ذیحجه

ذی‌الحِجّه یا ذی‌الحِجّه الحرام (به عربی: ذُو الْحِجَّة) دوازدهمین و آخرین ماه از ماه‌های قمری است. این ماه یکی از ماههای حرام است.

<<  ذیحجه  >>
ش ی د س چ پ ج
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶
۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳
۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۰
۲۱ ۲۲ ۲۳ ۲۴ ۲۵ ۲۶ ۲۷
۲۸ ۲۹ ۳۰
۱۴۴۲ هجری قمری

در برخی روایات اسلامی [1]آمده‌است که شب‌های دهگانه‌ای که در آیات «و الفجر و لیال عشر» به آن قسم یاد شده است، و « ایام معلومات » که در آیه ۲۸ سوره حج آمده و مؤمنین باید در آن به یاد خدا باشند، ده روز اول ماه ذی الحجه‌است. همچنین ۱۰ روزی که خدا در میقات با موسی به ۳۰ روز میقات او اضافه کرد، این دهه می‌باشد. در حدیثی از محمد وارد شده‌است که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی به‌اندازه این دهه فضیلت ندارد.

معنی نام این ماه «صاحب حج» است و آیین حج در روزهای هشتم، نهم و دهم این ماه انجام می‌گیرد.[2] در زمان جاهلی نام این ماه بُرَک و همچنین مسبل بوده‌است.[3] دو عید بزرگ قربان و غدیر خم در ماه ذی الحجه قرار دارد.

رویدادها در ذی الحجه

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر. مفاتیح نوین.
  2. ویکی‌پدیای انگلیسی.
  3. لغتنامه دهخدا، سرواژه ذوالحجه
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.