قرمز ایرانی

قرمز پارسی (به انگلیسی: Persian red یا Persian vermilion) قرمز پررنگ همراه با نارنجی است که به طور اختصاصی در کوزه‌گری سنتی کرمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رنگ برای اولین بار در سال 1895 در زبان انگلیسی قرمز ایرانی نام گرفت[1]. قرمز ایرانی از خاک رس سواحل خلیج فارس که دارای آهن و اکسیدهای آلومینیوم و منیزیم است رنگ گرفته است. این رنگ را ورمیلون مصنوعی (artificial vermillion) نیز می‌نامند[2].

قرمز ایرانی
 
    مختصات رنگ
رنگ‌های وب#C81D11
sRGBB  (سرخ، سبز، آبی)(۲۰۰، 29، 17)
CMYKH   (آ، ق، ز، س)(0، 95، 100، 15)
HSV       (فام، s، درخشش)(4°، 92%، 78%)
منبع[بدون منبع]
B: نرمال‌شده به [۰–۲۵۵] (بایت)
H: نرمال‌شده به [۰–۱۰۰] (صد)

قرمز در پرچم ایران
دوره‌ی آقامحمدخان قاجار

قرمز یکی از رنگ های مشترک به کار رفته در پرچم کشورهای مسلمان است و اولین بار توسط خلیفه عثمان ابن عفان در قرن هشتم میلادی به عنوان نماد کشورهای اسلامی به کار برده‌شد.

البته رنگ قرمز پرچم ایران دارای معنای ملی و ایرانی است. دیگر رنگ پارسی که در پرچم کشور ایران به کار رفته است سبز ایرانی است. در کنار قرمز پارسی و سبز پارسی، آبی پارسی از رنگهای ملی و هویت ایرانی است [2].
همچنین شیر و خورشید در زمینه‌ای به رنگ قرمز ایرانی نیز پرچم ایران در دوره‌ی زمامداری آقامحمدخان قاجار بوده است[3].

شیر و خورشید سرخ
شیر و خورشید سرخ ایران

پیش از انقلاب اسلامی، صلیب سرخ ایران جمعیت شیر و خورشید سرخ نام داشت. نماد این انجمن نیز پرچمی با نقش شیر ایرانی و خورشید قرمز بود. این نماد توسط سازمان جهانی صلیب سرخ در سال ۱۹۲۳ به رسمیت شناخته شد و تا سال ۱۹۸۰ مورد استفاده قرار گرفت. رنگ قرمز مورد استفاده در این نماد نیز قرمز ایرانی است. پس از سال ۱۹۸۰، این نماد با هلال سرخ کشورهای اسلامی جایگزین شد.

سازمان صلیب سرخ جهانی هنوز نماد شیر و خورشید سرخ را به رسمیت می‌شناسد و ایران علی‌رغم عدم استفاده از آن، حق مالکیت این نماد را متعلق به خود میداند[4].

قرمز ایرانی در فرهنگ

قرمز ایرانی یکی از رنگ های مشهور در صنعت مد[2]، طراحی و صنایع رنگ‌سازی در غرب است[5]، همچنین در معماری کاربرد فراوان دارد. هنری هابسون ریچاردسون، معمار مشهور امریکایی در مورد نقاشی دیواری کلیسای ترینیتی بوستون، از رنگ قرمز ایرانی برای نقاشی صحنه های اعدام استفاده کرده است[6]. تگ‌های#CC3333 و #D13F31 دو تگ دیجیتال رنگ قرمز ایرانی هستند[7]. از دیگر موارد جهانی شناخته شده برای رنگ قرمز پارسی میتوان به فرش قرمز ایرانی که دارای شهرت جهانی است اشاره کرد[8].

منابع
  1. مارز و پائول. فرهنگ رنگ‌ها. انتشارات مک‌گرو-هیل. نیویورک 1930. صفحه 201
  2. متیو عیده. غوطه وری در رنگ‌های ایرانی. پایان‌نامه کارشناسی طراحی گرافیک، دانشگاه سیاتل، ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷. بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱
  3. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا به زبان اسپانیایی. بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱
  4. تاریخچه جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی، بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱
  5. گونتر باگزبام، ویرایش 1998. "رنگیزه‌های رنگی: رنگیزه‌های اکسید آهن". انتشارات ویلی. صفحه 84. شابک ‎۳−۵۲۷−۲۸۸۷۸−۳
  6. ویرجینیا سی، راگوئین. مجله‌ی دکوراتور. ژان لافراژ سازنده ی کلیسای تثلیث بوستون. ویراستار: جیمز اف اوگورمن. انتشارات دانشگاه ماساچوست. 2004، صفحه 120.
  7. تگ رنگ‌ها. نمونه تگ رنگهای قرمز ایرانی.
  8. قالی ایرانی نگهداری شده در موزه فیلادلفیا. بازیابی شده در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۱

جستارهای وابسته
  پرده‌های رنگ سرخ  
روناسی تاج‌خروسی شرابی سرخ عقیق جگری گیلاسی گردویی سرخ مرجانی زرشکی صورتی سیر سرخ فالونی سرخ آتشی
                       
سرخابی گردویی روشن گیلاسی روشن تمشکی آلبالویی ارغوانی روشن سرخ لاکی صورتی اناری سرخ یاقوتی سرخ گلی
                       
فندقی بادمجانی روشن عنابی سرخ روشن سرخابی سیر آجری سرخ گرم شنگرفی
               
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.