تک استپ
تک استپ (به انگلیسی: Techstep) زیرسبکی تاریک از درام اند بیس است که در اواخر دههٔ ۱۹۹۰ مورد پسند عوام بود.[1]
| تک استپ | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | • تو-استپ گاراژ • درام اند بیس • تکنو • هارد استپ • دارک کور |
| ریشه‌های فرهنگی | دههٔ ۱۹۹۰، بریتانیای کبیر |
| سازهای معمول | سینث‌سایزر، ماشین درام، سیکوئنسر، کیبورد، سمپلر، لپ‌تاپ |
| سبک‌های مشتق‌شده | نیوروفانک، بریک‌کور ، دارکستپ |
سبک
این سبک با حالت تاریک و آینده نگرانه و صدای "شن مانند" و فضای علمی–تخیلی، صداهای سینث سایزر و منابع صوتی نمونه‌برداری شده ی تقریباً منحصر به فرد، درام های شکسته ی کوانتایز و فشرده شده، بیس های پر اعوجاج، موسیقی تاثیر گرفته از موسیقی اینداستریال و موسیقی تکنو و چیزی که برخی از نویسندگان با نام صدای "کلینیکی" توصیف کرده اند شناخته شده است.[2]
گرچه تک ستپ به عنوان سبکی با حال و هوای تکنولوژیکی توصیف شده، ارتباط این سبک با موسیقی تکنو نباید خیلی اغراق شود. این سبک تکنیکهای ایجاد «کلاژ یا تکه‌چسبانی صوتی» پر انرژی از صداهای انتزاعی، نویزهای سینث شده، شامل: نمونه های صوتی، بلیپ ها و اسکوئلچ ها رو به کار میگیرد و به ندرت ادوات موسیقی ای که با افکت ها پردازش نشده اند را استفاده میکند. مشابهاً درام ماشین ها و سازهای ضربی «کوانتایز شده» به ضربهای طبیعی شکستهٔ انسانی ترجیح داده می شود. و نیز در مواردی به استانداردهای موسیقی درام اند بیس می پیوندد، مخصوصاً ساختار موسیقایی با تاکید بر "دراپ".
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Techstep». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۰۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ساشا فرره-جونز (۱۱ نوامبر ۱۹۹۷). «But Then Again, Who Says It Should?». Village Voice. دریافت‌شده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- پیتر شاپیرو (۱۹۹۹). Drum 'n' Bass: The Rough Guide.