تراکم کلایزن

تراکم کلایزن(به انگلیسی: Claisen condensation) یک نام واکنش در شیمی آلی از نوع تراکمی است که طی آن یک استر با یک استر دیگر یا با یک ترکیب کربونیل‌دار واکنش داده و تشکیل یک بتا-کتو استر یا یک بتا-دی‌کتون را می‌دهد. این واکنش باید در حضور یک باز قوی انجام گیرد.[1] تراکم کلایزن که نوعی واکنش تشکیل پیوند کربن-کربن است، نخستین بار در سال ۱۸۸۷ میلادی توسط شیمیدان آلمانی رینر لودویگ کلایزن کشف شد.[2][3][4]

تراکم کلایزن
با بازآرایی کلایزن اشتباه نشود.
تراکم کلایزن
نامگذاری شده پس از رینر لودویگ کلایزن
نوع واکنش واکنش‌های جفت‌شدن
شناسه‌ها
در درگاه شیمی آلی claisen-condensation
RSC ontology ID RXNO:۰۰۰۰۰۴۳

جستارهای وابسته

منابع
  1. Carey, F. A. (2006). Organic Chemistry (6th ed.). New York, NY: McGraw-Hill. ISBN 0-07-111562-5.
  2. Claisen, L.; Claparede, A. (1881). "Condensationen von Ketonen mit Aldehyden". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 14 (2): 2460–2468. doi:10.1002/cber.188101402192.
  3. Claisen, L. (1887). "Ueber die Einführung von Säureradicalen in Ketone". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 20 (1): 655–657. doi:10.1002/cber.188702001150.
  4. Hauser, C. R.; Hudson, B. E. Jr. (1942). "The Acetoacetic Ester Condensation and Certain Related Reactions". Organic Reactions. 1. doi:10.1002/0471264180.or001.09.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.