خیابان امام خمینی (تهران)
خیابان امام خمینی (نامهای پیشین: خیابان سپه[1]، خیابان باغ شاه یا خیابان مریضخانه) از خیابانهای مرکزی تهران است. این خیابان شرقی-غربی است و از شرق به میدان امام خمینی (توپخانه) و از غرب به بزرگراه یادگار امام ختم میشود.[2] این خیابان به افتخار سید روح الله خمینی نخستین رهبر جمهوری اسلامی ایران نام گذاری شده است.
![]() | |
نام(های) پیشین | خیابان سپه خیابان مریضخانه |
---|---|
طول | ۶ کیلومتر (۴ مایل) |
از | ![]() |
تا | ![]() |
| ||
---|---|---|
رهبر ایران (۱۳۶۸-۱۳۵۷)
ولایت فقیه • شورای انقلاب اسلامی ایران • ستاد اجرایی فرمان امام • نوشیدن جام زهر • فرمان هشت مادهای • خط امام • دانشجویان مسلمان پیرو خط امام • انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام فهرست سخنرانیها
![]() |
||
در دوره قاجار این خیابان نخست خیابان مریضخانه[3] و سپس خیابان باغ شاه[4] خوانده میشد که در دوره رضاشاه، خیابان سپه نام گرفت.
در آغاز سال ۱۳۰۴، ایجاد نخستین موسسه بانکی کشور طرحریزی شد و مأمورین اجرای این فرمان با تشکیل شورایی از افراد مطلع موفق شدند در چند مغازه واقع در خیابان سپه تهران نخستین بانک باسرمایه ایرانی را موسوم به بانک پهلوی قشون افتتاح نمودند.
اماکن مشهور
اماکن مهم مجاور این خیابان به ترتیب از شرق به غرب عبارت اند از:
- بانک شاهی ایران
- موزه استاد علی اکبر صنعتی
- موزه پست و تلگراف
- سردر باغ ملی
- وزارت امور خارجه ایران
- موزه ملی ایران
- میدان حسنآباد (تقاطع به خیابان حافظ و خیابان وحدت اسلامی)
- موزه ثبت و احوال کشور
- خانه و موزه مقدم
- موزه ملی قرآن کریم
- کاخ مرمر
- ساختمان مجلس خبرگان (مجلس سنای پیشین)
- دانشگاه افسری امام علی
- میدان حر (باغ شاه پیشین)
- دانشگاه جنگ
- ایستگاه متروی امام خمینی
- ایستگاه متروی حسنآباد
- ایستگاه متروی دانشگاه امام علی
- ایستگاه متروی رودکی
جستارهای وابسته
- میدان توپخانه
- باغشاه
- میدان حسن آباد
منابع
- «انقلاب نام کدام خیابانها را عوض کرد؟». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ بهمن ۱۳۹۲. دریافتشده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۲.
- «وبگاه نقشه تهران». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۲ آوریل ۲۰۱۵.
- «مجموعه ارگ، حافظه تاریخی تهران». ۲۶ بهمن ۱۳۹۰. دریافتشده در ۱۴ دی ۱۳۹۵.
- «اولین خیابان تهران کجاست؟». دریافتشده در ۱۴ دی ۱۳۹۵.
- اطلس کامل تهران. تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۵.ISBN 964-342-181-3