دیدگاه‌های زیگموند فروید درباره همجنسگرایی
دیدگاه زیگموند فروید درباره همجنسگرایی، بر مبنای غیر اختیاری بودن این گرایش استوار است. بر اساس دیدگاه وی انسانها همگی در ابتدا دوجنس گرا هستند بر این اساس وی همجنس گرایی را نوعی انحراف از این وضعیت می‌داند.
وی انواع عمیق و ریشه‌ای از همجنس گرایی را غیرقابل تغییر می‌دانست زیرا این عامل را عاملی ناشی از اختلال طبیعی انسانی می‌داند که ریشهٔ روانی ندارد. به همین خاطر فروید کشف علت همجنسگرایی را بر عهدهٔ شاخه زیست‌شناسی می‌گذارد نه شاخه روانشناسی.
نامه ۱۹۳۵
در سال ۱۹۳۵ مادری به فروید نامه‌نگاری کرد و درخواست کرد که همجنسگرایی فرزندش را درمان کند و نامه پاسخ فروید به نامه مشهوری بدل شده‌است:
من نامه شما را مبنی بر اینکه فرزندتان همجنس‌گراست دریافت کردم. من از اینکه شما خود این واژه را [در نامه‌تان] به کار نبرده‌اید، بسیار متأثر شدم. می‌توانم بپرسم چرا طفره می‌روید؟ همجنسگرایی مطمئناً هیچ پیشرفتی نیست اما چیزی هم نیست که فرد به خاطرش شرمنده باشد، گناه نیست، تنزل نیست؛ این نمی‌تواند به عنوان بیماری طبقه‌بندی شود؛ ما آن را نوعی تنوع در رفتارهای جنسی می‌دانیم که به خاطر متوقف ماندن پیشرفت جنسی رخ داده‌است. افراد بسیار محترم و بزرگی چه در دوران باستان چه در دوران نوین همجنس‌گرا بوده‌اند: چندین فرد بسیار بزرگ از میان آنها افلاطون، میکل آنژ، لئوناردو داوینچی، و غیره. این بزرگترین بی‌عدالتی است که همجنسگرایی را جرم یا یک ظلم تلقی کنیم. اگر من را باور ندارید کتاب‌های هیولاک الیس را بخوانید.
اگر از من تقاضا می‌کنید که [به فرزندتان] کمک کنم و همجنسگرایی [او] را از بین برده و دگرجنس‌گرایی را جایگزین کنم پاسخ این است که به طور عمومی ما نمی‌توانیم چنین قولی را دهیم که موفق شویم. در بعضی از موارد خاص ما موفق شده‌ایم که میکروب‌های گرایش به جنس مخالف را که پژمرده شده بودند بهبود دهیم. [این میکروب‌ها] در همه همجنس‌گرایان وجود دارند. در اکثریت موارد دیگر این امکان‌پذیر نیست. بسته به سن و کیفیت شخص جواب متفاوتی دارد و درمان پزشکی قابل پیش‌بینی نیست.
روانکاوی کردن [اما] بخش متفاوتی است. اگر پسر شما ناراحت، نوروتیک، یا چندپاره از درگیری‌ها است، و در زندگی اجتماعی مشکل دارد روانکاوی می‌تواند برای وی نظم، آرامش روانی، و کاربری کامل بیاورد چه فرزند شما همجنس‌گرا باقی بماند چه تغییر کند.[1]
منابع
- Freud, Sigmund (1991), On Sexuality: Volume 7, London: Penguin Books, ISBN 0140137971
- Freud ۱۹۹۲, pp. ۴۲۳–۴۲۴
- ویکی‌پدیای انگلیسی