز بعد از ژانویه ۲۰۱۸ که رهبران جدید خود آنالنا بائربوک و روبرت هابک را انتخاب کرد در نظرسنجی‌ها سیر صعودی پیدا کرد.[39] این حزب در انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۹، انتخابات ایالتی هامبورگ در سال ۲۰۲۰ و انتخابات ایالتی بادن-وورتمبرگ در سال ۲۰۲۱ نتایج درخشانی کسب کرد.

احزاب
نام ایدئولوژی نامزدهای
صدراعظمی		 رهبر(ان) رهبر(ان)
پارلمانی		 نتایج ۲۰۱۷ کرسی‌ها در ۱۹مین
دوره بوندستاگ
آرا(%) کرسی‌ها
CDU/CSU CDU اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
Christlich Demokratische Union Deutschlands		 دموکراسی مسیحی آرمین لاشت آرمین لاشت رالف برینکهاوس ۲۶٫۸٪
۲۴۶ از ۷۰۹
۲۴۵ از ۷۰۹
CSU اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن
Christlich-Soziale Union in Bayern		 مارکوس زودر ۶٫۲٪
SPD حزب سوسیال دموکرات آلمان
Sozialdemokratische Partei Deutschlands		 سوسیال دموکراسی اولاف شولتس ساسکیا اسکن
نوربرت والتر-بوریانس		 رولف موتزنیش ۲۰٫۵٪
۱۵۳ از ۷۰۹
۱۵۲ از ۷۰۹
AfD آلترناتیو برای آلمان
Alternative für Deutschland		 محافظه‌کاری ملی‌گرایانه TBD یورگ مویتن
تینو شروپالا		 الکساندر گائولند
آلیس وایدل		 ۱۲٫۶٪
۹۴ از ۷۰۹
۸۸ از ۷۰۹
FDP حزب دموکرات آزاد
Freie Demokratische Partei		 لیبرالیسم کلاسیک کریستیان لیندنر کریستیان لیندنر کریستیان لیندنر ۱۰٫۷٪
۸۰ از ۷۰۹
۸۰ از ۷۰۹
Linke حزب چپ
Die Linke		 سوسیالیسم دموکراتیک TBD ژانین ویسلر
سوزانه هنیش-ولسو		 امیره محمدعلی
دیتمار بارش		 ۹٫۲٪
۶۹ از ۷۰۹
۶۹ از ۷۰۹
Grüne حزب سبز
Bündnis 90/Die Grünen		 سیاست‌های سبز آنالنا بائربوک آنالنا بائربوک
روبرت هابک		 کاترین گورینگ اکارت
آنتون هوفرایتر		 ۸٫۹٪
۶۷ از ۷۰۹
۶۷ از ۷۰۹
مستقل
(بدون وابستگی حزبی)		 مارکو بولو، ورنا هارتمان،
لارس هرمان، اووه کامان،
ماریو میروخ، گئورگ نوسلاین،
فرانک پازه‌مان، فراوکه پتری		 – – – – –
۰ از ۷۰۹
۸ از ۷۰۹

آن دسته از اعضای پارلمان که مجدداً در انتخابات شرکت نمی‌کنند

CDU/CSU

SPD
  • گوستاو هرزاگ[45]
  • کارن مارکس[46]
  • ساشا رابه[47]
  • سون شولتز[48]
  • داگمار زیگلر[49]

FDP
  • هرمان اوتو سولمز، بزرگ پارلمان[50]

مستقلین
  • فراوک پتری، رهبر پیشینAfD[51]

نظر سنجی‌ها

پانویس
  1. انتخابات بوندستاگ تنها در مواردی همانند انحلال پارلمان یا وضعیت دفاعی (Verteidigungsfall) زودتر از موعد برگزار می‌شود

منابع
  1. "Election to the 20th German Bundestag on 26 September 2021". The Federal Returning Officer. Retrieved 2021-03-18.
  2. SPIEGEL, DER. "Bundestagswahl soll am 26. September 2021 stattfinden - DER SPIEGEL - Politik". www.spiegel.de (به آلمانی). Retrieved 2020-11-25.
  3. "Wahlen in Deutschland". www.election.de. Retrieved 2021-02-21.
  4. "Die SPD geht in die Opposition – Schulz bleibt Parteichef". Die Zeit. 24 September 2017. Retrieved 26 September 2017.
  5. "Neu gewählter Bundestag tritt am 24. Oktober erstmals zusammen". Deutscher Bundestag. 5 October 2017. Retrieved 8 October 2017.
  6. "Kommt jetzt Jamaika?". Die Zeit. 24 September 2017. Retrieved 26 September 2017.
  7. "Sondierungsgespräche beginnen kommende Woche". Zeit Online. Deutsche Presse-Agentur, Agence France-Presse. 9 October 2017. Retrieved 20 November 2017.
  8. "Endspurt mit strittigen Themen". tagesschau. 15 November 2017. Retrieved 20 November 2017.
  9. "FDP bricht Jamaika-Sondierungen ab". tagesschau. 20 November 2017. Retrieved 20 November 2017.
  10. "Die SPD geht in die Opposition – Schulz bleibt Parteichef". Die Zeit. 24 September 2017. Retrieved 26 September 2017.
  11. "Kommt jetzt Jamaika?". Die Zeit. 24 September 2017. Retrieved 26 September 2017.
  12. "Sondierungsgespräche beginnen kommende Woche". Zeit Online. Deutsche Presse-Agentur, Agence France-Presse. 9 October 2017. Retrieved 20 November 2017.
  13. "Endspurt mit strittigen Themen". tagesschau. 15 November 2017. Retrieved 20 November 2017.
  14. "FDP bricht Jamaika-Sondierungen ab". tagesschau. 20 November 2017. Retrieved 20 November 2017.
  15. "Steinmeier fordert Gesprächsbereitschaft". tagesschau. 20 November 2017. Retrieved 20 November 2017.
  16. "Steinmeiers Mission Impossible". tagesschau. 21 November 2017. Retrieved 21 November 2017.
  17. "Bundespräsident lädt Chefs von Union und SPD ein". Spiegel Online. 24 November 2017. Retrieved 25 November 2017.
  18. "Sondierungen ab Januar". tagesschau. 15 December 2017. Retrieved 20 January 2018.
  19. "Abstimmung muss ausgezählt werden". Zeit Online. Deutsche Presse-Agentur, Agence France-Presse, Reuters. 21 January 2018. Retrieved 21 January 2018.
  20. Markus C. Schulte (19 January 2018). "Wie die SPD-Landesverbände zur großen Koalition stehen". Süddeutsche Zeitung. Retrieved 20 January 2018.
  21. "Der Koalitionsvertrag steht". tagesschau. 7 February 2018. Retrieved 7 February 2018.
  22. "Union und SPD einigen sich auf Koalitionsvertrag". Frankfurter Allgemeine Zeitung. 7 February 2018. Retrieved 7 February 2018.
  23. "SPD-Mitgliederentscheid vom 20. Februar bis 2. März". Zeit Online. Deutsche Presse-Agentur. 7 February 2018. Retrieved 13 February 2018.
  24. "SPD-Mitglieder stimmen für große Koalition". Frankfurter Allgemeine Zeitung. 4 March 2018. Retrieved 4 March 2018.
  25. "Angela Merkel zum vierten Mal zur Kanzlerin gewählt". RP Online. Deutsche Presse-Agentur. 14 March 2018. Retrieved 14 March 2018.
  26. "Immigration deal saves German government, points to European future". Christian Science Monitor. Archived from the original on 9 November 2020. Retrieved 31 July 2018.
  27. Joern Poltz (19 January 2019), Leader of Bavarian CSU promises new start with Merkel's party بایگانی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Reuters.
  28. Le Blond, Josie (29 October 2018). "German chancellor Angela Merkel will not seek re-election in 2021". the Guardian. Archived from the original on 17 December 2020. Retrieved 29 October 2018.
  29. Geir Moulson; David Rising (29 October 2018). "Angela Merkel won't seek 5th term as German chancellor". Associated Press. Archived from the original on 29 October 2018. Retrieved 29 October 2018.
  30. "Annegret Kramp-Karrenbauer elected to succeed Merkel as CDU leader". POLITICO. 2018-12-07. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2019-07-18.
  31. "Annegret Kramp-Karrenbauer to quit as CDU leader amid far-right 'firewall' row". The Guardian. 10 February 2020. Archived from the original on 9 January 2021. Retrieved 11 February 2020.
  32. "Pragmatic governor Laschet elected to lead Merkel's party". Associated Press. 16 January 2021. Archived from the original on 25 January 2021. Retrieved 16 January 2021.
  33. "Parteitag: Nahles mit 66 Prozent zur SPD-Chefin gewählt". tagesschau.de (به آلمانی). 2018-04-22. Archived from the original on 2018-04-22. Retrieved 2020-11-23.
  34. Schwartz, Madeleine (2018-04-22). "Andrea Nahles: German SPD's last hope". POLITICO. Archived from the original on 30 October 2020. Retrieved 2020-11-23.
  35. "German SPD leader Nahles quits as party's popularity hits low". 2 June 2019. Archived from the original on 8 November 2020. Retrieved 2 June 2019.
  36. "New SPD leaders pull back from sinking German coalition". Reuters. 20 January 2020. Archived from the original on 8 April 2020. Retrieved 11 February 2020.
  37. "Germany: SPD confirms Olaf Scholz to run for chancellor". dw.com. 10 August 2020. Archived from the original on 4 February 2021. Retrieved 22 March 2021.
  38. "Left and loud". Der Spiegel. 27 February 2021. Archived from the original on 27 February 2021. Retrieved 27 February 2021.
  39. "Germany's Greens shoot into first place in poll, overtaking Merkel's conservatives". 2 June 2019. Archived from the original on 1 June 2019. Retrieved 2 June 2019.
  44. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۷ فوریه ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.