اوگنی لیفشیتز

اوگنی میخایلوویچ لیفشیتز[1] ForMemRS[2] (روسی: Евге́ний Миха́йлович Ли́фшиц‎؛ ۲۱ فوریه ۱۹۱۵، خارکوف، امپراتوری روسیه – 29 اکتبر ۱۹۸۵، مسکو، روسیه SFSR) یک فیزیکدان برجسته اتحاد جماهیر شوروی و برادر دیگر فیزیکدان معروف روسی، ایلیا لیفشیتز بود. لیفشیتز دومین نفر از ۴۳ نفری بود که تا کنون امتحان «حداقل نظری» لاندو را با موفقیت گذراند. او در همکاری با لانداو درسنامه‌های فیزیک نظری را تکمیل کرد.

اوگنی لیفشیتز
اوگنی میخایلوویچ لیفشیتز
زادهٔ۲۱ فوریهٔ ۱۹۱۵
خارکیو، Kharkov Governorate, Russian Empire
درگذشت۲۹ اکتبر ۱۹۸۵ (۷۰ سال)
Moscow, Russian SFSR , Soviet Union
شناخته‌شده برایLandau–Lifshitz–Gilbert equation
Landau–Lifshitz model
BKL singularity
Lifschitz
Course of Theoretical Physics
جایزه(ها)Lenin Prize
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتPhysics
محل کارUniversity of Kharkiv, Kharkiv Polytechnic Institute
Evgeny Mikhailovich Lifshitz
زادهٔ۲۱ فوریهٔ ۱۹۱۵
Kharkiv, Kharkov Governorate, Russian Empire
درگذشت۲۹ اکتبر ۱۹۸۵ (۷۰ سال)
Moscow, Russian SFSR , Soviet Union
شناخته‌شده برایLandau–Lifshitz–Gilbert equation
Landau–Lifshitz model
BKL singularity
Lifschitz
Course of Theoretical Physics
جایزه(ها)Lenin Prize
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتPhysics
محل کارUniversity of Kharkiv, Kharkiv Polytechnic Institute

منتخب کارهای علمی

لیفشیتز بیشتر برای مجموعه کارهایش در زمینه نسبیت عام به ویژه برای همکاریهایش بر روی حدس BKL در مورد ماهیت تکینگی منحنی عمومی به خوبی شناخته شده‌است؛ که تا تاریخ ۲۰۰۶، این حدس به‌طور گسترده‌ای به عنوان یکی از مهمترین مسایل باز در موضوع گرانش کلاسیک در نظر گرفته می‌شود[3].

لیفشیتز با همکاری لو لاندو، به منظور ایجاد یک مجموعه کامل و مبسوط آموزشی برای تحصیلات تکمیلی در رشته فیزیک، مجموعه درسنامه‌ای تحت عنوان دوره فیزیک نظری را مورد نگارش قرار دادند. این کتاب‌ها هنوز هم به عنوان یکی از منابع ارزشمند فیزیک محسوب می‌شوند و همچنان مورد استفاده گسترده قرار می‌گیرند.

علاوه بر نگارش کتابهای دوره فیزیک نظری، او کمکهای بسیار ارزنده ای به پیشبرد علم فیزیک انجام داد، به ویژه او در الکترودینامیک کوانتومی، موفق به ارایه نظریه ای برای محاسبه نیروی کاسیمیر در یک پیکربندی ماکروسکوپی دلخواه از فلزات و دی الکتریکها شد.

مفهوم خاص نقطه بحرانی چندگانه، از سال ۱۹۷۵ نام او را به خود اختصاص داده و به نقطه لیفشیتز نامیده می‌شود.

کتابشناسی
  • Belinskii, V. A.; Khalatnikov, I. M.; Lifshttz, E. M. (1970). "Oscillatory approach to a singular point in the relativistic cosmology". Advances in Physics. 19 (80): 525. Bibcode:1970AdPhy..19..525B. doi:10.1080/00018737000101171. The paper introducing the BKL conjecture.
  • Landau, L. D.; Lifschitz, E. M. (1976). Mechanics. Course of Theoretical Physics. Vol. 1 (3rd ed.). London: Pergamon. ISBN 0-08-021022-8.
  • Landau, L. D.; Lifschitz, E. M. (1971). Classical Theory of Fields. Course of Theoretical Physics. Vol. 2 (3rd ed.). London: Pergamon. ISBN 0-08-016019-0.
  • Landau, L. D.; Lifschitz, E. M. ; (1977). Quantum Mechanics: Non-relativistic Theory. Course of Theoretical Physics. Vol. 3 (3rd ed.). London: Pergamon. ISBN 0-08-020940-8.
  • Berestetskii, V. B.; Lifschitz, E. M.; Pitaevskii, L. P. (1982). Quantum Electrodynamics. Course of Theoretical Physics. Vol. 4 (2nd ed.). London: Pergamon. ISBN 0-08-026503-0.
  • Lifschitz, E. M.; Pitaevskii, L. P. (1981). Physical Kinetics. Course of Theoretical Physics. Vol. 10 (1st ed.). Oxford: Pergamon. ISBN 0-08-026480-8.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Some commonly encountered alternative transliterations of his names include Yevgeny or Evgenii and Lifshits or Lifschitz.
  2. Zel'Dovich, Y. B.; Kaganov, M. I.; Sykes, J. B. (1990). "Evgenii Mikhailovich Lifshitz. 21 February 1915-29 October 1985". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 36: 336. doi:10.1098/rsbm.1990.0035.
  3. O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "اوگنی لیفشیتز", MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.