جبهه غربی (جنگ جهانی اول)

جبههٔ غربی (انگلیسی: Western Front) جبههٔ اصلی نبرد در جریان جنگ جهانی اول بود. به دنبال آغاز جنگ در آگوست ۱۹۱۴، ارتش آلمان جبههٔ غربی را با یورش به لوکزامبورگ و بلژیک گشوده و کنترل مناطق صنعتی مهم در فرانسه را در دست گرفت. پیشروی آلمان با نبرد اول مارن متوقف شد. رقابت طرفین درگیر برای رسیدن به دریای شمال سبب تشکیل جبهه‌ای متشکل از سنگرهای مجهز به استحکامات نظامی از دریای شمال تا مرز سوئیس و فرانسه شد. بین سال‌های ۱۹۱۵ و ۱۹۱۷ حملات متعددی در امتداد این جبهه شکل گرفت. این حملات شامل بمباران سنگین توپخانه و پیشروی‌های گستردهٔ پیاده‌نظام بود. بخش عمده‌ای از این درگیری‌ها به دلیل وجود استحکامات نظامی مانند سنگرهای محافظت شده با سیم خاردار و مسلسل و توپخانهٔ سنگین، تنها منجر به تلفات طرفین نبرد بدون پیشروی قابل ملاحظه شد. از جمله شدیدترین این حملات می‌توان به نبرد وردن در ۱۹۱۶ با حدود ۷۰۰٬۰۰۰ کشته، نبرد سم در ۱۹۱۶ با بیش از یک میلیون کشته، و نبرد پشندیل (نبرد سوم ایپر) در ۱۹۱۷ با بیش از ۴۸۷٬۰۰۰ کشته، اشاره کرد. برای درهم شکستن استحکامات نظامی، هر دو طرف درگیر از فناوری‌های جدید نظامی مانند سلاح‌های شیمیایی، هواگرد و تانک استفاده کردند. استفاده از تاکتیک‌های نظامی بهتر و تضعیف نیروها در غرب سبب از سرگیری درگیری‌ها در ۱۹۱۸ شد. عهدنامه برست-لیتوفسک که سبب پایان تخاصم بین قدرت‌های مرکز و روسیه و رومانی در جبهه شرقی (جنگ جهانی اول) شد، امکان حملهٔ بهار ۱۹۱۸ را برای آلمان فراهم کرد. ارتش آلمان با بمباران‌های برق‌آسا (در اصطلاح بمباران طوفانی) و استفاده از فنون نفوذ، توانست بیش از ۱۰۰ کیلومتر در غرب حرکت کنند، که این عمقی‌ترین پیشروی از ۱۹۱۴ بود. پیشروی توقف‌ناپذیر ارتش متفقین در جریان حملات صدروزهٔ ۱۹۱۸ سبب فروپاشی ارتش آلمان و سوق دادن آن‌ها به پذیرش شکست شد. دولت آلمان پس از آتش‌بس ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ تسلیم شده و مفاد قرارداد صلح در پیمان ورسای تصویب شد.

جبههٔ غربی
بخشی از جبههٔ اروپا در جنگ جهانی اول

ساعتگرد از بالا سمت چپ:
تاریخ۴ اوت ۱۹۱۴ – آتش‌بس ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸
مکانبلژیک، جمهوری سوم فرانسه، آلزاس-لورن, لوکزامبورگ، غرب آلمان
نتیجه

پیروزی متفقین

طرفین درگیر
  • دولت بلژیک در سنت آدرس
  • قشون روسی در فرانسه (از ۱۹۱۶)
  •  ایتالیا (از ۱۹۱۸)
  • نیروهای سیامی (از ۱۹۱۸)
 اتریش-مجارستان
فرماندهان و رهبران
قوا
۱۳٬۲۵۰٬۰۰۰[1]
تلفات
  • تلفات نظامی:

  • تلفات غیرنظامی:
  • ۵۳۴٬۵۰۰
  • تلفات نظامی:

یادداشت‌ها

  1. "General Brusilov, situated on the Austro-German border, of the General Staff, still managed to make available 4 special brigades to France, or 745 officers and 43,547 foot soldiers."[6]
  2. "۷۰ افسر و ۴٬۴۷۲ سرباز کشته، زخمی یا مفقود شدند."[6]
  3. ۴۲۴٬۰۰۰ غیرنظامی آلمانی در اثر عوامل مربوط به جنگ و ۱۰۰۰ نفر در جریان حملات هوایی کشته شدند[9]

منابع

  1. ILO 1925, p. ۲۹.
  2. SWO 1922, p. ۷۴۲.
  3. Ayres 1919, p. ۱۰۵.
  4. Hosch 2010, p. ۲۱۹.
  5. Tucker et al. 1999.
  6. Maurel 2001, §۱.
  7. Massimiliano, Fassero (2015). "The II Italian Corps deployment on the Western Front during the First World War (April 1918-May 1919)" (PDF). Retrieved 6 March 2019.
  8. Jones, Ian (May 2019). "The Austro-Hungarian Divisions on the Western Front, 1918" (PDF). Retrieved 6 March 2019.
  9. Grebler & Winkler 1940, p. ۷۸.

کتاب‌شناسی

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جبهه غربی (جنگ جهانی اول) موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.