رابرت بی‌دن-پاول

رابرت بِی‌دن پاول (به انگلیسی: Robert Stephenson Smyth Baden-Powell, 1st Baron Baden-Powell)‏ (زادهٔ ۲۲ فوریه ۱۸۵۷ – درگذشتهٔ ۸ ژانویه ۱۹۴۱) که به نام‌های B-P یا لرد بادن پاول، نیز شناخته می‌شد، یک ژنرال ارتش بریتانیا، نویسنده و بنیانگذار پیش‌آهنگی بود. همچنین به دلیل زحمات زیادی که برای پیش‌آهنگی کشید لقب سرپیش‌آهنگ(پدر پیش‌آهنگی) جهان را به او اختصاص دادند.

B-P

رابرت بیدن پاول
زاده۲۲ فوریهٔ ۱۸۵۷
پدینگتون، لندن، انگلستان
درگذشته۸ ژانویهٔ ۱۹۴۱ (۸۳ سال)
نیری، کنیا
درجهژنرال
جنگ‌ها و عملیات‌ها

زندگی‌نامه

روبرت استفنس اسمیت بیدن پاول تنها ۳ سال داشت که پدرش بادن پاول (که استاد دانشگاه آکسفورد بود را از دست داد)وی نزد مادرش هنریتا پاول رشد و به تحصیل دورهٔ ابتدایی پرداخت. او میگفت: "پدرم، مادرم را به همراه فرزند تنها گذاشت و نمی‌دانم مادرم با چه پشتکاری ما را بزرگ کرد. همت او در ادامه‌دادن، همواره الگوی من در زندگی بوده‌است.". سپس از مدرسه Charterhouse (چارتر هووس) که در سال ۱۶۱۱ یکی از معتبرترین مدارس عمومی (خصوصی) بریتانیابود بورسیه شد. طی آن دوران او در جنگل و محیط بزرگ مدرسه چیزهایی یادگرفت که بعدها باعث شکوفایی استعدادها و موفقیت او در زندگی‌اش شد. او یادگرفت چطور رد پای حیوانات را در میان علف‌ها پیدا کند و به دنبال آن‌ها برود. آموخت چطور به تنهایی آتش روشن کند و چه کار کند تا دود آتش مشخص نباشد. او پا را از این هم فرا گذاشته و ساختن تیروکمان از چوب‌های جنگل و شکار حیوانات را نیز فراگرفت. به بازیگری علاقه داشت و پیانو و ویولن می‌نواخت. او بسیار ماجراجو بود و در طول تعطیلات با برادران خود به ماجراجویی و قایقرانی ی رفت و مهارت‌های زیادی می‌آموخت.

وی در ابتدا به عنوان یک سرباز جز به هند رفت. او می از چند مدت مریض شد و مجبور شد برای درمان بیماری اش به کشورش انگلیس برگردد.

بعد از بهبود یافتن به آفریقا رفت. وی همان جا به درجهٔ فرماندهی رسید. مشاهدات او از بچه‌های آفریقا این بود که تمام بچه‌های آن جا همهٔ کارهای خودشان را، به تنهایی انجام میدادند. وی بعد از برگشتن از افریقا به کشورش دید که بچه‌های کشورش(که بعضی‌ها انگلیس را ذکر کرده بودند و بعضی دیگر بریتانیا را نام بردند،اما اکثراً انگلیس را قبول دارند وشواهد هم همین را می‌گوید)نمی‌توانند کارهای خود را به تنهایی انجام دهند و باید از دیگران کمک بگیرند. این باعث شد که او به فکر راه انداختن گروهی شد که به آن‌ها آموزش دهد که در نبود کسی بتوانند کارهای خود را انجام داده و نیازهای خود رابرطرف کنند و از پس خود برایند. او از ارتش استعفا داد و شروع به کار کرد. با آموزش‌های او بچه ها می‌توانستند (((به راحتی)))از پس خود در سیل، زلزله و... و همچنین بلایای طبیعی برایند.

وی اولین اردوی پیشاهنگی (scouting) را با اعضای 20 نفر پسر در جزیرهٔ براون سی انگلیس انجام داد.

او اولین کتاب پیش اهنگی پسران را نوشت ؛ای کتاب مورد استقبال زیادی قرار گرفت.

او در سن 54 سالگی با اولیو یا کیلر (که فقط 23 سال داشت) ازدواج کرد. وی پس از مرگش در سن 84 سالگی در کنیا دفن شد.

طبق اطلاعاتی دیگر آمده که:(او در ارتش فرمانده شد و در سال ۱۳۷۶ به هند رفت. او عنوان یک افسر ارتش جوان، در بازپرسی، نقشه‌برداری و شناسایی تخصصی مهارت کسب کرد و به سربازان دیگر آموخت. پاول پس از هند به بالکان، آفریقای جنوبی و مالت یافت. اما سفر او به آفریقا توسط ارتش انگلیس در آغاز جنگ دوم بوئر بود که او در شهر مهیکنگ در محاصره مفکینگ به عنوان رهبر ارتش دفاع کرد که به او اعتبار زیادی بخشیدو همواره این پند را به یادداشت که "در سراسر زندگی، در صلح یا جنگ به دنبال کسب تجربه برای یک زندگی بهتر باشید."

هنگام برگشت به کشورش فهمید شد که به یک قهرمان ملی تبدیل شده‌است. او همچنین متوجه شد که کتاب راهنمای کوچک برای سربازان و کمک به ناامیدی، توسط رهبران جوانان و معلمان سراسر کشور برای تدریس و مراقبت از جنگل استفاده می‌شود. شهرت جدید او به رهبری در نشست‌ها و تظاهرات در سراسر بریتانیا منجر شد. سر ویلیام اسمیت از پاول خواست تا برنامه ای برای بهبود آموزش شهروندی برای پسران طراحی کند و این امر باعث نوشتن کتاب پیشاهنگی برای پسران "Scouting For Boys" شد.)

فعالیت‌های پیشاهنگی
کتاب پیشاهنگی برای پسران

جنبش پیشاهنگی او در سال ۱۹۰۳ میلادی پس از انتشار کتابی به نام «پیشاهنگی برای پسران» شکل گرفت. هدف بادن پاول از نوشتن این کتاب بیان عقایدش در مورد نحوه تعلیم نوجوانان بود؛ ولی به زودی مشخص شد که نظریات او باعث شکل‌گیری یک جنبش جدید شده‌است. ادن پاول در یک اردوی آزمایشی به‌طور عملی عقاید خود را به اجرا گذاشت. او معتقد بود که باید برای پسران اردوهای جدیدی تشکیل داد و در این اردوها آن‌ها را تحت تعلیمات خاصی شبیه به تعلیمات نظامی قرار داد. طبق ایده بادن پاول نوجوانان باید در گروه‌های کوچک شش یا هفت نفره به رهبری یکی از پسران سازماندهی شوند. سپس علاوه بر تعلیمات معمولی، کلیه مهارت‌هایی که موجب ورزیدگی و بالا رفتن اعتماد به نفس می‌شود، از جمله کمک‌های اولیه، نقشه‌کشی، گره زدن طناب، ارسال خبر و… به آن‌ها آموخته شود

ازدواج و درگذشت

در خلال این سال‌ها او هرگز ازدواج نکرد چراکه خود را غرق در پیش‌آهنگی می‌دید. تمام وقت او برای جوانان صرف می‌شد و دیگر فرصتی باقی نمی‌ماند. پس از این سال‌ها او در ۵۴ سالگی با اولیویا کیلر در حالی که ۲۳ سال داشت ازدواج کرد و پس از ازدواج، همسرش نیز در پیش‌آهنگی دختران به فعالیت پرداخت. در سال ۱۹۲۰ به او لقب «سَر پیش‌آهنگ» یا «پدر پیش‌آهنگی» داده شد در سال ۱۹۳۰ همسر او نیز به همین نام ملقب شد. بیدن پاول برای گسترش پیش‌آهنگی در همه جهان تلاش می‌کرد و هرگز به دنبال افکار نژادپرستانه و دسته‌بندی مردم نبود. او حتی برای این کار تا آفریقا نیز سفر کرد و به تعلیم پیش‌آهنگی پرداخت. او در کنیا خانه‌ای برای خود ساخت و تا زمان مرگش در ۸ ژانویه ۱۹۴۱ در آنجا زندگی کرد. وی در زمان مرگ ۸۴ ساله بود.

آرامگاه بیدن پاول
امضا

منابع

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رابرت بی‌دن-پاول موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.