سانتیاگو کالاتراوا
سانتیاگو کالاتراوا (به اسپانیایی: Santiago Calatrava) معمار برجسته، مهندس سازه و مجسمهساز اسپانیایی است. او به عنوان یک طراح نخبه در جهان شهرت کسب کرده است. دفاتر کاری او در زوریخ، پاریس، نیویورک و شهرهای دیگر جهان گسترده است. شهرت وی در معماری نوین، زبانزد خاص و عام شده است.
سانتیاگو کالاتراوا | |
---|---|
نام در زمان تولد | سانتیاگو کالاتراوا بایس |
زادهٔ | ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ (۶۹ سال) شهر والنسیا |
ملیت | اسپانیایی |
پیشه | معمار |
وبگاه | |
پروژهها | برج ۱۵۰ طبقهای شهر شیکاگو به نام «منار شیکاگو» موزهٔ علوم و هنر شهر والنسیا در اسپانیا |
وی هماکنون، در حال ساخت سه پل در شهر دالاس می باشد.
زندگینامه
سانتیاگو کالاتراوا در ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱ میلادی در حومهٔ شهر والنسیا در اسپانیا به دنیا آمد. در همان شهر تحصیلات خود را در مدرسهٔ هنر و معماری به پایان رساند. پس از پایان تحصیلات معماری در ۱۹۷۵ برای تحصیل در رشتهی سازه وارد مؤسسه فنی فدرال سوییس[1] در زوریخ شد. در ۱۹۸۱ پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه تحت عنوان «چین خوردگی قابهای سه بعدی»[2] فعالیتهای معماری و مهندسی خود را آغاز کرد.
فعالیتهای معماری و مهندسی
فعالیتهای آغازین کالاتراوا بیشتر بر روی پلها و ایستگاههای قطار متمرکز بود. طراحیهای او جایگاه پروژههای عمرانی را به ترازی بالاتر ارتقا داد. برج مخابراتی زیبا و متهورانهٔ «مونتویی»[3] در شهر بارسلون در اسپانیا (۱۹۹۱) در مقر برگزاری بازیهای المپیک ۱۹۹۲ باعث جلب توجهی جهانی به این مهندس عمران و آرشیتکت اسپانیایی گردید. از آن پس پیشنهادهای بسیاری از سراسر جهان به او داده شد. پاویون کوادراچی (۲۰۰۱) در موزه هنر میلواکی[4] اولین پروژهٔ او در ایالات متحده بود. طراحی برج پیچنده ۵۴ طبقه در شهر مالمو در سوئد او را به یک طراح تراز اول جهانی تبدیل کرد. در حال حاضر کالاتراوا، مشغول طراحی یک ایستگاه قطار در محل برجهای دوقلوی نیویورک است.
از دیگر آثار او میتوان به ایستگاه قطار پرسرعت TGV لیون به پاریس نام برد.
سبک پیشروی کالاتراوا برای ادغام مهندسی سازه و معماری در پلسازی شهرتی جهانی یافتهاست. در حقیقت او را میتوان دنبالهروي مهندسان اسپانیایی مدرنیستی مانند فلیکس کاندلا[5] و آنتونیو گائودی[6] دانست. با وجود این، سبک او بسیار شخصی است و از مطالعات فراوان او پیرامون ساختار فیزیولوژیک بدن انسان و جهان طبیعت منتج میشود.
جوایز و عنوانها
کالاتراوا عناوین و جوایز بسیاری را کسب کردهاست. از این جمله میتوان به مدال نقرهی پژوهش و فناوری[7] از پاریس (در سال ۱۹۹۰)، و جایزه معتبر مدال طلایی را از انجمن مهندسان سازه (۱۹۹۲) نام برد.
در سال ۱۹۹۳ موزه هنرهای زیبای نیویورک نمایشگاه بزرگی از آثار او را تحت عنوان «سازه و زیبایی» برپا کرد. در سال ۱۹۹۸ وی به عضویت انجمن هنر و فرهنگ پاریس[8] انتخاب شد.
در سال ۲۰۰۴، مدال طلای مؤسسهی معماران آمریکا (AIA) به او اهدا شد. وی در سال ۲۰۰۵، جایزه یوجین مکدرموت[9] از انجمن هنرهای انستیتوی تکنولوژی ماساچوست به وی تعلق گرفت. این جایزه، یکی از معتبرترین جوایز هنری در آمریکا است.
پانویس
- مؤسسه فنی فدرال سوییس در زوریخ (به آلمانی: Eidgenössische Technische Hochschule Zürich) با مخفف ETH
- On the Foldability of Space Frames
- Montjuic
- Quadracci Pavilion (2001) of the Milwaukee Art Museum
- Félix Candela
- Antonio Gaudí
- d'Argent de la Recherche et de la Technique
- Les Arts et Lettres
- Eugene McDermott Award
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Santiago Calatrava». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در May ۵ ۲۰۰۸.
نگارخانه
- تالار موسیقی تنریفه در جزیره اسپانیایی تنریفه
- نمایی از داخل موزه هنر میلواکی در ویسکانسین آمریکا
فهرست برخی آثار
پیوند به بیرون
- رسمی
- Santiago Calatrava News Aggregator
- Great Buildings On-Line: Santiago Calatrava
- Unofficial website
- Extended profile of the architect in the NYRB, December 2005
- The New Yorker, October 31 2005, "The Sculptor"
- The Guardian, January 17th 2006, "The Gaudí Effect"
- Pictures and profile at Specifier
- Many pictures of Calatrava's Art on Trekearth
- Calatrava's 80 South Street condo design for New York
- 120 meters Obelisk project in Madrid
- The CAC and other Urban Projects in Valencia, Spain article at ErasmusPC
- CNN interview with Santiago Calatrava
- Oviedo (Spain) congress center
- The City of Arts and Sciences by Calatrava