رنسانس ایتالیا

رنسانس ایتالیا، رنسانس ایتالیا (ایتالیایی: Rinascimento [rinaʃʃimento]) نخستین تجلی رنسانس سرتاسری در اروپا بود، یک دورهٔ دگرگونی فرهنگی بزرگ و دستاوردی که در ایتالیا در طی سدهٔ چهاردهم آغاز شد و تا سدهٔ شانزدهم ادامه یافت بود که باعث گذار از دوران سده‌های میانه (قرون وسطی)، و ورود به قرون جدید در اروپای مدرن شد. اصطلاح رنسانس به مفهوم اصلی مدرنیته است که در سدهٔ نوزدهم رواج یافت، و در کار تاریخ‌نگارانی مانند ژول میشله و یاکوب بورکهارت به کار رفته‌است. هرچند که منشأ این جنبش که تا حد زیادی به فرهنگ سواد تلاش روشن‌فکری و پشتیبانی محدود شده بود را می‌توان به بخش پیش از سدهٔ چهاردهم برمی‌گردد، بسیاری از جنبه‌های فرهنگ و جامعهٔ ایتالیایی تا حد زیادی قرون وسطایی باقی ماند؛ رنسانس تا پایان سده، به حرکت کامل در نیامد. واژهٔ فرانسوی رنسانس (Rinascimento در ایتالیایی) به معنی «تولد دوباره»، و این دوران بهترین‌ها را برای تجدید دل‌بستگی به فرهنگ کلاسیک پیشین، پس از دوره‌ای که انسان گرایان آن را با برچسب سده‌های تاریک شناخته‌اند.

فرسکو اثر رافائل در Stanza della Segnatura در کاخ واتیکان
مونالیزا or La Gioconda (1503–05/07)—موزه لوور، پاریس، فرانسه

جستارهای وابسته

منابع

    پیوند به بیرون

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.