اوگو فانو
اوگو فانو (انگلیسی: Ugo Fano؛ زاده ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۱۲ درگذشته ۱۳ فوریه ۲۰۰۱ ) یک دانشمند اهل ایتالیا بود.
اوگو فانو | |
---|---|
زادهٔ | ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۱۲ تورین |
درگذشت | ۱۳ فوریهٔ ۲۰۰۱ (۸۸ سال) شیکاگو، ایلینوی |
ملیت | ایتالیا |
محل تحصیل | University of Turin |
شناختهشده برای | Lu–Fano plot Feshbach–Fano partitioning Fano resonance Fano factor Fano effect Fano–Lichten mechanism Beutler-Fano profile Fano noise |
جایزه(ها) | Enrico Fermi Award (1995) انجمن سلطنتی[1] |
پیشینه علمی | |
رشته(های) فعالیت | فیزیکدان and زیستفیزیک |
محل کار | دانشگاه شیکاگو Carnegie Institute مؤسسه ملی فناوری و استانداردها دانشگاه ساپینزا رم دانشگاه لایپزیگ |
استاد راهنما | انریکو پرسیکو |
دیگر راهنمایان دانشگاهی | انریکو فرمی ورنر کارل هایزنبرگ |
دانشجویان دکتری | Chris H. Greene Thomas M. Baer |
تأثیر گرفته از | جولیو رکه امیلیو گینو سگر سالوادور لوریا |
یادداشتها | |
منابع
- Berry, R. Stephen; Inokuti, Mitio; Rau, A. R. P. (2012). "Ugo Fano. 28 July 1912 — 13 February 2001". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 58: 55–66. doi:10.1098/rsbm.2012.0030. ISSN 0080-4606.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ugo Fano». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ آوریل ۲۰۱۴.
- «Ugo Fano». دریافتشده در ۵ آوریل ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.