زبان خواهر

در زبان‌شناسی تاریخی، زبان‌های خواهر زبان‌های همبسته‌ای هستند که از یک زبان اجدادی مشترک، اصطلاحاً نیازبان، ریشه گرفته‌اند. اعضای یک خانواده زبانی نسبت به یکدیگر خواهر هستند.[1]

یک مثال معمول، زبان‌های رومی است که همه آن‌ها ادامه لاتین گفتاری هستند. ایتالیایی و فرانسوی حدود ۸۹٪ همپوشانی لغوی دارند، به این معنی که ۸۹٪ از واژگان ویژگی‌ها و ریشه‌های یکسان را دارند. ایتالیایی و فرانسوی واژگان شبیه بسیاری دارند. به همین ترتیب، اسپانیایی و پرتغالی حدود ۸۹٪ از نظر واژگانی همپوشانی دارند، بنابراین بسیاری از کلمات بین این دو زبان مشترک هستند یا مشابه (هم‌خانواده را بیبنید). همپوشانی اسپانیایی و رومانیایی کمتر و در حدود ۶۷٪ است. اسپانیایی و پرتغالی تحت تأثیر عربی و رومانیایی تحت تأثیر زبان‌های مختلفی، به ویژه زبان‌های اسلاوی و یونانی، قرار گرفته‌است. زبان‌های عاشقانه همراه با مقدار زیادی واژه مشترک، در ویژگی‌های متعدد همچون صرف و نحو اشتراک دارند چرا که همه آن‌ها ادامه نیای مشترک خود، لاتین، هستند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Campbell, Lyle (2004). Historical Linguistics: An Introduction. MIT Press. p. 128. ISBN 0-262-53267-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.