ایالت
اِیالَت[1] یا اِستیت (state) واحد سیاسی و سرزمینی تشکیلدهندهٔ دولت فدرال را گویند. واحدهای سیاسی تشکیلدهندهٔ کشورهای نافدرال را استان یا ولایت میگویند.
ایالت به مجموعهای یا گروهی خودمختار گویند که بر روی منطقهای بهطور مستقل اختیار حکومتی دارند.[2] و بر خلاف استان، ایالت دارای حالت خودمختارتری است.
بر خلاف کشور، ایالت معمولاً قسمتی از یک مجموعهٔ بزرگتر (مثل کشور) است. بهطور نمونه، کشور آلمان از ایالات بایرن، زاکسن، و ... و کشور آمریکا از ۵۰ ایالت جدا از هم همانند هاوایی، تگزاس، فلوریدا، و ... تشکیل یافتهاند که هر یک قوانین و اختیارات خود را دارند.
در کشورهایی با ساختار فدرال قدرت میان حکومت مرکزی و ایالاتش تقسیم میشود.[3]
برای کشورهایی که نظام تقسیمات کشوری آنها ایالتی است برای اشاره به مسئول اصلی ایالت، از واژهٔ فرماندار استفاده میشود.
منابع
ویکیپدیای انگلیسی http://en.wikipedia.org/wiki/Federated_state
- «ایالت» [علوم سیاسی و روابط بینالملل] همارزِ «state»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ ایالت2)
- state - Definition from the Merriam-Webster Online Dictionary
- ویکیپدیا انگلیسی http://en.wikipedia.org/wiki/Federated_state