رنگهای پانعربیسم
رنگهای پانعربی (به عربی: ألوان الوحدة العربية) شامل سرخ، سفید، سیاه و سبز هستند. این رنگها هر کدام نشان دهنده یک بخش از تاریخ یا یکی از دودمانهای عربی میباشند.[3] در این پرچم از رنگ سیاه نمادی از خلافت عباسیان، سفید نمادی از خلافت بنی امیه، سبز نمادی از خلافت فاطمیون[4] و سرخ به عنوان نمادی از خاندان سلطنتی هاشمیون استفاده شدهاست.[5]
خاندانته


رنگهای پان عربی نخستین بار در پرچم انقلاب بزرگ عربی کنار یکدیگر ظاهر شدند، انقلابی که به عنوان بخشی از وقایع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۶ بر ضد امپراتوری عثمانی روی داد.[6] بسیاری از پرچمهای کنونی کشورهای عربی بر پایه پرچم انقلاب عربی ایجاد شدهاست؛ مانند پرچم اردن، سوریه، فلسطین، کویت، امارات، عراق، مصر و صحرای غربی و پرچم سابق اتحاد ششماهه عراق و اردن.[1]
از سال ۱۹۵۰ به بعد برخی از رنگهای پان عربی به عنوان رنگهای آزادی عرب به شهرت رسیدند. این رنگها شامل پرچم سه رنگی از سرخ و سفید و سیاه است.[7]
منابع
- Pan-Arab Colours, crwflags.com
- Mahdi Abdul-Hadi, The Great Arab Revolt بایگانیشده در ۵ مه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine, passia.org
- Abū Khaldūn Sati' al-Husri, The days of Maysalūn: A Page from the Modern History of the Arabs, Sidney Glauser Trans. , (Washington D.C. : Middle East Institute, 1966), 46.
- ألوان الوحدة العربیة ویکیپدیای عربی - رنگهای پان عربیسم
- "Pan-Arab colors". Wikipedia. 2019-03-10.
- I. Friedman, British Pan-Arab Policy, 1915-1922, Transaction Publ. , 2011, p.135
- M. Naguib Egypt's Destiny 1955