دم‌باله
دم‌باله (به انگلیسی: whale fluke) بخشی از بدن آب‌بازسانان در انتهای بدن است که وظیفه ایجاد پیش‌رانش را بر عهده دارد. این اندام در انتهای ستون مهره‌ها قرار گرفته و بر روی مهره‌های دمی سوار است.
دم‌بالهٔ یک نهنگ که پس از نفس‌گیری و در هنگام رفتن به زیر آب دیده می‌شود.
بر خلاف باله دمی در ماهی‌ها که به صورت عمودی قرار گرفته، دم‌باله شکلی افقی دارد. در طی فرگشت آب‌بازسانان، پاهای عقبی به مرور زمان نقش پیش‌راننده خود را از دست داده و ناپدید شدند. این مسئله باعث ایجاد دم‌باله در انتهای دم شد تا سرعت لازم جهت تعقیب طعمه‌ها را به جانور بدهد.
این اندام دارای بخش‌های اصلی زیر است:
- بخش گوشتی و بیرونی که تفاوت چندانی با دیگر بخش‌های تشکیل دهنده گوشت بدن جانور ندارد.
- لایه‌ای از چربی که بسیار نازک‌تر از چربی پوستی دیگر بخش‌های بدن است.
- یخشی V شکل در میانه که دو لوب دم‌باله در آن به هم می‌رسند.
- بافت فیبری ضخیم و ماهیچه‌های دور آن. این بافت فیبری جای استخوان را در دم‌باله می‌گیرد و دم‌باله فاقد استخوان است.[1]
بزرگترین دم‌باله در میان آب‌بازسانان متعلق به نهنگ آبی است که طولی برابر با ۷٫۶ متر دارد.
منابع
- Jackie Carroll, What is whale fluke?, Paw Nation, retrieved 21 December 2013
- Berta, Annilisa; Sumich, James L. (2006). Marine Mammal: Evolutionary Biology. Academic Press. ISBN 978-0-12-369499-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.