جئونگجو چوسان
جئونگجو چوسان (انگلیسی: Jeongjo of Joseon) (زاده ۲۸ اکتبر ۱۷۵۲ - درگذشته ۱۸ اوت ۱۸۰۰) بیست و دومین پادشاه سلسله چوسان بوده‌است.
| جئونگجو چوسان | |
|---|---|
| جئونگجو چوسان | |
 | |
| سلطنت | ۲۷ آوریل ۱۷۷۶ – ۱۸ اوت ۱۸۰۰ |
| پیشین | یئونگجو چوسان |
| جانشین | سانجو چوسان |
| زاده | ۲۸ اکتبر ۱۷۵۲ |
| درگذشته | ۱۸ اوت ۱۸۰۰ (۴۷ سال) |
| آرامگاه | Geolleung، هواسئونگ، گیونگی-دو |
| همسر(ان) | ملکه هیو یی صیغه وون صیغه هوابین سئونگ اویی بین سو بین باک |
| فرزند(ان) | شاهزاده مونهیو سانجو چوسان |
| خاندان | خاندان یی |
| پدر | شاهزاده سادو |
| مادر | بانوهای گیونگ |
| فهرست پادشاهان کره چوسان |
|---|
|
۱- تائجو ۱۳۹۲–۱۳۹۸ |
وی که از سال ۱۷۷۶ تا ۱۸۰۰ حکومت کرده‌است، جانشین پدربزرگش یئونگجو چوسان شده بوده پس از مرگش فرزندش سانجو چوسان جانشین وی شده‌است. او تلاش‌های زیادی برای بهبود و اصلاح کشور کره انجام داد. از جئونگجو به عنوان یکی از موفق‌ترین و با‌بصیرت‌ترین پادشاهان چوسان نام برده می‌شود.
جانشینی
او با نام یی سان متولد شد و پسر شاهزاده سادو (که توسط پدر خودش پادشاه یئونگجو به مرگ محکوم شد) و بانو هه گیونگ بود. زمانی که او ولیعهد بود با «هونگ گوک یونگ» که یک سیاستمدار بحث‌برانگیز بود؛ ملاقات کرد. هونگ ابتدا قاطعانه از جلوس جئونگجو بر تخت سلطنت حمایت می‌کرد و برای بهبود قدرت پادشاه سخت کار می‌کرد اما در انتها به دلیل طمع به قدرت اخراج شد. مجموعه ایسان به مسائل زندگی و پادشاهی او پرداخته‌است.
پادشاهی
جئونگجو بیشتر زمان حکومتش را صرف تطهیر نام پدرش کرد. او همچنین برای پیش برد اصلاحاتش دربار را به شهر سوون نزدیک مقبره پدرش منتقل کرد. او قلعه هواسئونگ را که اکنون جزو میراث جهانی یونسکو است ساخت و در ساخت این بنا پیشرفته‌ترین شگردهای موجود در ساخت دیوار در زمان خود را معرفی کرد و تصمیم داشت سوون را شهری خودکفا بکند. زمان قبل از حکومت وی به دلیل اینکه شاهزاده سادو با حکم سلطنتی پدرش کشته شده بود؛ مغشوش بود. تصمیم نهایی یئونگجو چوسان مبنی بر اعدام ولیعهد سادو به شدت توسط سیاستمدارانی که علیه ولیعهد بودند، تحت تأثیر قرار گرفته بود. بعد از فوت پادشاه یئونگجو و روزی که جئونگجو پادشاه چوسان شد؛ او در اتاق پادشاهی بر تخت نشسته و به همه نگاه کرد و گفت: «من پسر ولیعهد سادو هستم!». این پیام روشن لرزه بر اندام سیاستمدارانی انداخت که در مرگ پدرش درگیر بودند. او به دلیل اینکه به پدرش عنوان افتخاری پادشاهی و به مادرش عنوان «ملکه دواگر» را داد؛ دوران‌های آشفته زیادی را تجربه کرد اما بر همه آن‌ها به کمک هونگ گوک یونگ غلبه کرد.
اصلاحات
او رنسانس جدیدی را در چوسان رهبری کرد و سعی نمود با کنترل سیاست کل کشور؛ باعث بهبود روند پیشرفت کشور شود. او اصلاحات زیادی در طول سلطنت خود انجام داد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان از تأسیس «کیو جانگ گاک» که یک کتاب‌خانه سلطنتی بود نام برد. هدف از تأسیس این کتاب‌خانه بهبود نگرش سیاسی و فرهنگی چوسان و به خدمت درآوردن افسران با استعداد برای کمک در اداره کشور بود. جئونگجو همچنین رهبری جنبش‌های اجتماعی نظیر باز کردن درب‌های مناصب دولتی به روی افرادی که قبلاً به دلیل جایگاه اجتماعی شان از آن مناصب محروم شده بودند را بر عهده داشت. او بر اهمیت یادگیری زبان چینی و سایر زبان‌های خارجی تأکید می‌کرد و حتی سیستمی جهت یادگیری و آزمون زبان‌های خارجی دایر کرد. او یک کشتزار شخصی ساخت، برای آبرسانی یک قنات حفر کرد و روش‌های جدید و پیشرفته کشاورزی را در آن امتحان کرد. جئونگجو همچنین از استادان «انجمن سیلهاک» نظیر “جونگ یاک یونگ“(معمار کاخ هواسئونگ) که از قدرت سلطنتی جئونگجو حمایت می‌کردند؛ پشتیبانی کرد. علی‌رغم جایگاه سیاسی بالا در چوسان؛ پادشاه جئونگجو به عنوان شخصی نو آور شناخته می‌شود.
مرگ
وی در سال ۱۸۰۰ و در سن چهل و هشت سالگی بدون دیدن آرزوهای عمرش که بعدها توسط پسرش سانجو منتشر شد؛ در شرایطی راز آلود در گذشت. کتاب‌های زیادی در مورد علت مرگ وی نوشته شده و هم‌اکنون این موضوع کانون بحث تاریخ دانان می‌باشد. او به همراه همسرش ”ملکه هیوی” در شهر هواسئونگ در مقبره سلطنتی به خاک سپرده شد.
خانواده
- پدر: شاهزاده سادو (사도세자, ۱۷۳۵–۱۷۶۲)
He is given the posthumous title, "Jangjo" (장조) - مادر: بانو هیگیئونگ of the Poongsan Hong clan (헌경왕후 홍씨, ۱۷۳۵–۱۸۱۵)[1][2]
- همسرها و فرزندان:
- ملکه هیوی of the Cheongpung Gim clan (효의왕후 김씨, ۱۷۵۳–۱۸۲۱)[3]
- Royal Noble Consort Won Bin of the Pyeongsan Hong clan (원빈 홍씨, ۱۷۶۶–۱۷۷۹)[4]
- Prince Sang Gye (상계군, ۱۷۷۰–۱۷۸۶): Adoptive son following her death[5]
- Royal Noble Consort Hwa Bin of the Yun clan (화빈 윤씨, ۱۷۶۵–۱۸۲۴)[6]
- سئونگ اوی-بین (의빈 성씨, ۱۷۵۳–۱۷۸۶)[7]
- Prince Successor Mun Hyo (문효세자, ۱۷۸۲–۱۷۸۶; Westernized name also spelled as Moon Hyo); birth name, Prince Yi Hyang
- Unnamed Princess (1784)[8]
- Unborn child (1786); died in utero as a result of mother's death
- سو-بین باک (수빈 박씨, ۱۷۷۰–۱۸۲۲)[9]
- Prince Yi Gong, and later سانجو چوسان the Royal Prince Successor (왕세자،۱۷۹۰–۱۸۳۴)
- Princess Suk Seon (숙선옹주, ۱۷۹۳–۱۸۳۶)-who created Kkakdugi alongside the wife of Hong Hyeon-ju
منابع
- Daughter of Hong Bong-han (홍봉한) and Lady Yi of the Hansun Yi clan
- Queen Heongyeong is also called "بانو هیگیئونگ" (혜경궁)
- Daughter of Kim Si-muk (김시묵) and Lady Hong of the Namyang Hong clan
- Daughter of Hong Nak-chun (홍낙춘) and younger sister of Hong Guk-yeong (홍국영). She became Noble Royal Consort ۱77۸, but she died suddenly a year after receiving the title.
- Son of Jeongjo's half-brother, Prince Euneon. After the banishing and death of Hong Guk-yeong, he was also banished for treason and committed suicide by poison.
- Daughter of Yun Chang-yun (윤창윤). She became Noble Royal Consort in 1781; conceived, but the child was stillborn.
- Daughter of Seong Yun-u (성윤우) and Lady Im. She did not receive the title Noble Royal Consort until her son became Grand Prince in 1782. She died suddenly in 1786 (most likely from liver cancer), just months after the death of her son.
- Died after birth (1784)
- Daughter of Park Jun-won (박준원) and Lady Won. Also called Royal Noble Consort Hyeon(현빈). She became Noble Royal Consort in 1787.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jeongjo of Joseon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۵.
