اندونزیایی‌های چینی

اندونزیایی‌های چینی ({{lang-zh|c=|s=中华) (اندونزیایی: Orang Indonesia keturunan Tionghoa) یا (در اندونزی) به سادگی Orang Tionghoa (چینی ساده شده: 中华 ؛ چینی سنتی: 中華 ؛ pinyin: Zhōnghuá؛ Pe̍h—e-jī: Tiong-hôa)، اندونزیایی هایی هستند که در چین متولد شده اند در درجه اول مهاجران چینی جنوبی.

Chinese Indonesians
  • 印度尼西亚华人
  • 印度尼西亞華人
  • Orang Indonesia keturunan Tionghoa
Slogan proclaiming that Chinese Indonesians stand together with Native Indonesians in support of the country's independence, c. 1946.
کل جمعیت
۲٬۸۳۲٬۵۱۰ (۲۰۱۰ census)
مناطق با جمعیت چشمگیر
Indonesia
North Sumatra, Riau, Riau Islands, Bangka-Belitung, Banten, Jakarta, Central Java, East Java, West Kalimantan, North Sulawesi
As well as a large diaspora populace in:
 مالزی[1]
 سنگاپور[1]
 استرالیا[2][3]
زبان‌ها
Primarily Indonesian and Mandarin Chinese;
Cantonese, Hakka, Henghua Chaozhounese, Hokkien, Fuzhounese, Hainanese and Hoisanese (minority groups)
دین
Predominantly Christianity (Protestantism and Roman Catholicism) and Buddhism
Minorities of Islam, Confucianism and Taoism
قومیت‌های وابسته
  • Southern Chinese
  • Chinese in the Bangka Belitung Islands
  • Peranakan
  • Overseas Chinese
  • Malaysian Chinese
  • Chinese Singaporeans
اندونزیایی‌های چینی
نویسه‌های چینی سنتی 印度尼西亞華人
نویسه‌های چینی ساده‌شده 印度尼西亚华人
Alternative Chinese name
نویسه‌های چینی سنتی 印尼華人
نویسه‌های چینی ساده‌شده 印尼华人
Second alternative Chinese name
نویسه‌های چینی سنتی 印尼華僑
نویسه‌های چینی ساده‌شده 印尼华侨

مردم چین حداقل از قرن سیزدهم در مجمع الجزایر اندونزی زندگی می کردند. بسیاری از افراد در ابتدا به عنوان اقامتگاه موقت (ساکنان موقت)، قصد بازگشت به خانه در سنین پیری خود را داشتند. با این حال برخی از آن ها به عنوان مهاجران اقتصادی در منطقه ماندند. در دوره استعمار، وقتی کارگران از استان های محل کار خود در جنوب چین عقب نشینی می کردند، جمعیت آن ها به سرعت رشد کرد. تبعیض علیه اندونزیایی های چینی از زمان آغاز استعمار هلندی در منطقه رخ داده است، اگرچه سیاست های دولت که از سال ۱۹۹۸ به اجرا در آمد سعی در جبران این امر داشته اند. نارضایتی از قدرت اقتصادی قومی چینی ها در دهه ۵۰ رشد کرد زیرا بازرگانان بومی اندونزی احساس کردند که نمی‌توانند رقابت کنند. در برخی موارد، اقدام دولت این کلیشه را تبلیغ کرد که کنگلومرهای قومی چینی فاسد هستند. اگرچه بحران مالی آسیا در سال ۱۹۹۷ فعالیت های تجاری آن ها را به شدت مختل کرد، اما اصلاح سیاست ها و قوانین دولت، تعدادی از محدودیت های سیاسی و اجتماعی را برای اندونزیایی های چین از بین برد.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Thomas Fuller (12 December 1998). "Indonesia's Ethnic Chinese Find a Haven For Now, But Their Future Is Uncertain: Malaysia's Wary Welcome". International Herald Tribune. The New York Times. Retrieved 22 April 2018.
  2. Stephen Gapps. "A Complicated Journey: Chinese, Indonesian, and Australian Family Histories". Australian National Maritime Museum. Archived from the original on 6 May 2018. Retrieved 22 April 2018.
  3. Terri McCormack (2008). "Indonesians". Dictionary of Sydney. Retrieved 22 April 2018.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اندونزیایی‌های چینی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.