تفتیش عقاید رومی
اینکیزیسیون (به فرانسوی: Inquisition) با نام جماعت عالی مقدس تفتیش عقاید رومی و جهانی محکمه‌های بازجویی دینی و دادگاه‌های تفتیش عقاید بود[1][2] که در سدهٔ سیزدهم میلادی توسط پاپ گرگوری نهم بنیان نهاده شد و در طول جنگ‌های مذهبی میان پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها در سده‌های شانزدهم و هفدهم میلادی به شدت فعال بود و با تکیه بر قدرت حکومت دینی از قرائت خاص کلیسای کاتولیک دفاع می‌کرد و به سرکوب و آزار دیگر قرائت‌ها از مسیحیت می‌پرداخت.[3] انگلستان تنها کشوری در سرتاسر قارهٔ اروپا بود که در آن محکمه‌های انکیزیسیون تسلط پیدا نکرد. در سدهٔ ۱۸ میلادی، محکمه‌های تفتیش عقاید در اغلب کشورها و قلمروهای اروپایی برچیده شد و در اسپانیا، ناپلئون بناپارت آن را از میان برد.[4]
در نقاشی، کشیش‌ها مراسم شکنجه مردی که متهم به همجنس‌گرایی شده‌است را قبل از اعدام وی نظارت و صحنه‌گردانی می‌کنند.
نیکلاس کوپرنیک[5] و گالیلئو گالیله[2] از جمله افرادی بودند که به اتهام «افکار کفرآمیز» در محکمهٔ تفتیش عقاید (انکیزیسیون) محاکمه شدند.
منابع
- احمد کسروی، انکیزیسیون در ایران ،۱۳۲۶ ماهنامهٔ باهماد آزادگان
- اعترافات گالیله، شعور انسان در محکمه، بی‌بی‌سی فارسی
- سکولاریزم سیاسی، علیه یا له دین؟، سکولاریسم نو
- «انکیزیسیون - لغت‌نامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ مارس ۲۰۱۲.
- آشتی کلیسای کاتولیک با کوپرنیک، بی‌بی‌سی فارسی