بهیهخانم
بِهیّه خانم (۱۸۴۶ در تهران - ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۲ در حیفا) ملقب به ورقهٔ عُلیا[1][2] و متولدشده با نام اصلی فاطمه سلطان، تنها دختر بهاءالله و آسیهخانم[3] و خواهر تنی عبدالبهاء بود. وی دارای مقام بسیار والایی در دیانت بهایی است[4] و از بزرگترین زنان تاریخ بهائیت بهشمار میرود.[1][5][1][6][7][8][9] او طی سالهای متمادی و در دعوای داخلی بین خانواده بهاءالله که منجر به طرد بسیاری از اعضای خانواده شد، به مراکز عهد وفادار ماند و از عبدالبهاء و شوقی افندی پشتیبانی کرد.[3][1] وی در زمان غیبت عبدالبهاء (بین سالهای ۱۲۸۹ تا ۱۲۹۲)[10] و شوقی افندی (بین سالهای ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۳)[11] سِمت رهبر اجرایی آیین بهایی را برعهده داشت.[3][1][12]
سوزان استایلزمنک و ارویند شارما از بهیهخانم، آسیهخانم و طاهره قرةالعین به عنوان «سه زن مهم در آئین بهایی» یاد کردهاند.[13][14]
بِهیّهخانم هیچگاه ازدواج نکرد و زندگیاش را وقف خدمت به پدرش بهاءالله و برادرش عبدالبهاء کرد.[15] او در ۲۴ تیر ۱۳۱۱[16] در حیفا درگذشت و در باغهای بهایی در کوه کرمل دفن و آرامگاه و بنای یادبود او در مرکز جهانی بهایی ساخته شد.[3]
جستارهای وابسته
پانویس
- Bramson 2004, pp. 102–103
- تساوی زنان اصل مکملیت دیانت بهائی بایگانیشده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine، سایت آئین بهائی
- Smith 2000, pp. 86–87
- تاریخ و نقش سیاسی رهبران بهائی، نوشتهٔ مرتضی احمد آ. (نام مستعار؛ نشریافته در سال ۱۳۴۴)
- "Early Bahá'í Heroines". Bahá'í International Community. Archived from the original on 17 June 2008. Retrieved 2008-07-05.
- "Women and the Bahá'í Faith". Religion and Women. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 2008-07-05.
- Khan 2005, pp. 17,35
- "Maxwell Pilgrim Notes". Bahá'í Library Online. Retrieved 2008-07-05.
- Ma'ani 2008, p. 149
- ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳ میلادی
- ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴ میلادی
- Khan 2005, pp. 78, 79, 84, 131
- Susan Stiles Maneck، Táhirih.
- Arvind Sharma، ۲۳۸.
- BAHĀʾĪYA ḴĀNOM بایگانیشده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Encyclopædia Iranica
- ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۲ میلادی