دیهگو ولاسکس
دیهگو رودریگز دِ سیلوا ای ولاسکوئز (به اسپانیایی: Diego Rodríguez de Silva y Velázquez) (زاده ۶ ژوئن ۱۵۹۹ - درگذشته ۶ اوت ۱۶۶۰) نقاش اسپانیایی محبوب دربار فیلیپ چهارم بود. او به خاطر نقاشیهای پُرترهاش از دودمان سلطنتی اسپانیا، دربار واتیکان و اشراف اروپایی، به شهرت فراوانی دست یافت. در سده ۱۹ (میلادی) آثار وی الگوی هنرمندان واقعگرا و دریافتگر، به ویژه ادوار مانه، فرانسیسکو گویا، پابلو پیکاسو و سالوادور دالی قرار گرفت.
| دیهگو ولاسکس | |
|---|---|
![]() خودنگاره، حوالی ۱۶۴۰ م. | |
| نام در زمان تولد | دیهگو رودریگز دِ سیلوا ای ولاسکوئز[1] |
| زادهٔ | ۶ ژوئن ۱۵۹۹ سویل، اندلس، اسپانیا |
| درگذشت | ۶ اوت ۱۶۶۰ (۶۱ سال) مادرید، اسپانیا |
| ملیت | اسپانیایی |
| شاگرد | فرانسیسکو گویا، پابلو پیکاسو و سالوادور دالی |
| شناختهشده برای | نقاشی |
| کارهای برجسته | آینه ونوس (۵۱–۱۶۴۷)پرتره پاپ اینوسنت دهم (۱۶۵۰)ندیمهها (۱۶۵۶) |
| جنبش | باروک |
نگارخانه









La dama del abanico
Pablo de Valladolid
Francisco Lezcano, el Niño de Vallecas
El príncipe Felipe Próspero
El aguador de Sevilla
The Triumphof Bacchusorthe Drunkards
پانویس
- تابلویی ناشناخته از ولاسکز، نقاش اسپانیایی، پیدا شد، بیبیسی فارسی
منابع
"Velazquez, Diego." Encyclopædia Britannica. 2006. Encyclopædia Britannica Online. 9 Nov. 2006 <http://www.britannica.com/eb/article-9108770>.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

