ایل قلاوند

قلاوند به معنای دژبان قلعه یکی از طوایف لر و جزیی از ایل دیرکوند است.[1] سکونت‌گاه اصلی قلاوندها شهرستان اندیمشک و بخش الوار گرمسیری می‌باشد.[2]

زبان

قلاوندها جزئی از لرهای بالاگریوه هستند و به لری بالاگریوه‌ای صحبت می‌کنند.

در سال ۱۳۴۰ جمعیت ایل قلاوند بیش از ۱۲۰۰ خانوار بوده‌است.[3]

ایل قلاوند از طوایف و تیره‌های مختلفی تشکیل شده‌است، فهرست زیر تمامی طوایف و تیره‌های ایل قلاوند است:

طوایف و تیره‌های مختلف وابسته به ایل قلاوند که جزیی از ایل قلاوند محسوب می‌شوند:

طوایف و تیره‌های مختلف وابسته به ایل قلاوند که جزیی از ایل قلاوند محسوب می‌شوند ولی از ایلات و طوایف دیگر از قلاوند هستند:

بخش عمده‌ای از طایفهٔ ماکنالی
عده‌ای از طایفه بگری
عده‌ای از طایفه مالزیری
تیره‌هایی از طایفه ساکی
یک خانوار موسوم به خاکی خان (که در گذشته ارمنی بوده و از مناطق ارامنه به این مناطق مهاجرت کرده‌است)

کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران جلد۶ نوشته سرتیپ دکتر حسینعلی رزم آرا نخست‌وزیر محمدرضاشاه پهلوی فروردین سال ۱۳۳۰ه‍.ش
بالاگریوه، مرادحسین پاپی (۱۳۹۰). تبار هخامنش دیار بالاگریوه. افلاک. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۱۸۶-۰۰۹-۹. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)
امان الهی بهاروند، سکندر (۱۳۹۳). پژوهشی دربارهٔ پیوستگی قومی و پراکندگی جغرافیایی لرها در ایران. آگاه. شابک ۹۶۴-۳۲۹-۱۳۵-۹. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)
کانال تلگرام ایل قلاوند، عمادقلاوندی، شامد ۵-۴-۶۱-۲۹۷۲۶۰-۱-۱
کاظمی، ایرج (۱۳۷۶). مشاهیر لر. افلاک. شابک ۹۶۴-۶۴۳-۱۰۰-۳.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.