بهرستان

بهرستان(Behrestan)

بهرستان یکی از روستاهای توابع بخش اسیر در شهرستان مهر در جنوب استان فارس ایران است. (۱)

بهرستان. [ب ِ رِ] روستایی از بخش اسیر است که در شهرستان مهر واقع است؛ و ۵۲۰ نفر جمعیت دارد. 'تاریخچه روستای بهرستان ' در روزگاری بسیار کهنه وقدیم شاید قبل از میلاد مسیح یعنی در ۲۰۰۰سال پیش کمی دور تر از بئرستان امروزی، در شمال آن مردمی زندگی می‌کرده‌اند، که از آثار وبقایایی که از منازل آن‌ها به جای مانده به خوبی هویداست، اما دور و زمان آن‌ها نیز مانند هر دوره و زمان دیگری از دایره تند حوادث و دگرگونی‌های چرخ بیرون نبوده‌است و کسی چه می‌داند شاید بر اثر پیدایش کشمکش‌های طایفه‌ای وناامنی ویا وقوع یک حادثه طبیعی مانند زلزله وسیل یا بروز قحطی وگرسنگی وجنگ، قادر به ادامه حیات خود در این دیار نبوده‌اند وبا ترک وطن و کاشانه خود برای چرخاندن چرخ زندگی خودشان به نقطه‌ای دیگر از این وسعت خدادادی رخت سفر بر بسته‌اند و خانه وکاشانه آن‌ها بر اثر دگرگونی‌های طبیعت ویرانه ومسطح شده‌است. اما پس از قرن‌ها در جوار این خرابی‌ها با رسیدن ایلی از کهگیلویه که به این ناحیه کوچ کرده بودند، بئرستان نوین دیگری بنیان گذارده شد که با پیوستن مردم به آنان از هر قبیله و دیاری وجاگیر شدن در این محل به‌تدریج توسعه یافت واکنون به صورت بئرستان جدید امروزی درآمده‌است، که با داشتن مردمی مهمان نواز و مهربان و پرورش دادن جوانانی فعال و روشنفکر در آن منطقه از شمال تا سرحدات جنوب، نام این قریه برای هر فردی، نامی آشناست.

بئرستان دارای آثار باستانی دیدنی زیادی است که آثار وبقایایی که در کوه‌های مجاور آن به جای مانده خود دلیل موثقی برای اثبات این گفته خواهد بود. این بقایا مربوط به قرن‌ها سال پیش می‌باشد. نام اصلی این قریه همان نام قدیمی واصیل قریهٔ پیشین است که به‌دلیل وجود چاه‌های آبی زیادی که در آن وجود داشته، بئرستان (بئر به زبان عربی به معنای چاه است) نامیده شده‌است، که از بدو پیدایش سرشماری و سپاه دانش با تغییر همزه (ئ) به (ه)، نام آن به بهرستانی که الان می‌شناسیم تغییر یافته‌است. بهرستان از شمال به اسیر و سپس به شهر شیراز راه دارد و در سمت مشرق آن کوه‌های زیادی وجود دارند، در قسمت غرب، این روستا به شهر گله دار و سپس به بنادر عسلویه ونخل تقی راه دارد.

منابع
    1. بخشایش، محمد نور، (دیوان محیا) ، ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، تهران: چاپ اول، ۱۳۷۳ خورشیدی.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.