باب ویدلر

رابرت جان ویدلر (به انگلیسی: Robert John Widlar، تلفظ وید لار؛[1] ۳۰ نوامبر ۱۹۳۷) - ۲۷ فوریه ۱۹۹۱) یک مهندس الکترونیک آمریکایی و طراح مدارهای مجتمع خطی (آی‌سی) بود.

باب ویدلر
باب ویدلر با الگوی عکس تصاویر از LM10 در سال ۱۹۷۷
زادهٔ۳۰ نوامبر ۱۹۳۷
کلیولند، اوهایو، ایالات متحده آمریکا
درگذشت۲۷ فوریهٔ ۱۹۹۱ (۵۳ سال)
پورتو بایارتا، خالیسکو، مکزیک
ملیتآمریکایی
دیگر نام‌هاRobert John Widlar
پیشهمهندس الکترونیک
شناخته‌شده برایمدار مجتمع pioneer

سال‌های اول

ویدلر در تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۳۷ در کلیولند نزد والدین تبار چک، ایرلندی و آلمانی متولد شد.[2] مادرش، مری ویتوس، در کلیولند نزد مهاجران چک، فرانک ویتوس (فرانچیشه ویتوس (یا ویتوش؟)) و ماری زاکووا (ماری ژاکوا) به دنیا آمد.[3] پدر وی، والتر جی ویدلر، از خانواده‌های سرشناس آمریکایی آلمانی و ایرلندی تبار بود که اجداد آن‌ها در اواسط قرن نوزدهم در کلیولند مستقر شدند. والتر ویدلر، مهندس رادیو خودآموخته، برای ایستگاه رادیویی دبلیوجی‌ای‌آر (۱۲۲۰ ای‌ام) و از پیشگامان طراحی فرستنده فرکانس فوق‌العاده زیاد بود.[4] دنیای الکترونیک از بدو تولد او را محاصره کرد: یکی از برادران او اولین نوزادی شد که توسط رادیو بی‌سیم تحت نظر گرفته شد. باب با هدایت پدرش، در کودکی علاقه جدی به الکترونیک پیدا کرد.

ویدلر هرگز در مورد سال‌های اولیه و زندگی شخصی خود صحبت نکرده‌است.[5] وی فارغ‌التحصیل دبیرستان سنت ایگنیشس در کلیولند بود و در دانشگاه کلرادو در بولدر ثبت نام کرد.[6] در فوریه ۱۹۵۸ ویدلر به نیروی هوایی ایالات متحده پیوست. وی به تعمیرکاران در تجهیزات و وسایل الکترونیکی را آموزش داد و نخستین کتاب خود را با عنوان «مقدمه بر روی دستگاه‌های نیم‌رسانا» (۱۹۶۰) تألیف کرد، کتاب‌درسی که توانایی وی در ساده‌سازی مشکلات پیچیده را نشان می‌داد.[7] ذهن لیبرال او به مقدار خیلی کمی با محیط نظامی مطابق بود و در سال ۱۹۶۱ ویدلر از خدمت خارج شد. وی به شرکت تحقیقاتی برادر بل در بولدر پیوست تا تجهیزات آنالوگ و دیجیتالی ناسا را توسعه دهد. وی همزمان تحصیلات خود را در دانشگاه کلرادو ادامه داد و در تابستان ۱۹۶۳ با نمرات عالی فارغ‌التحصیل شد.[8]

دستاوردها

ویدلر بلوک‌های اساسی ساختاری آی‌سی‌های خطی از جمله منبع جریان ویدلر، ولتاژ مرجع شکاف‌باند ویدلر[9] و طبقه خروجی ویدلر را اختراع کرد.[10] از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۰، ویدلر به همراه دیوید تالبت اولین تقویت‌کننده‌های عملیاتی (μA702 μA709) با تولید انبوه را ایجاد کردند، برخی از اولین آی‌سی‌های تنظیم کننده ولتاژ یکپارچه (LM100 و LM105)، اولین تقویت‌کننده‌های عملیاتی که از جبران فرکانس تک خازنی استفاده می‌کنند (LM101)، بهبود یافته LM101 با فت کنترل جریان داخلی (LM101A) و ترانزیستورهای ابربتا (LM108).[11] هر یک از مدارهای ویدلر «حداقل یک ویژگی را داشت که بسیار دور از شلوغی بود»[5] و در کلاس خود «قهرمان محصول» شد.[12] آن‌ها کارفرمایان او، فرچایلد نیمرسانا ونشنال سمی‌کنداکتر را عنوان رهبر در مدارهای یکپارچه خطی ساختند.[13][14]

پیش‌تر یک «طراح تراشه افسانه‌ای» در سن ۳۳ سالگی، ویدلر به‌دلخواه در مخفیگاهی در مکزیک منزوی‌شد و «مشهورترین ترک تحصیل دره» شد.[15] چهار سال بعد او به نیم‌رسانای ملی به عنوان یک پیمانکار بازگشت[16] و یک سری از آی‌سی‌های پیشرفته خطی، از جمله اولین تقویت کننده عملیاتی با ولتاژ فوق‌العاده کم با ولتاژ مرجع بادقت ۲۰۰ میلی‌ولت (LM10) را تولید کرد.[17][18]

شخصیتی عجیب غریب و رک ویدلر و سبک زندگی غیرمتعارف وی، او را به بچه تخسترینِ سیلیکون ولی تبدیل کرد. او در افسانه‌ها، اسطوره‌ها و حکایات یاد می‌شود که تا حد زیادی درست هستند.[12] به گفته بو لویک، نویسنده تاریخچه مهندسی نیم‌رسانا، وی «بیشتر از یک مهندس هنرمند بود … در محیطی که حوزه‌های روابط انسانی تعریف می‌کنند که مهندسین چگونه می‌توانند و نمی‌توانند دربارهٔ آن اظهار نظر کنند، بعید است که ما دوباره نوعی مثل او را ببینیم».[5]

مرگ

در ۲۷ فوریه ۱۹۹۱، ویدلر در سن ۵۳ سالگی در پورتوریو والارتا بر اثر سکت قلبی درگذشت.[14] دیوید لیدل در سال ۲۰۰۹ گفت: «مرگ نابهنگام زودهنگام. . . رابرت ویدلر به خودی خود یک داستان کامل است».[19] گزارش‌های اولیه به اشتباه گفته‌اند که ویدلر هنگام دویدن در ساحل درگذشت. منابع بعدی این اشتباه را تصحیح کردند: او در حال فرار از تپه بود.[20] باب پیز با دقت بیشتری نوشت: «ظاهراً وی در پیاده‌رو، در یک قسمت تپه‌ای تند از پورتو وایارتا، درحال آهسته دویدن بود. باب در سال‌های اخیر تقریباً تناسب اندام داشت و در اجرای آن بسیار سخت تلاش کرد. . . من دکتر نیستم اما او مست نمرد، که ممکن است تعدادی از همکارانش را متحیر کرده باشد». جک گیفورد موافقت کرد: «او به عنوان یک بی‌کَس و کار نمرد. او نبود، منظورم این است که او خوب بود. او منسجم بود. احتمالاً بیشترین راهنمایی را داشت، وی در مکزیک ساکن بود، در مکزیک زندگی می‌کرد، اما او در آن زمان که درگذشت، هوشیار بود و زندگی معقول و هدایت‌گری داشت».[21]

جوایز

در سال ۲۰۰۲ طراحی الکترونیکی وبدلر را در تالار مشاهیر خود به همراه آلن تورینگ و نیکولا تسلا فراخواند.[22] در سال ۲۰۰۹ ویدلر در تالار مشاهیر مخترعان ملی فراخوانده شد.[23] مجسمه‌ای اختصاص داده شده به باب ویدلر و ژان هورنی در ابتدا در مقابل ساختمان محصولات ماکسیم ایتیگریتد در سانی‌ویل، کالیفرنیا قرارگرفت.[24] و در سال ۲۰۱۲ به دفتر مرکزی جدید ماکسیم در سن خوزه، کالیفرنیا منتقل شد.[25]

جستارهای وابسته
  • باب دوبکین
  • جک گیفود - مهندس الکترونیک، کارآفرین، تاجر
  • ژان هورنی - پیشگام ترانزیستور سیلیکون، فرایند تخت ساخت مدارهای مجتمع را اختراع کرد
  • باب پیز - پیشگام طراح مدار مجتمع مدار، نویسنده فنی، همکار در نشنال سمی‌کنداکتر
  • چارلز اسپوک
  • جیم ویلیامز - طراح مدار آنالوگ، نویسنده فنی، همکار باب ویدلر.

منابع
  1. "Bob Widlar ("wide-lar")" - Lee 2007. See also video interviews with Don Valentino, Regis McKenna, Jack Gifford et al. at Stanford and the Silicon Valley Project بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۰۵-۰۸ توسط Wayback Machine.
  2. Lojek, p. 250.
  3. Lojek, p. 249.
  4. Lojek, pp. 250, 254.
  5. Lojek, p. 247.
  6. "Inventors Hall of Fame announces 15 additions". ohio.com. February 11, 2009. Archived from the original on February 12, 2009.
  7. Lojek, pp. 254–256.
  8. Lojek, p. 254.
  9. Harrison, p. 404.
  10. Fonderie, Huijsing pp. 50-51.
  11. Harrison, pp. 18, 282, 283, 322, 404-405.
  12. Lojek, p. 248.
  13. Harrison, p. 282.
  14. Pollack, Andrew (1991). Robert Widlar, 53, Designer of Computer Circuits (obituary). The New York Times, March 6, 1991.
  15. Markoff, John (January 17, 1999). "Saying Goodbye, Good Riddance To Silicon Valley". The New York Times. Retrieved August 8, 2010.
  16. "What's All This Widlar Stuff, Anyhow?". electronicdesign.com. Retrieved 2016-12-09. by Bob Pease from Electronic Design on Jun 29, 2012
  17. Harrison, pp. 282-283.
  18. What's All This LM10 Stuff, Anyhow?, Paul Rako of Electronic Design on Dec 8, 2016
  19. My Favorite Chip. Technology luminaries pick the chips that changed the world - and their lives (p.3). آی‌تریپل‌ئی اسپکتروم، May 2009.
  20. Lojek, p. 316.
  21. Walker, Rob (2002). Interview with Jack Gifford بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۱-۰۵ توسط WebCite (part of Stanford and the Silicon Valley Project بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۰۵-۱۴ توسط WebCite). Recorded July 17, 2002.
  22. Hall of Fame 2002 Inductees. Electronic Design, October 21, 2002, pp. 209–220.
  23. National Inventors Hall of Fame Announces 2009 Inductees بایگانی‌شده در نوامبر ۹, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. United States Patent Office. Retrieved 2010-10-08.
  24. Ohr, Stephen (2004). Chip pioneers Widlar and Hoerni honored. EETimes. October 5, 2004. Retrieved 2010-07-29.
  25. per Dennis Graham @Maxim

پانویس
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.