خواجه (جنسی)
خواجه[1][2][3] یا اخته یا آغا به مردانی گفته می‌شود که توانایی جنسی ندارند. اغلب برای استفاده در حرمسراها پسربچه‌ها را قبل از سن بلوغ اخته کرده و مانع از بروز صفات ثانویه جنسی و توانایی انجام عمل جنسی در آنها می‌شدند.
القاب خواجه یادشده
مردان به دلیل جلوگیری از به پادشاهی رسیدن دشمنانشان آنان را عقیم می‌کردند. نیز در حرمسراها برای جلوگیری از نزدیکی اطرافیان ملکه و همسران پادشاه آنان را عقیم می‌کردند. در اروپا عقیم کردن پسران برای نگه داشتن صدای زیبا مرسوم بوده‌است. تعدادی از خواجگان به عنوان سرباز در دژها و قلعه‌ها ساکن بودند. خواجه کردن این دسته از مردان برای جلوگیری از تمایل آنان به بازگشت در خانواده در دوران دفاع از قلعه و جنگ بوده‌است.
منابع
- خداوند الموت، نوشته پل آمیر، ترجمه ذبیح‌الله منصوری، انتشارات دنیای دانش، ۱۳۸۴، تهران.
- خواجه تاجدار، نوشته ژان گور، ترجمه ذبیح‌الله منصوری، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۶، تهران.
- شاو استانفورد (۱۳۷۰)، تاریخ امپراتوری عثمانی، ترجمهٔ محمود رمضان‌زاده، مشهد: آستان قدس رضوی
- فرهنگ فارسی حمید صفحه ۵۶۸ چاپ ۳۱ تألیف حسن امید سال ۱۳۸۴ تهران کتاب‌خانه ملی تهران۷۴م ۱۱۱۴
- ندا فراهانی. «خواجگان، محرم زنان دربار». جام‌جم آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷.
- «خواجگان سرای». ماهنامه الکترونیکی بهارستان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷.
- «خواجگان دربار چه کسانی بودند؟». گف و گو. ۲۲ فروردین ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷.
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.