دوره دوازدهم مجلس نمایندگان افغانستان
دوره دوازدهم مجلس نمایندگان افغانستان در سال ۱۳۴۴ گشایش یافت و در سال ۱۳۴۷ این دوره مجلس به پایان رسید.[1]
| مجلس دوازدهم دوازدهمین دوره مجلس نمایندگان افغانستان | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| نهاد قانون‌گذاری | مجلس نمایندگان افغانستان | ||||
| کشور |  افغانستان | ||||
| مدت دوره | ۱۳۴۴ – ۱۳۴۷ | ||||
| رئیس مجلس | دکتر عبدالظاهر | ||||
اقدامات
مجلس نمایندگان افغانستان بر اساس قانون اساسی جدید که در سال ۱۳۴۳ به تصویب رسیده بود تا حدودی حق شرکت داشتن در امور تشکیل دولت و کنترل فعالیت آن را بدست آورده بود. اعضای مجلس نمایندگان می‌توانستند دولت را استیضاح کرده و از صدراعظم یا وزرا راجع به موضوعات معیّن سؤال نمایند. همچنین با پیشنهاد یک سوم نمایندگان مجلس، جهت تحقیق و بررسی فعالیت‌های دولت و اقدامات آن یک انجمن تحقیق تعیین شود. بر اساس قانون اساسی سال ۱۳۴۳، پارلمان افغانستان به دو مجلس به نام‌های مجلس عیان (مجلس سنا - مشرانو جرگه) و مجلس عوام (مجلس نمایندگان - ولسی جرگه) تقسیم گردید.[1]
مسائل داخلی مجلس:[1]
- تصویب راجع به انتخاب و تعیین هیئت اداری.
- تصویب راجع به تدویر جلسه رأی اعتماد به دولت بصورت علنی.
- تصویب راجع به توزیع کارت اشتراک در جلسات شورای ملی برای سامعین.
- تصویب دربارهٔ انتخاب انجمنی به منظور غوربر موضوع ماشین‌های دولتی.
کمیسیون‌ها:[1]
- کمیسیون مالی و بودجه
- کمیسیون تطبیق و مراقبت قوانین و سمع شکایات
- کمیسیون روابط بین‌المللی
- کمیسیون تشکیلات اساسی و پلان انکشافی
- کمیسیون تقنین و امور عدلی
- کمیسیون امور داخله و اداره محلی
- کمیسیون امور دفاع ملی
- کمیسیون امور زراعت و مالداری
- کمیسیون امور صحیه
- کمیسیون امور تجارت
انجمن‌ها:[1]
- انجمن امور فواید عامه و مواصلات
- انجمن امور معادن و صنایع
- انجمن امور فرهنگی
هیئت اداری
در این دوره مجلس نمایندگان اعضای هیئت رئیسه را انتخاب کردند.[1]
رئیس: دکتر عبدالظاهر نماینده مرکز لغمان.
معاون اول: محمد اسماعیل (مایار) نماینده ولسوالی چک وردک.
معاون دوم: نظر محمد (نوا) نماینده مرکز ولایت فاریاب.
منشی اول: محمد شاه ارشاد نماینده ولسوالی بگرام، ولایت پروان.
منشی دوم: محمد اسحاق هلالی نماینده ولسوالی گلستان، ولایت فراه
منابع
- قدیری، عبدالرسول (۱۳۸۵). مروری بر تاریخچه شوراها در افغانستان. اول. کابل: ریاست اطلاعات و ارتباط عامه ولسی جرگه. ص. ۴۷ تا ۴۹. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۹.