رگ‌بند

رگ‌بند، شریان‌بند یا تورنیکت (به انگلیسی: Tourniquet) تسمه یا نواری است که بر روی عضو می‌بندند تا مانع عبور جریان خون شود. این وسیله با وارد آوردن فشار از روی پوست قادر است با مسدود کردن سرخ‌رگ‌ها و سیاه‌رگ‌ها، جریان خون در آن اندام را موقتاً متوقف نموده و به کاهش یا قطع خونریزی کمک کند.

استفاده از تورنیکت ( شریان ‌بند) در هنگام خونگیری جهت انسداد عروق و همچنین در هنگام جراحی‌های ارتوپدی به منظور جلوگیری از خونریزی حین عمل، و در فوریت‌های پزشکی و میدان جنگ کاربرد دارد.بدین صورت که روی دست و پای بیمار بسته می‌شود و به دلیل کاهش خونریزی سطح بهتری از عمل برای جراح نمایش می‌دهد.

نکات کاربردی در کار با تورنیکت
  • در هنگام خونگیری وریدی به محض برقراری جریان خون ، تورنیکت شل شود و حداکثر زمان استفاده از تورنیکت جهت انسداد عروق 60 ثانیه میباشد.
  • در جراحی اطفال، میزان فشار کم‌تر از بزرگ‌سالان باید تنظیم شود.
  • میزان فشار در داخل نوار در طول جراحی کنترل شده و ثابت باقی بماند.
  • زمانی که تورنیکت برداشته شود باید گردش خون عضو، کنترل گردد.
  • میزان فشار تورنیکت باید در پرونده بیهوشی بیمار ثبت گردد.
  • تخلیه هوای تورنیکت باید به تدریج انجام گیرد.[1]

تاریخچه

در رم باستان در حدود ۱۹۹ سال قبل از میلاد از وسیله‌ای برنزی بعنوان تورنیکه جهت جلوگیری از خونریزی در حین عمل قطع عضو استفاده می‌کردند.[2] در سال ۱۷۱۸ ژان لوی پتی* جراح فرانسوی از وسیله‌ای شبیه به آن سود جسته‌است. در سال ۱۸۶۴ جوزف لیستر* جراح مشهور انگلیسی اولین کسی است که از رگ‌بند برای انجام عمل‌های جراحی بدون خونریزی استفاده کرده تا اینکه در سال۱۸۷۳ فردریخ فن اسمارچ* پیشنهاد داد قبل از بستن تورنیکه روی عضو، خون موجود در رگ‌ها با بالا آوردن عضو بطرف قلب برگردانده شود و سپس تورنیکه بسته شود، او برای اینکار از یک نوار کشی مخصوص استفاده می‌کرد.

بکارگیری رگ‌بند بادی در سال ۱۹۰۴ توسط هاروی کوشینگ * ثبت شده‌است. اگوست بیر* در سال ۱۹۰۸ دو رگ‌بند متصل بهم برای بی‌حس نمودن عضو جهت انجام عمل جراحی اختراع نمود و این نوع بی‌حسی عضو را بلوک بیر نام گذاری کرد.[3]

در ۱۹۸۰ دکتر جیمز مک ایون *اختراع رگ‌بند تمام اتوماتیک باکنترل ریزپردازنده را به ثبت رساند این نوع تورنیکه از درجه بالای ایمنی حین کار برخوردار بوده و عوارض احتمالی را کاهش داده‌است.[4][5]

عوارض استفاده از رگ‌بند
  • ایسکمی عضلات و صدمه به اعصاب
  • آسیب به جدار داخلی شریان‌ها
  • لخته شدن خون در داخل عروق یا ترومبوز[1]

پانویس
  • ^ Jean louis Petit
  • ^ Josef Lister
  • ^  Friedrich von Esmarch
  • ^ Harvey Cushing
  • ^ August Bier
  • ^ James McEwen

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tourniquet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۲.

  1. لطفی، مژگان. انتظار، صمد. راهنمای جامع اتاق عمل. چاپ ششم، نشرجامعه‌نگر. شابک:۳-۰-۹۴۸۰۵-۹۶۴-۹۷۸
  2. "Thigh tourniquet, Roman, 199 BCE-500 CE". sciencemuseum.org.uk. July 2009. Archived from the original on 3 April 2012. Retrieved 2012-04-30.
  3. McEwen, James A (June 2009). "Tourniquet Overview". tourniquets.org. Archived from the original on 1 November 2008. Retrieved 2012-04-30.
  4. US patent 4469099, James A. McEwen, "Pneumatic tourniquet", issued 1982-12-20
  5. McEwen, James A (July 2009). "About the Author". tourniquets.org. Archived from the original on 8 May 2012. Retrieved 2012-04-30.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.