سبز ایرانی

سبز ایرانی (به انگلیسی: Persian Green) رنگی است در کوزه‌گری و قالی بافی ایرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رنگ برای اولین بار در سال ۱۸۹۲ در انگلستان سبز ایرانی نامیده شد.[1]

سبز ایرانی
 
    مختصات رنگ
رنگ‌های وب#00A693
sRGBB  (سرخ، سبز، آبی)(۰، 166، 147)
CMYKH   (آ، ق، ز، س)(80، 0، 22، 0)
HSV       (فام، s، درخشش)(135°، 75%، 60%)
منبع[بدون منبع]
B: نرمال‌شده به [۰–۲۵۵] (بایت)
H: نرمال‌شده به [۰–۱۰۰] (صد)

سبز ایرانی، رنگ سبز تیره مایل به خاکستری است که آبی‌تر، سبک‌تر، و قوی تر از سبز معمولی پیچک و زردتر و روشن‌تر از سبز شوکران است. سبز ایرانی را سبز خزه دریایی نیز می‌نامند.[2]

سبز ایرانی را زیر مجموعهٔ رنگ سبز بهاری می‌دانند.

این رنگ سبز به این دلیل ایرانی نامیده می‌شود که در صنعت کوزه‌گری و فرش بافی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد. رگه‌های سبز موجود در سنگ مرمر نیز نمونهٔ بارز رنگ سبز ایرانی هستند.[1]

رنگ سبز در فرهنگ ایرانی رنگی محبوب و ملی به‌شمار می‌آید. این رنگ سمبل باغ‌ها، طبیعت، بهشت، تقدس و پرهیزکاری است. سبز ایرانی همچون قرمز ایرانی دارای هویت ملی است. تاج پرچم ایران سبز رنگ است که به طور ذاتی مکمل و خنثی کنندهٔ رنگ قرمز است. علاوه بر قرمز و سبز ایرانی، رنگ آبی ایرانی از دیگر رنگ‌هایی است که دارای هویت ملی ایرانی است.[3]

پانویس
  1. Persian Green
  2. Webster, Persian Green
  3. غوطه‌وری در رنگ‌های ایرانی

منابع
  • «Persian Green». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ شهریور ۱۳۹۱.
  • میریام وبستر. «Persian Green». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۰ شهریور ۱۳۹۱.
  • متیو عیده (۱۴ دسامبر ۲۰۰۷). «غوطه وری در رنگ‌های ایرانی» (PDF). دانشگاه سیاتل. دریافت‌شده در ۶ مرداد ۱۳۹۱.

جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.