جوستان
جوستان، روستایی از توابع شهرستان طالقان در استان البرز ایران است. این روستا در مرکز دهستان جوستان قرار دارد.
 تصویری از جوستان تصویری از جوستان | |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | البرز |
| شهرستان | طالقان |
| بخش | بخش بالاطالقان |
| نام محلی | جوستان |
| نام‌های قدیمی | جوزستان (محلی که گردو، جوزهای فراوانی داشته‌است) |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۵۸ نفر (سرشماری ۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۹۹۲ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | در فصل سرما (۰ تا منفی ۷) در فصل گرما (۴ تا ۸) |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۶۱۳۶۵ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۶ |
| فاصله روستا تا شهرک:۱۲ کیلومتر | |
تکیه قاجاری (حسینیه)
تکیه روستای جوستان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان طالقان، روستای جوستان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۰۵۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[2] این تکیه در سال ۱۲۶۴ هجری قمری تأسیس و در سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۸ توسط اداره کل میراث فرهنگی استان البرز با همکاری هیئت امنا و خیرین روستا بازسازی شد.
محوطه باستانی پوله چال
حدود یک کیلومتری شمال شرق جوستان مکانی به مساحت ۴۵ در ۷۰ متر وجود دارد که مردم آن جا را پوله چال (محل چال کردن پول) می‌نامند. به این دلیل که بعضی از کهنسالان روستا می‌گویند: وقتی بلدوزر برای درست کردن جاده آمده بود قلعه‌هایی کشف کرد که در آن زیورآلات اجناس قیمتی بود.[3]
محوطه پوله چال مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در شهرستان طالقان، روستای جوستان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۲۴۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[2]
امام زاده هارون
امامزاده هارون آرامگاه هارون بن موسی فرزند موسی کاظم و برادر علی‌بن موسی‌الرضا مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان طالقان، روستای جوستان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۰۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[2]
زبان
طالقانی‌ها به دو گویش مازندرانی و تاتی سخن می‌گویند. به عقیده برخی از صاحبنظران، گویش مردم طالقان به دو دسته مازندرانی و تاتی تقسیم می‌شود. روستاهایی که بین جوستان و کوه‌های کندوان قرار گرفته‌اند به زبان مازندرانی سخن می‌گویند. از جوستان به سمت باختر «تات» زبان اند. لهجه تاتی آنها هم فارسی ولایتی است و چندان واژه‌های کهن را نگه نداشته‌اند.[4][5][6][7][8]
منابع
- کمیته تخصصی نام‌نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران، سازمان نقشه‌برداری کشور
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۱۹.
- «روستاهای ایران». 23 بهمن ماه، 1390. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - «در گفتگو با مهر عنوان شد: مدیر کل میراث فرهنگی استان البرز:استان البرز کانون تمرکز لهجه‌ها و گویش‌ها از سراسر کشور». وبگاه خبرگزاری مهر.
- «زبان مردم طالقان فارسی و مازندرانی و لهجه آنها تاتی می‌باشد». وبگاه سازمان حفاظت محیط زیست استان البرز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۹ مارس ۲۰۲۰.
- «ناریان». www.naryan.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۵.
- رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ٢٣۳.
- «از بام تا شام در آبادی‌های طالقان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۱۵.
