دهستان تویه دروار

تویه دروار یکی از دهستان‌های شهرستان دامغان در استان سمنان ایران است. این دهستان در بخش امیرآباد در دالانی سبز به طول ۲۵ کیلومتر بخاطر وجود آب گوارای چشمه قلقل جای دارد. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این دهستان ۱٬۵۶۳ نفر (۵۴۲ خانوار) بوده‌است[1].

دهستان تویه دروار
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانسمنان
شهرستاندامغان
بخشامیرآباد
مرکز دهستاندروار
جمعیت۱٬۵۶۳ نفر (سرشماری ۱۳۸۵)
ارتفاع مرکز
از سطح دریا
از 1100 متر در دشت تودروار تا 1800متر در دشتبو و 3500 متر در کوههای سفید کوه و بلندستان و کوشک

مرکز این دهستان، روستای بزرگ دروار است و دیگر روستاهای مسکونی آن از این قرارند:

صح

قوشه

4روستای عمده دهستان «تویه دروار» از این قرارند: پس از قوشه، روستای صح قرار دارد که روستای زیبا است. بعد از آن روستای دروار است که از لحاظ جمعیت و امکانات بیشترین را در بین روستاهای دیگر دارا است.

چهارمین روستا تویه و پنجمین روستا دشتبو است که چشمه قلقل در این روستاواقع است.

آب این دهستان از چشمه‌ای خوشگوار به نام چشمه قلقل تأمین می‌گردد که بیشترین مصرف آن در بخش کشاورزی است. تاریخ این دهستان به پیش از اسلام و حتی پیشدادیان می‌رسد. قلعه گنبدان دژ که اکنون به نام گردکوه شناخته می‌شود و محل زندانی شدن اسفندیار است در حد غربی این منطقه و قلعه گیو تنگه و چاه دیو نمونه بارزی از اسامی و تفکر پیشدادیان در این منطقه است. معبد چهل دختران (از معابد الهه آب آناهیتا) در این منطقه و وجود قلاع دوقنات دروار و کافر قلعه تویه و آتشکده صح که پس از اسلام مبدل به امامزاده شده‌است از نمونه‌های ساختمان‌ها و بناهای پیش از اسلام و تمدن پارتی در این منطقه است. دارالحکومه دروار که به نام قلعه دروار شناخته میشد در صده گذشته خراب شد و قلعه درون آبادی صح همچنان پابرجاست و کهن درختان چنار با عمری افزون بر 800سال مانند چنار کهو و چنار درزی دروار و چنار باغرودبار دروار و چنار مسجد صح و چنار باغستان و چنار تنگه دروار نمونه‌های زنده و اسناد حاضر از زندگی در این منطقه هستند که در هیچ جای ایران به چنین عظمت و شکوهی مانند ندارند.آسیابهای قدیمی آبی نمونه‌های سند صنعتی استفاده از طبیعت و قدرت آب در این منطقه و دالان سبز و خرم طبیعت باغات از کهو تا پای چشمه قلقل و انگورستان از جاذبه‌های طبیعی این منطقه‌اند.

مهمترین محصول کشاورزی دهستان تویه دروار گردو با کیفیت بالا است.پس از آن انگور و بقیه محصولات سر درختی به صورت کاملاً ارگانیک و طبیعی با کیفیت بسیار بالا در این دهستان موجود است. همچنین کشاورزان این منطقه به کاشت گندم، چو، سیفی جات و... نیز اقدام می‌نمایند. اما به دلیل قطع کردن آب از طرف روستای بالا، روستاهای پایین‌تر از کمبود آب رنج می برند و هرساله محصولاتشان در حال کاهش است. در قدیم شغل بیشتر اهالی دامداری (در زمان قاجاریه مالیات دامهای منطقه افزون بر یکصدو پنجاه هزار راس بوده)و چهار پاداری و کشاورزی و عده‌ای نیز مشاغل دیوانی و نظامی داشته‌اند و اکنون بیشتر به کارهای صنعتی روی آورده‌اند یکی از مهم‌ترین و به خصوص پر فعالیت‌ترین کارهای انجام شده در این روستا صنایع وابسته به چوب و سنگ شکنی می‌باشد . تعداد شناسنامه‌های صادر شده از این دهستان به نقل مسئول ثبت احوال شهرستان دامغان 9542 نفر می‌باشد که این عدد خود تعداد مهاجرین این دهستان به شهرها را نشان می‌دهد. فرزندان این منطقه از هوش بسیار بالایی برخوردارند که از نظر عددی بیشترین آمار تحصیلکرده‌های دانشگاهی را در ایران از ان خود کرده‌اند و تمامی فرزندان این منطقه حداقل یک دوره دانشگاهی یا حوزوی را طی نموده‌اند.در گذشته حوزه علمیه دروار که در زمان صفویه فعالیت رسمی را پس از یکدوره رکود از سر گرفت در منطقه دامغان زبانزد بوده و علما و فقهای زیادی در ان به تدریس و تحصیل مشغول بوده‌اند و حتی درس خارج فقه نیز در آن تدریس میشده که این از علم دوستی و عشق به آموزش این مردم از قدیم اشاره دارد. و در حال حاضر نیز فرزندان برومنداین آب و خاک در مراکز دانشگاهی مشغول فراگیری و آموزش به هموطنانند.

.[2][3][4]

پانویس

منابع

«نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.