حزب کارگران کره
حزب کارگران کره حزب بنیادی کره شمالی، و بزرگترین حزب دارای نمایندگی در مجمع عالی خلق است (گرچه انتخابات‌ها تا حد زیادی کلاهبرداری بوده و این مجمع نهادی تشریفاتی بدون قدرت زیاد تلقی می‌شود). این حزب تنها حزب حاکم در کره شمالی است گرچه به‌طور نامی دوژور با دو حزب قانونی دیگر همزیستی داشته و تشکیل جبهه دمکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری را می‌دهد، که تنها وسیله‌ای برای این است که به‌طور تصنعی در نگاه شهروندان و خارجی‌ها دموکراسی به نظر برسد. این حزب در سال ۱۹۴۹ در نتیجه ادغام حزب کارگران کره شمالی و حزب کارگران کره جنوبی تشکیل شد.
حزب کارگران کره | |
|---|---|
 | |
| رییس هیئت مدیره | کیم جونگ-اون |
| دبیرکل ابدی | کیم جونگ-ایل (متوفی) |
| هیئت رییسه | Kim Jong-un کیم یونگ-نام Choe Ryong-hae Hwang Pyong-so |
| بنیان‌گذاری | ۳۰ ژوئن ۱۹۴۹ |
| ادغام از | حزب کارگران کره شمالی و حزب کارگران کره جنوبی |
| ستاد | Kim Il-sung Square،پیونگ یانگ، کره شمالی |
| روزنامه | رودونگ سینمون |
| شاخه جوانان | Kim Il-sung Socialist Youth League و Young Pioneer Corps |
| اعضای ثبت‌نام کرده (۱۹۸۸) | ۳ میلیون |
| مرام سیاسی | جوچه Songun کمونیسم (historic) مارکسیسم-لنینیسم (historic) |
| وابستگی ملی | جبهه دمکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری |
| وابستگی بین‌المللی |  نشست بین‌المللی احزاب کمونیست و کارگری |
| سرود | "زنده باد حزب کارگران کره"[1] |
| مجمع عالی خلق | ۶۰۷ از ۶۸۷ |
 | |
| وبگاه | |
این حزب بر اساس ده اصل برای ایجاد یک سیستم ایدئولوژیک یکپارچه و جوچه نظام و تئوری طرح شده از سوی کیم یونگ-جو و کیم جونگ-ایل سازمان یافته‌است. گرچه از لحاظ سازمان دهی حزب کارگران در تئوری مشابه دیگر احزاب کمونیست است، در عمل نهادسازی آن بسیار کمتر است و سیاست غیررسمی نقشی بیش از حد معمول در آن ایفا می‌کند. نهادهایی چون کمیته مرکزی حزب کارگران کره، دفتر اجرایی سیاستگذاری، کمیسیون مرکزی نظامی (CMC), پلیتبورو و هیئت رئیسه نقشی بسیار کمتر از آنچه طبق منشور حزب به آنان اعطا شده دارند که در عمل چیزی بیش از یک سند نامی نیست. کیم جونگ-اون رهبر کنونی حزب است که به عنوان دبیر اول و رئیس هیئت مدیره فعالیت می‌کند.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Workers' Party of Korea». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۱۶.
