خط (ترابری)
خط عبور[1] در ترابری و راهنمایی و رانندگی محدودۀ باریکی به عرض سه تا چهار متر در سطح سوارهرو است که دو طرف آن با خطکشی ممتد یا منقطع مشخص میشود و خودرو باید در آن حرکت کند. خودروها ملزم به صف کشیدن پشت سر هم و حرکت در یک خط هستند که معمولاً از آن با عنوان حرکت بین خطوط یاد میشود. خط عبور ممکن است در بزرگراهها پهن تر باشد و در مسیرهای روستایی یا فرعی باریکتر باشد. در ادبیات عامیانه، برای اشاره به خط عبور (lane) اصطلاح لاین (line) به کار میرود که چندان دقیق نیست.
انواع خطوط رانندگی
- خط ویژه یا مسیر اختصاصی که به نوعی خاص از وسائط نقلیه اختصاص می یابد مانند: خط ویژه اتوبوس
- خط اکسپرس
- خط برگشت پذیر که در ساعاتی خاص مسیر حرکت در آن معکوس میشود.
- خط کناری یا جانبی به ویژه در ورود از جاده فرعی به اصلی
- خط سرعت یا باند تندرو
- خط آهسته یا باند کندرو
- خط سبقت
- خط انتقالی
در ایران
در ایران تقسیم بندی برخی جادههای بین شهری بر اساس تعداد خط آنهاست. عموماً بزرگراهها چهار خطه و آزادراهها شش خطه هستد. در شهرها نیز خط ویژه اتوبوس رانی برای حرکت سریع تر اتوبوسهای شهری وجود دارد.
خطوط ویژه اتوبوس رانی
بسیاری از شهرهای متوسط و بزرگ ایران دارای مسیرهای اختصاصی برای اتوبوس هستند. شهر تهران دارای ۱۵۸کیلومتر مسیر ویژه اتوبوسهای تندرو است [2]
جستارهای وابسته
- پایانه اتوبوس رانی
- ایستگاه اتوبوس
- اتوبوس شهری
- سامانه اتوبوس تندرو
- خط کشی معابر
پانویس
- «خط عبور» [حملونقل درونشهری-جادهای] همارزِ «lane»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ خط عبور)
- «افزایش خطوط ویژه اتوبوسرانی تهران». افکار نیوز. ۴ تير ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)