ایدا هندل

ایدا هندل (لهستانی: Ida Haendel؛ زادهٔ ۱۵ دسامبر ۱۹۲۸[1][2] – درگذشته ۱ ژوئیه ۲۰۲۰)[3][4] نوازندهٔ مشهور ویولن لهستانی‌الاصل اهل بریتانیا بود.

ایدا هندل
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۱۵ دسامبر ۱۹۲۸
خئوم، استان لوبلین، لهستان
خاستگاه لهستانی
درگذشته۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰ (۹۱ سال)
ژانرموسیقی کلاسیک
پیشه(ها)نوازندهٔ ویولن
ساز(ها)ویولن

او از سن ۳ سالگی، ویولن پدرش را بدست گرفت و به‌سرعت پله‌های ترقی را پیمود. در سن ۵ سالگی، با اجرای درخشان «کنسرتوی ویولن» اثرِ لودویگ فان بتهوون، برندهٔ نشانِ زرینِ «دانشگاه موسیقی شوپن»[5] و همچنین «جایزهٔ هوبرمان» شد. در سن ۷ سالگی، در «رقابت‌های ویولن‌نوازی هنریک وینیاوسکی» و در رقابت با بزرگانی چون «ژینت نووُ» و «داوید اویستراخ» و که به ترتیب مقام اول و دوم را کسب کردند، برندهٔ جایزهٔ هفتم این مسابقهٔ مهم شد. نووُ ۱۶ و اویستراخ ۲۷ ساله بود.[6]

این موفقیت‌ها سبب گردید تا وی بتواند دوره‌های پیشرفته نوازندگی ویولن را زیر نظر استادان برجسته‌ای چون «کارل فلش» (در لندن) و «ژرژ انسکو» (در پاریس) بگذراند.

او در خلال جنگ جهانی دوم، برای نیروهای انگلیسی و آمریکایی در سولهٔ کارخانه‌ها، ویولن می‌نواخت و از سال ۱۹۳۷ میلادی که با حمایت «هنری وود» در لندن و برای نخستین بار به اجرای برنامه پرداخت، شهرت بین‌المللی یافت.

افتخارات و جوایز

در سال ۱۹۹۱ توسط ملکه الیزابت دوم نشان امپراتوری بریتانیا (CBE) را دریافت نمود.[7] ایدا در سال ۲۰۰۰ دکترای افتخاری خود را نیر از کالج رویال موسیقی، لندن اخذ کرد و همچنین دکترای افتخاری دیگری را از دانشگاه مک گیل در سال ۲۰۰۶ گرفت.[8][9]

منابع
  1. The Strad magazine dated March 1937 gives her birth date as 15 January 1923; her precise age is in doubt
  2. It has been reported that, in consultation with her father, the English impresario Harold Holt adjusted her birth year from 1928 to 1923 to make it appear she was five years older than she really was. This was done in order to circumvent Covent Garden's rule prohibiting anyone aged under 14 appearing on stage. The incorrect birth year of 1923 has since appeared in many reference works.
  3. https://theviolinchannel.com/violinist-ida-haendel-passed-away-died-91-obituary/
  4. https://www.nytimes.com/2020/07/08/arts/music/ida-haendel-dead.html
  5. Petrášková, Eva (2003). Ravel: Tzigane, Lalo: Symphonie espagnole, Hartmann: Concerto funébre (CD). Ivan Vomáčka (trans.), Karel Ančerl, Czech Philharmonic. Prague: Supraphon. p. 12. SU 3677-2011.
  6. Profile, wieniawski.com; accessed 23 August 2015.
  7. Rosenfelder, Ruth (1 March 2009). "Ida Haendel – Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia". Jewish Women's Archive. Retrieved 2 January 2019.
  8. "McGill honorary degree recipients". mcgill.ca. 8 May 2006. Retrieved 1 July 2020.
  9. Spier, Susan; Nygaard King, Betty; Siskind, Jacob (4 March 2015). "Ida Haendel". The Canadian Encyclopedia. Retrieved 1 July 2020.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.