سازمان ملی زمین و مسکن

سازمان ملی زمین و مسکن که تا پیش از ۱۵ شهریور ۱۳۷۲ با نام سازمان زمین شهری شناخته می‌شد،[1] از شرکت‌های دولتی وابسته به وزارت راه و شهرسازی است. این سازمان شرکتی است سهامی با مدت نامحدود که دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی بوده و طبق قانون تجارت، اساسنامه و مقررات مربوط به شرکتهای دولتی اداره می‌شود.و در حال حاضر رئیس فعلی این سازمان احمد اصغری مهرآبادی است

سازمان ملی زمین و مسکن
نوعشرکت دولتی
دفتر مرکزیتهران
محدودهٔ فعالیتساخت‌وساز
وبگاه

تاریخچه

تا پیش از ۱۵ شهریور ۱۳۷۲ این سازمان با نام سازمان زمین شهری شناخته می‌شد و وابسته به وزارت مسکن و شهرسازی بود. بعد از تغییر نام، این سازمان کماکان وابسته به وزارت مسکن و شهرسازی بود تا این که در سال ۱۳۹۰ این وزارتخانه با وزارت راه و ترابری ادغام شد و وزارت راه و شهرسازی ایجاد شد؛ از آن زمان این سازمان وابسته به وزارت راه و شهرسازی است. در سال ۱۳۷۵، سه سال بعد از تغییر نام سازمان، اساسنامهٔ آن نیز تغییر کرد. بر اساس این تغییر، سازمان به شرکتی سهامی تبدیل شد، و وظایف آن نیز بازبینی شد. بر اساس این تغییرات، برخی از وظایف این سازمان عبارت است از اجرای قانون زمین شهری، تدوین برنامه‌های بخش مسکن و بسترسازی برای اجرای برنامه‌ها از طریق الگوسازی، سرمایه‌گذاری به طور مستقل یا با مشارکت بخش عمومی و خصوصی، تحصیل وام و مشارکت در ایجاد کارخانه‌های تهیه مصالح ساختمانی.[1] رؤسای این سازمان از زمان تغییر اساسنامه‌اش عبارت بوده‌اند از فریدون درویش زاده از سال ۷۶ تا ۸۶[2]، احمد اصغری مهرآبادی از سال ۸۶ تا ۹۲[3]، محمد پژمان از سال ۹۲ تا ۹۵[4]، حمیدرضا عظیمیان از سال ۹۵ تا ۹۷[5]و علی نبیان از سال ۹۷ تا دی ماه ۹۹ و احمد اصغری مهرآبادی از دی ماه ۹۹ تاکنون[6]

مسکن مهر

در ابتدای طرح مسکن مهر در دولت محمود احمدی‌نژاد، وظیفه مدیریت و راهبری این طرح به سازمان ملی زمین و مسکن محول شد. اما در دولت حسن روحانی با توجه به موضوعات پیش آمده این اختیار از این سازمان سلب و در اختیار مجریه ویژه طرح مسکن مهر قرار گرفت.

در سال‌های ابتدایی پروژهٔ مسکن مهر، اظهار نظرهای مسئولین سازمان در خصوص نحوهٔ سرعت بخشیدن به این پروژه مورد نقد واقع شده‌بود.[7] در سال‌های اخیر نیز، پس از آن که در تحویل برخی از ساختمان‌های طرح مسکن مهر مشکلاتی پیش آمد، نام سازمان ملی زمین و مسکن نیز به عنوان یکی از مقصران احتمالی در خبرها مطرح شد که با تغییر رئیس این سازمان این اتهامات احتاملی برطرف گردید.[8]

حفاظت اراضی

از سال ۱۳۹۵، زیر مجموعه‌ای برای این سازمان با نام یگان حفاظت اراضی ایجاد شد که از جمله وظایف آن جلوگیری از هر گونه اخلال، تصرف ، تعرض، تجاوز در اراضی عمومی و شخصی است.[9] یگان حفاظت سازمان ملی زمین و مسکن زیرمجموعه پلیس پیشگیری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است و فرماندهی این یگان را سرهنگ جواد خردمند عهده دار است.[10]

افتخارات

سازمان ملی زمین و مسکن یک بار در سال ۱۳۹۰ و یک بار در سال ۱۳۹۵ در جشنواره شهید رجایی به عنوان یکی از ۲۰ دستگاه اجرایی برگزیده انتخاب شد.[11]

منابع
  1. «تاریخچه سازمان ملی زمین و مسکن». سازمان ملی زمین و مسکن. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶.
  2. «تصویبنامه در خصوص انتصاب آقای فریدون درویش زاده به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان ملی زمین ومسکن». سایت مجلس.
  3. «تصویبنامه در خصوص انتصاب آقای احمد اصغری مهرآبادی به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان ملی زمین ومسکن». سایت مجلس.
  4. «تصویبنامه در خصوص انتصاب آقای محمد پژمان به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان ملی زمین و مسکن». سایت مجلس.
  5. «تصویبنامه در خصوص انتصاب آقای حمیدرضا عظیمیان به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان ملی زمین و مسکن». سایت مجلس.
  6. «انتصاب مدیران‌عامل‌ سازمان‌های "ملی زمین و مسکن" و "مجری ساختمان‌ها و تأسیسات"». پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی. چهارشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  7. «جوابیه سازمان ملی زمین و مسکن و توضیح دنیای اقتصاد». دنیای اقتصاد. ۱۷ تیر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶.
  8. «بی‌اعتنایی سازمان ملی زمین و مسکن به دستور ۲ساله آخوندی/ مسکن‌های آماده قابل واگذاری نیست». خبرگذار تسنیم. ۱۱ تیر ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶.
  9. «آغاز فعالیت یگان حفاظت اراضی سازمان ملی زمین و مسکن استان سیستان و بلوچستان». بنانیوز. ۱ اردیبهشت ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶.
  10. «رفع تصرف بیش از 27 هزار متر مربع اراضی دولتی در همدان». سایت رسمی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران.
  11. «تقدیر احمدی‌نژاد از بیست دستگاه دولتی نمونه و کارمندان آنها». خبرگزاری فارس. ۱۴ آبان ۱۳۹۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.